آدينه ۱۵ آبان ۱٣۹۴ - ۶ نوامبر ۲۰۱۵
«محمود صالحی» فعال کارگری، در نامهای سرگشاده خطاب به گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران نوشته: «ما کارگران هیچگونه جرمی مرتکب نشدهایم و تنها جرم ما تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری است.»
«محمود صالحی» در روز سهشنبه ۸ اردیبهشتماه ۱۳۹۴، به دنبال حمله نیروهای لباس شخصی به منزل او در شهرستان سقز، بازداشت و به اداره اطلاعات شهر سنندج منتقل شد. بازداشت او در حالی روی داد که قبلتر حکم جلب وی از تهران صادر شده بود.
این فعال کارگری، پس از چهار روز بستری مخفیانه با نام مستعار در بخش دیالیز بیمارستان توحید سنندج، روز شنبه ۹ خردادماه سال جاری، با واگذاری “فیش حقوقی” به عنوان وثیقه از بازداشتگاه اطلاعات سنندج آزاد شد.
گفته شده «محمود صالحی» با نارسایی کلیه به تک سلولی منتقل شده و در آنجا داروهایش به وی داده نشده بود. در پی آن کلیههایش از کار افتاد و در نهایت دوباره به بیمارستان منتقل شد.
نسخه کامل نامه سرگشاده این فعال کارگری به «احمد شهید» در وبسایت «کمیته دفاع از محمود صالحی» منتشر شده که در پی میخوانید.
با احترام فراوان؛
آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل؛
هر چند میدانم که شما و همکاران سابق شما نیز نتوانستند فعالیت ویژهای در جهت بهبود وضع حقوق بشر در ایران و کشورهای مشابه انجام دهید، اما با توجه به گزارش شما که در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل ارایه دادید، به خصوص در مورد حق آزادی بیان، حق تشکل و حق تجمع مسالمتآمیز، به وسیله این نامه خواستم یک نکته مهم را به اطلاع شما برسانم.
آقای گزارشگر ویژه سازمان ملل؛
در کشور ما ایران، متاسفانه حق هیچگونه آزادی بیان، تشکیل نهادهای کارگری و یا تجمع مسالمتآمیز وجود ندارد. علیرغم اظهارنظر مسوولان بلندپایه دولت جمهوری اسلامی که در مجامع بینالمللی و در اظهارنظرات مطبوعاتی، بر وجود این ٣ رکن مهم دمکراسی و حقوق شهروندان تاکید میکنند؛ اما بارها توسط فعالین کارگری و صنفی برای ایجاد تشکل مستقل و همچنین برگزاری تجمعات مسالمتآمیز اقدام و درخواست مجوز شده که هر بار به بهانههای مختلف توسط مقامات مسوول رد شده است .
ما کارگران شهر سقز در سال ١٣٨٣، به استناد اصل بیست و هفتم قانون اساسی ایران برای برگزاری مراسم اول ماه مه روز جهانی کارگر، درخواست مجوز کردیم که متن درخواست به شرح زیر است؛
“ثروت طبقه کارگر امید او به فرداست.”
تاریخ ٢/٢/٨٣
گرامی باد اول ماه مه (١٢ اردیبهشت ۱۳۸۳) روز جهانی کارگر
فرماندار محترم شهرستان سقز؛
با سلام؛
با توجه به فرارسیدن اول ماه مه (١٢ اردیبهشت) روز جهانی کارگر، هر ساله به مناسبت این روز تاریخی توسط کارگران این شهرستان مراسمهایی برگزار میگردد.
برابر اصل بیست و هفتم قانون اساسی، ما کارگران متشکل در شورای هماهنگی مراسم اول ماه مه روز جهانی کارگر، تقاضامندیم تا نسبت به مجوز قانونی جهت برگزاری مراسم در یکی از نقاط شهر به این شورا، اقدامات لازمه را مبذول فرمایید.
مقتضی است موضوع را بررسی و نتیجه را به این شورا اعلام نماید.
با تشکر
دبیر شورای هماهنگی مراسم اول ماه مه سقز (١٢ اردیبهشت) روز جهانی کارگر
محمود صالحی
جناب احمد شهید؛
جواب مقامات مسوول جمهوری اسلامی در شهرستان سقز به درخواست ما، با حمله نیروهای پلیس و امنیتی به منزل شخصی اینجانب و محلی که قرار بود مراسم روز جهانی کارگر در آنجا برگزار شود، داده شد. در این یورش تعدادی از کارگران به اتهام اقدام جهت برگزاری مراسم اول ماه مه دستگیر شدند که اسامی آنها عبارت است از؛
۱- هادی تنومند، کارگر خباز، ساکن بوکان
٢- جعفر مولانی، کارگر کارواش، ساکن بوکان
٣- خالد پورآذر، کارگر آزاد، ساکن بوکان
۴- فرهاد مولودی، کارگر آزاد، ساکن بوکان
۵- اسماعیل خودکام، کارگر خباز، ساکن بوکان
۶- محمود صالحی، کارگر خباز، ساکن سقز
٧- جلال حسینی، کارگر خباز، ساکن سقز
٨- محسن حکیمی، مترجم، ساکن تهران
٩- جمال احمدزاده ،کارگر آزاد، ساکن سقز
١٠- اسرین واصلی، خانهدار، ساکن سقز
١١- فخرالدین واصلی، کارگر برقکار، ساکن سقز
١٢- ایرج محمدی، کارگر خباز، ساکن سقز
١٣- امجد محمدزاده ،کارگر خباز، ساکن سقز
١۴- عمر جوانپور، کارگر خباز، ساکن سقز
