حکیمه به جرم تبلیغ علیه نظام به واسطه عضویت در مادران
عزادار و حضور بر مزار کشته شدگان و بزرگداشت یاد و خاطر آنان به زندان محکوم شد.
عملی که به قول قاضی مقیسه چون یادآور ناتوانی قوه قضائیه
در دستگیری و محاکمه قاتلین می باشد، پس جرم محسوب می شود.
سه سال پیش زمانی که میلیون ها نفر از مردم در عین عصبانیت
از خیانتی که در آرایشان شده بود تصمیم گرفتند با خویشتنداری در تجمعات گسترده ولی
مسالمت آمیز، اعتراض خود را به تقلب بزرگ اعلام کنند ولی در مقابل با گلوله،
شکنجه، تجاوز و زندان روبرو شدند را فراموش نمی کنیم. پیگیری خانواده کشته شدگان و
زندانیان نیز با بی توجهی مسئولین قضائی و برگزاری دادگاه های فرمایشی، بدون حضور
هیئت منصفه، وکلای متهمین و البته بدون حضور ذره ای عدل و انصاف روبرو شدند.
دستگاه های امنیتی و قضائی به وضوح نشان دادند تمام سعی و
تلاش خود را در جهت حمایت و حفاظت از آمران و عاملان جنابات به کار می گیرند. از
این رو است که هر کسی پیگیر دادخواهی از حقوق آسیب دیدگان باشد باید سرکوب و
مجازات شود. دقیقا به همین دلیل خیلی راحت دستگاه های مذکور چشم خود را بر روی
تمام جنایات اتفاق افتاده بستند و می بندند و حاشیه امنیتی مطمئنی برای جانیان
فراهم می آورند، آنان با خیال راحت به جنایات خود ادامه دهند تا در یک ارتباط دو
طرفه در پناه درنده خویی و سرکوب وحشانه آن ها همچنان به حاکمیت دیکتاتوری خود
ادامه دهند.
به یاد می آوریم هنگامی را که گروهی از عاملان به دستورمستقیم جمعی از آمران در تظاهرات اعتراضی 18 تیر ماه 88 تعدادی از
جوانان این کشور را به بازداشتگاه کهریزک منتقل کردند و در میان آن ها محسن روح
الامینی فرزند یکی از مقامات عالی رتبه نظام که ارتباط تنگاتنگی با سردار رضائی
داشت نیز قرار گرفته بود که مورد ضرب و شتم و شکنجه وحشیانه قرار گرفته تا در نهایت
منجر به جان سپردن محسن و چند نفر دیکر در زیر شکنجه گردید. در واقع با شهادت محسن این بار گروهی از همان قاتلان فرزندان مردم، انگشت خود را در چشمان بسته
قسمتی از نظام کردند و آنان به ناچار از شدت درد برای مدت کوتاهی چشم خود را باز
کردند که نتیجه آن برگزاری دادگاه رسیدگی به شکایات از بازداشتگاه کهریزک بود.
دیدیم که علی رغم همه تلاش ها برای برملا نشدن تمام جوانب، اسامی رو شد که در همان
حد هم خوشایند نظام نبود.
اما آن چه در این میان حیرت انگیز است آن است که یکی از
متهمان اصلی پرونده یعنی قاضی مرتضوی توسط رئیس جمهور نظام، پشت سر هم در دو پست
مهم و البته از مراکز مهم کسب در آمدهای میلیاردی یعنی مبارزه با مواد مخدر و
سرپرستی تامین اجتماعی! به کار گمارده شد تا مزد خدمت رسانی برای سر پا نگه داشتن
دیکتاتوری به هر قیمتی را به طور کامل دریافت کند و در عین حال یک بار دیگر به
مردم گفته شود کمترین اراده و تصمیمی برای پیگیری حقوق ضایع شده مردم و آسیب دیدگان
وجود ندارد و حاشیه امنیتی قاتلان نیز به یک دژ امنیتی تبدیل می شود.
اما آقایان، هر چه شما واقعیت ها را نادیده بگیرید و مصر به
ادامه جنایات باشید، فجایع بزرگتر را بر جای می گذارید که چهره زشت شما را نمایان
تر می سازد. بیهوده فرزندان بی گناه این کشور را به تبلیغ علیه نظام محکوم نکنید
شما نیازی به هیچ مبلغی ندارید. آن جه کردید و نباید می کردید، آن جه باید می
کردید و نکردید و نتیجه کرده ها و نکرده هایتان، خود بهترین تبلیغ علیه نظام است .چه
تبلیغی بهتر از این که یک قاتل و فاسد،
مسئول یکی از پردرآمد ترین سازمان های دولتی می شود، چه تبلیغی بهتر از این که
قاضی عادل! دادگاه به پدر یکی از کشته شدگان می گوید اگر به دادخواهی ادامه دهی
جانت را هم علاوه بر پسرت از دست می دهی؟ چه تبلیغی علیه نظام بهتر از آن که زنان
و مادران این کشور را به دلیل حضور بر مزار کسانی که مظلومانه کشته شدند به حبس
های چند ساله محکوم می کنید؟ آری آقایان شما، بهترین مبلغان علیه نظام هستید.
و چون شما خود مبلغان علیه نظام هستید پس تا زمانی
که این گونه عمل می کنید مطمئن باشید معترصان و منتقدان شما هم تمام نمی شوند. هر
چه بیشتر می کشید و به بند می کشید بر تعداد ما می افزائید گواه ساده این قضیه ما
هستیم، حکیمه عضو یک خانواده پرجمعیت است، واضح تر بگویم تعداد وابستگان مستقیم حکیمه (مادر،خواهران،
برادران و فرزندانشان) حدود 30 نفر می باشند که او را به خوبی می شناسند و با کار
و زندگیش آشنائی کامل دارند، با زندان کردن حکیمه به این دلیل که می گوید: - آمران
و عاملان قتل ها باید معرفی و به طور عادلانه و علنی محاکمه شوند نه این که مورد تشویق
قرار گیرند و روز به روز قدرتمند تر گردند و ضمنا هیچ کس را نباید به دلیل داشتن
عقیده و تفکر متفاوت به بند کشید- تبلیغ دیگری برای حقانیت معترضان و محکومیت خود
کردید.
تازه مژده دیگر به شما این که اگر تا دیروز حکیمه خود را از
همراهان و حامیان مادران پارک لاله ( عزادار) معرفی می کرد امروز به دلیل زندانی
کردن او، ما با دنبال کردن اتهام او دریافتیم مادران عزادار جمعی از خانواده ها و
وابستگان آسیب دیدگان حوادث سه ساله اخیر هستند که در اعتراض به خشونت های به کار
رفته یعنی کشتار و زندان گرد هم آمدند ، به این ترتیب کل وابستگان حکیمه خود از
اعضای این خانواده ( مادران عزادار ) که هر روز با بگیر و ببند های شما بزرگ و
بزرگ تر می گردد محسوب می شوند. و باز فراموش نشود این تعداد فقط از ا قوام درجه
یک و دو هستند، دوستان و اقوام دورتر او نیز هستند. حال با شماست تا دریابید در
سرکوب مادران پارک لاله موفق عمل می کنید یا هر چه بیشتر سرکوب می کنید تا مگر با
زهر چشم گرفتن از آنان به دادخواهیشان خاتمه دهید، تنها خود درمانده و درمانده تر
می شوید.
یکی از وابستگان حکیمه شکری 
0 نظر