مردم شریف و زحمتکش آذربایجان شرقی!
ما مادران پارک لاله ایران، مصیبت وارده را به تمامی خانواده های آسیب دیده تسلیت می گوییم و خود را شریک غم و درد جانکاه شما عزیزان می دانیم.
می پرسیم:
چرا هر روز شاهد این همه فجایع طبیعی و غیر طبیعی در کشورمان هستیم؟
چرا در کشور ما ایران، بلایای طبیعی این همه خسارت جانی و مالی به دنبال دارد؟
اگر این خانه ها محکم سازی شده بود، این همه خانه خرابی و کشته و مجروح به جای می گذاشت؟
هر روز خبر می رسد که تعدادی از مردم به خاطر سیل، زلزله، تصادف، بیماری، فرو ریختن زمین، منفجر شدن ساختمان، خارج شدن قطار از ریل، سقوط هواپیما، فقر، بیکاری، بی خانمانی، نبود بهداشت، تخریب محیط زیست، آزمایش های اتمی و غیره و غیره کشته و مجروح و بیمار شده و آسیب می بینند.
همه اینها عادی و طبیعی است؟
واقعا این مردم مصیبت زده ایران تا به کجا باید این فجایع را تحمل کنند؟
هر اتفاق طبیعی هم که می افتد، مشخص است که به خاطر نبود مدیریت و بی توجهی مسوولان به سلامت زندگی مردم، میزان آسیب و صدمه های وارد شده صد چندان می شود. تا کی ما مردم باید به اشکال مختلف قربانی شویم و باز سکوت اختیار کنیم؟
مادران پارک لاله ایران
22 مرداد 1391
0 نظر