این روزها چه داغی برسینه داریم همه ما و آنان که د ل هاشان برای انسانیت و صلح و برابری می تپد.
نه، نمی توانیم بگوییم هاله از میان ما رفت، چرا که اینک بیش از هر زمانی در میان ما و در قلب تمامی ملت ایران حضور سبزش احساس می شود. ستمی که بر او رفت سمبلی خواهد شد که چون ندا به گوش تمامی جهانی خواهد رسید و پرنده صلحی خواهد شد که نابودی ظلم را در هر بال گشودنی به ارمغان خواهد آورد و آن روز نه دیر خواهد رسید و نه در دنیایی رویایی.
گیرم پیکر او را شبانه و غریبانه، پنهان از چشم ها به خاک بسپارند، اما چگونه حضور او را در ذهن ها مدفون خواهند کرد، در حالی که حتی در زندان عمومی، هم بندانش عشق ورزیدن را از او آموختند و حال به سوگ اش نشسته اند.
گیرم عکس پدر را دردست های او پاره پاره کنند و پیکر پاکش را از آغوش دردمند او بربایند، اما چگونه می توانند خاطره آن بزرگ مرد را از حافظه تاریخ مبارزات ایران بزدایند.
گیرم با مشت و لگد به او حمله ور شوند و رذیلانه قتل او را کتمان کنند و جسد را به شرطی به مادر داغدیده و درمانه اش تحویل دهند که به صورت کتبی بپذیرد، مرگ دخترش در اثر بیماری قلبی بوده است. اما تا به کی می توانند این چنین مردم را بفریبند و وادار به اعتراف های دروغین کنند، تا به کی می توانند این پرونده سازی ها، قتل های خیابانی و فجایع بسیار رایج در زندان ها را پشت نیرنگ و فریب کاری خود از چشم های باز جهان پنهان سازند؟
گیرم که عمری تلاش صادقانه او را برای ساختن جهانی انسانی تر، با زندان پاسخ گویند، اما چگونه می توانند خواست بر حق هزاران پیر و جوان و زن و مرد را برای رسیدن به عدالت، آزادی و برابری پاسخ گویند؟
گیرم که هزار بار مراسم سوگواری انسان های آزادی خواه را با تهدید و ارعاب و چوب و چماق و اسلحه و بند و زندان به هم بریزند، اما چگونه می توانند پاسخ گوی ناله های دردمند و بغض های فروخورده و فریاد مادران و خانواده ها و فرزندان شان باشند؟
مادران صلح و تلاش گران آزادی و عدالت
هاله عزیز یکی از مادران صلح و پیام آور عشق و دوستی بود که خود قربانی خشونت و وحشی گری شد، ما را در غم خود شریک بدانید و همدردی عمیق ما را بپذیرید، این جنایت از تسلی دل گذشته است و بایستی دادخواهی کرد. ما مادران پارک لاله و حامیان، محاکمه علنی و عادلانه این جنایات مکرر و آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی -عقیدتی را قاطعانه خواستاریم. شاید با پیگیری ما و شما از جنایت دیگری جلوگیری شود..
امید داریم که در آینده ای نزدیک همه مادران ایران بتوانند فرزندان خود را در سرزمینی مستقل، آزاد و زیر چتر عدالت و برابری پرورش دهند تا فرداها در آرامش و صلح زندگی کنند و همچون نسل ما، هر روز شاهد جنایتی دیگر نباشند.
ما می کوشیم تا دنیای را بسازیم که جنایت تکرار نگردد و به جای رفتن بر سر گورها یا جمع شدن گرد هم برای سوگواری و عزا، یا انتظار پشت درب زندان ها در گرما و سرما، بتوانیم در آرامش و آزادنه زندگی کنیم و هر روز شاهد موفقیت های روزافزون خود و فرزندان مان در محیطی سالم و بدون تبعیض باشیم.
بی شک آن روز فرا خواهد رسید، همچون دمیدن خورشید پس از شبی طولانی، و رسیدن بهار پس از سرمای سخت زمستان
حامیان مادران پارک لاله در شهرهای اسلو، هامبورگ، ژنو، وین ،دورتموند، فرانکفورت، کلن، لس آنجلس-ولی، ایتالیا…
۱۷ خرداد ۱۳۹۰ ساعت ۲۱:۲۴
درودبرمادرصلح ایران زمین بازهم آزادی یکی اززنان وانسانی مبارزوآزادیخواه راهزینه کردوای آزادی بهایت چقدرسنگین است .وماانراباخون خود.خواهیم ستاندتافرزندان درفرداایران آزادوراحت باشند.