با تاسف و اندوه فراوان، خانم فایزه ناظمی(فافا جان) در روز
دوشنبه 20 مهر 1394 از میان ما رفت و سه شنبه در بهشت سکینه کرج دفن شد. او
از جنس دیگری بود، زنی که سمبل شجاعت و عشق بود، زنی که مهر می‌پراکند و همراه
همیشگی ما بود، تا زمانی که به دلیل بیماری از پا افتاد. به خانواده و
بستگان و دوستانی که واقعا او را دوست می‌داشتند و با او مهربان بودند، تسلیت می‌گوییم
و در غم‌شان شریک‌ایم.
او نه عزیزی را در خیابان و نه در زندان از دست داده بود،
ولی عاشق تمام کسانی بود که برای دادخواهی و حق طلبی مبارزه می‌کنند و چه مهربان
در کنارمان بود، در دیدار با خانواده‌های آسیب دیده، در دیدار با همدیگر، در
مسافرت و در پارک لاله تهران، مادرِ همه‌ی ما بود.
زمانی که گروهی دستگیر شده بودیم، نیز چه بی پروا و جسور در
کنارمان بود و به ما دلداری می‌داد و می‌خندید و همه شیفته‌اش شدیم و آن جا و در
دیدارهای بعدی به شخصیت مقاوم و صبور و دوست داشتنی او پی بردیم.
فافا جان از زمانی که بیمار شد، کمتر می‌توانست با ما
همراهی کند و مدتی نیز از او بی خبر ماندیم و برنامه داشتیم که به دیدارش برویم،
ولی این رفتن و رفتن میسر نشد و او دل به تنهایی سپردن را برگزید و خیلی زود از
میان ما رفت.
استواری و مهربانی‌اش در یاد ما همواره زنده و گرامی است!
استواری و مهربانی‌اش در یاد ما همواره زنده و گرامی است!
مادران پارک لاله ایران
25 مهر 1394
0 نظر