اینها سئوالاتی است که وکیل و خانواده آقای صادقی نیز پاسخی برای آن ندارند آن هم با وجودی که بارها از مسئولان پرسیده اند. حسین صادقی، پدر آرش صادقی و علیزاده طباطبایی، وکیل او در مصاحبه با "روز" البته شایعه جان باختن این فعال دانشجویی زندانی را تکذیب میکنند اما این را هم می گویند که پی گیری هایشان برای کسب اطلاع از وضعیت فعلی آرش به جایی نرسیده است.
حسین صادقی، پدر آرش صادقی با رد خبر جان باختن فرزندش به "روز" میگوید: ما از کانالی کسب اطلاع کردیم که آرش در اعتصاب غذا است و از سوی ماموران زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته. اما هر چه برای کسب اطلاعات بیشتر پی گیری کردیم هیچ پاسخی به ما ندادند.
سئوال میکنم که آرش کجا نگهداری می شود؟میگوید: به ما هیچی نمی گویند فقط فهمیده ایم که در ۲۰۹ است. این تمام اطلاعاتی است که ما از آرش داریم. من تاکنون هیچ ملاقاتی با آرش نداشته ام. خیلی اینور و آنور مراجعه کردم، از خیابان ارک به خیابان شریعتی و هر جایی که باید می رفتم رفتم ولی هیچ جوابی ندادند و تنها از ما خواستند حرف نزنیم و کمتر خبری از آرش منتشر شود. نه گفتند آرش کجاست نه گفتند در چه شرایطی است و نه گفتند که اصلا چرا با او چنین رفتارهایی میکنند. الان هم نمیدانیم با ضرب و شتم و اعتصاب غذایی که هست آرش در چه وضعیتی است فقط میدانیم که زنده است و شایعه کشته شدن او صحت ندارد.
آقای صادقی به دلیل فشارهای شدید امنیتی که بر روی او و خانواده اش اعمال می شود بیش از این حاضر نیست سخنی بگوید.علیزاده طباطبایی، وکیل آرش صادقی هم به "روز" میگوید: من تنها خبری که از آرش دارم این است که در بند ۲۰۹ است، بیش از این هیچ خبری ندارم و قضیه اعتصاب غذا و ضرب و شتم او را شنیده ام هر چه هم این قضیه را پی گیری کردم اطلاعی پیدا نکردم و پاسخی به من داده نشد.
درباره شایعه جان باختن آرش صادقی از آقای علیزاده طباطبایی هم سئوال میکنم و میگویم برخی این شایعه را به نقل از شما عنوان میکنند. میگوید: چنین مساله ای صحت ندارد و من تکذیب میکنم که چنین حرفی زده باشم. ولی از وضعیت آرش بی خبرم، پی گیری کرده ام، اما به من هم نه میگویند کجا است نه می گویند در چه شرایطی است.
آقای علیزاده طباطبایی در عین حال یادآور می شود که "من در پرونده قبلی آرش وکیل او بودم و در پرونده جدید او وکیل او نیستم اما با وکالت نامه ای که از قبل از او داشتم تلاش کردم پی گیری کنم که به نتیجه ای نرسیدم".
سئوال میکنم: از نظر حقوقی نگهداری آرش صادقی در بند ۲۰۹ زندان اوین آیا توجیهی دارد؟ به چه دلیل او را برخلاف سایر زندانیان سیاسی به بند عمومی منتقل نمیکنند؟ میگوید: از نظر قانونی، بازپرس تا زمانی که قرار نهایی را صادر نکرده می تواند متهم را در اختیار کارشناس بگذارد تا تحقیقات تکمیل شود اما بحث این است که بسیاری از حقوقدانان، وزارت اطلاعات را ضابط قوه قضائیه نمیدانند و بند ۲۰۹ هم در اختیار وزارت اطلاعات است. درباره پرونده قبلی آرش هم که حکم صادر شده ولی از پرونده ای که دوباره برای او باز کردند هیچ اطلاعی ندارم؛ یعنی پاسخی نمیدهند که اطلاعی داشته باشیم.
