نیمه شب زنگ خانه به صدا در می آید، مادر که هشیارتر است بر می خیزد و برای باز کردن در پیشقدم می شود.
زنگ ممتد همه خانواده را بیدار می کند، گام های مادر سنگین تر، دستانش یارای بازکردن درب را ندارد، بر در می کوبند دو مامور زن و دو مامور مرد وارد خانه می شوند و سراغ دو دختر نوجوان خانه منیره پانزده ساله و سعیده سیزده ساله را می گیرند.
منیره که در خواب بوده و نمی داند چه خبر است هراسان به ماموران زنی که او را به دیوار چسبانده اند و تفتیش بدنی می کنند نگاه می کند.
مادر می گوید: او خوابش سنگین است، وحشت زده است، در خواب بوده، چیزی برای پنهان کردن ندارد.
ماموران سراغ سعیده را می گیرند مادر می گوید: او به شهرستان رفته نزد خواهرش که تازه زایمان کرده است. ماموران می گویند: فردا او را باید تحویل دهید و منیره را با خود می برند.
خانه در سکوت فرو می رود مادر تا صبح پلک نزد، صبح فردا چادرش را بر سر می کند و سبد خریدش را بر می دارد و از خانه خارج می شود.
به خانه دختر بزرگش که در همان نزدیکی بود می رود.
دختر می گوید: مادر این وقت صبح اینجا چه می کنی!
مادر می گوید: می خواستم به بازار سبزی بروم خواستم ببینم توچیزی لازم نداری!
رنگ مادر پریده بود و لبهایش می لرزید خود را به اتاقی که سعیده در آن بود می رساند دخترک در خواب بود مادر روانداز او را مرتب می کند و دستی به گیسوانش می کشد و به آرامی می گوید: سعیده
دختر چشمانش را باز می کند با دیدن مادر چشمانش برق می زند و با لبخند می پرسد:
ساعت چند است؟
مادر می گوید: دیشب ماموران منیره را با خود بردند لباس بپوش نزد خواهرم در شهرستان برویم. سعیده که هنوز گیج خواب بود ونمی دانست که مادر را در خواب می بیند یا بیداری!
به لباس هایش دستی می کشد و می گوید همین خوب است مادر سبد خریدش را بر می دارد و دست دخترکش را به دست می گیرد و از خانه خارج می شوند.
پشت درب در انتظار آنان بودند! مادر می لرزد و دست دختر از دستش رها می شود.
مامور می گوید: می دانستیم او را فراری می دهی!
مادر می گوید: او فقط سیزده سال دارد
۱۱ شهریور ۱۳۹۰ ساعت ۲۲:۲۳
درود
او فقط سیزده سال دارد ...
جنایتی دیگر علیه کودکان و نوجوانان این مرز بوم با آرزوی اینکه آنها از بند رها شده باشند .