آرش صادقی، دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه، عضو ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در سال ۸۸ (ستاد۸۸) و عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی است که اولین بار تیر ماه ۱۳۸۸ در جریان اعتراضات مردمی به اعلام نام محمود احمدی نژاد به عنوان برنده انتخابات خرداد همان سال بازداشت و سپس با قرار کفالت آزاد شد. او مجددا در اسفند همان سال بازداشت و فروردین ۸۹ با قرار وثیقه آزاد شد.
آقای صادقی برای سومین بار ۲۵ دی ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد و از همان زمان در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می برد.
مادر آقای صادقی در جریان هجوم شبانه ماموران برای بازداشت فرزندش دچار سکته قلبی شد و جان باخت. آرش صادقی آبان ۸۹ در مصاحبه با "روز" گفته بود: "نیروهای امنیتی نیمه شب ۱۹ آبان حدود ساعت ۴ تا ۴ و نیم به منزل ما رفته و چون کسی در را باز نکرده، شیشه ها را شکسته و با کلید که پشت قفل در بوده در را باز کرده و وارد منزل شده اند. بعد شروع به داد و بیداد و ایجاد رعب و وحشت کرده و خانه را بازرسی کرده اند. هنگامی که شیشه را می شکنند و وارد خانه می شوند مادرم دچار حمله قلبی می شود و از روی تخت می افتد و بعد از ۴ روزی که در بیمارستان بود فوت میکند".
او در حالی از دی ماه ۱۳۹۰ در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می شود که پیشتر از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب با حکم قاضی پیرعباس به اتهام اجتماع و تبانی علیه نظام و تبلیغ علیه نظام به ۶ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده بود؛ حکمی که در دادگاه تجدید نظر به پنج سال حبس تعزیری کاهش یافت و قاعدتا می بایست برای سپری کردن محکومیت خود به بند عمومی منتقل شود.
نگرانی فعالان مدنی و سیاسی
در چنین شرایطی ۱۹۷ فعال سیاسی، مدنی و حقوق بشری در نامه ای با ابراز نگرانی از وضعیت آرش صادقی، خواستار آزادی بی قید و شرط او شده اند.این فعالان نوشته اند: آرش صادقی فعال دانشجویی محروم از تحصیل دانشگاه علامه طباطبایی که از ۲۵ دی ماه سال ۱۳۹۰ تاکنون در بند امنیتی ۲۰۹ اوین بسر میبرد، ۱۱ خرداد ماه سال جاری توسط مامورین زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از همان روز دست به اعتصاب غذا زده است.. و هماکنون اخبار نگرانکنندهای از وضعیت وی در افواه عمومی منتشر شده است.
در این نامه توضیح داده شده است: آرش صادقی اواخر آذرماه ۱۳۹۰ و پس از گذراندن ۱۸ ماه حبس آزاد شد. این آزادی دوام چندانی نیافت و این فعال دانشجویی تنها سه هفته بعد مجدداً بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان به سر میبرد. پس از این بازداشت شعبهی سوم بازپرسی مستقر در زندان اوین اتهام "تبلیغ علیه نظام" را بابت نگارش نامهای خطاب به دادستان مجدداً به وی تفهیم کرد. ما امضا کنندگان این بیانیه، ضمن ابراز نگرانی مضاعف نسبت به شرایط نامساعد آرش صادقی، بر این باور هستیم که محبوس نگه داشتن زندانیان در سلول انفرادی، مصداق بارز شکنجه بوده و اساساً بلاتکلیف نگه داشتن زندانیان عاری از وجاهت قانونی است.ما جمعی از روزنامهنگاران، فعالان سیاسی-مدنی و حقوق بشری با یادآوری تعهدات بین المللی حقوق بشری به دولت ایران ازجمله به رسمیت شناختن حق آزادی عقیده و بیان که در مفاد متعددی از مقاولهنامههای جاری ازجمله مادهی ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و بند ۱ و ۲ مادهی ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که بر لزوم آن تاکید شده است، خواستار آزادی بدون قید و شرط آرش صادقی هستیم و حکومت ایران را مسئول سلامت و جان این زندانی سیاسی میدانیم.
0 نظر