١۵- لقمان مهری، دانشجو، ساکن سقز
١۶- زاهد صالحی، کارگر نقاش، ساکن سقز
١٧- عبدالله ربانی، راننده، ساکن سقز
١٨- برهان دیوارگر، کارگر خباز، ساکن سقز
١٩- محمد عبدیپور، کارگر خباز، ساکن سقز
٢٠- سیدصالح حسینی، کارگر دخانیات، ساکن سقز
٢١- حامد بیخانی، کارگر خباز، ساکن سقز
٢٢- محمد رضازاده، کارگر کارخانه بستهبندی بهداد، ساکن سقز
٢٣- علی عزیزپور، کارگر کارخانه بستهبندی بهداد، ساکن سقز
٢۴- عطا رحمان نارنج، کارگر خباز، ساکن سقز
در شب اول دستگیری، شماری از دستگیرشدگان آزاد شدند و ٧ تن به مدت ١٢ روز در زندان نگه داشته شدیم که عبارت بودند از؛
۱- محسن حکیمی
٢- جلال حسینی
٣- محمد عبدیپور
۴- برهان دیوارگر
۵- اسماعیل خود کام
۶- هادی تنومند
٧- محمود صالحی
این ٧ نفر هم با قرار وثیقه آزاد شدند. محاکمه این جمع در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان سقز سه سال طول کشید و سرانجام اینجانب را به ۴ سال زندان تعزیری محکوم کردند. دادگاه تجدید نظر استان کردستان حکم صادره دادگاه بدوی را به شرح زیر تایید نمود؛
تجدید نظرخواه با وکالت آقای محمد شریف اعتراض موجهی نسبت به دادنامه تجدید نظر خواسته به عمل نیاورده و رای دادگاه بدوی هم موافق قانون صادر گردیده است، لکن دادگاه اجرای تمام مجازات را در حق نامبرده به مصلحت ندانسته مستندا به ماده ٢۵ قانون مجازات اسلامی قرار تعلیق اجرای سه سال از حبس نامبرده به مدت سه سال در صورت عدم ارتکاب جرم جدید مستلزم مجازات مقرر در ماده مرقوم و در مدت مذکور صادر مینماید که در صورت ارتکاب جرم جدید علاوه بر اجرای مجازات جرم جدید قرار تعلیق صادره الغاء، مجازات تعلیق شده در حق او به اجرا درخواهد آمد والا مراتب محکومیت با مضی زمان مذکور از سند سجلی او حذف خواهد شد. تجدید نظرخواه مکلف است دستورات آتی را در مدت تعلیق اجرا نماید:
١- از راهاندازی هرگونه تجمع غیرقانونی و مخل نظم اجتماعی اعم از صنفی و غیر صنفی به هر نحوی از انحاء خودداری نماید.
٢- از تماس و مکاتبههای مخابراتی، الکترونیکی، اینترنتی و غیره با گروهها و اشخاص ضد انقلاب خودداری نماید.
علیهذا با رد درخواست تجدید نظرخواهی دادنامه معترض عنه به استناد ماده ٢۵٧ قانون آیین دادرسی کیفری به شرح فوق تایید میگردد. این رای قطعی است.
آقای گزارشگر ویژه؛
با توجه به بند ۳۳ از گزارش شما، دولت ایران ادعا کرده است که اتهام تمامی کارگران دستگیر شده، ارتباط با گروه تروریستی کومهله است. آیا کسی که مدت ۵ سال در زندان اوین و یا زندان رجایی شهر کرج زندانی باشد از چه طریقی میتواند با کومهله ارتباط داشته باشد؟ در حالی که حتی افرادی هم که آزاد هستند به سختی میتوانند با این سازمان ارتباط داشته باشند؟
آقای احمد شهید؛
آیا اطلاع دارید که بهنام ابراهیمزاده، کارگر زندانی که اینجانب سخنگوی کمیته حمایت از ایشان را به عهده دارم بزرگترین جرمش چیست؟ جهت اطلاع شما، جرم بهنام ابراهیمزاده که بعد از سپری کردن احکام ۵ سال زندان که دوباره و در سلولهای زندان حکم دیگر گرفت، تماس با “گزارشگر ویژه سازمان ملل” یعنی جنابعالی به ٧ سال و ١٠ ماه و ١۵ روز زندان تعزیری و ۴۵٠ هزار تومان جریمه نقدی است و اکنون در حال سپری کردن این حکم ناعادلانه میباشد.
آقای گزارشگر ویژه سازمان ملل؛
من محمود صالحی، فرزند محمد، به شماره شناسنامه ٨٠٧، متولد سال ١٣۴١، در حال حاضر مستمریبیگیر سازمان تامین اجتماعی و ساکن شهرستان سقز یکی از شهرهای استان کردستان هستم.
در تاریخ ۸ اردیبهشتماه ۱۳۹۴، توسط نیروهای لباس شخصی اداره اطلاعات شهرستان سقز به نیابت از اداره اطلاعات استان کردستان در منزل مسکونی خود، بدون انجام هیچگونه عملی که مغایر با قانون اساسی ایران باشد دستگیر شدم.
بعد از دستگیری و انتقال به سلول انفرادی در زندان شهر سقز، همراه عثمان اسماعیلی یکی دیگر از کارگران نقاش ساختمان که ایشان هم همان روز دستگیر شده بود، به بازداشتگاه مخوف وزارت اطلاعات استان کردستان منتقل شدیم.
در همان بازداشتگاه بنده هر دو کلیه خود را به دلیل اینکه مسوولان زندان داروهایم را قطع کردند از دست دادم و حال هر هفته دو بار یعنی روزهای شنبه و سهشنبه در بیمارستان امام خمینی سقز همودیالیز میشوم.
بعد از آزادی، در دو مرحله دادگاه، یعنی در تاریخهای ۱۷ و ۲۹ مردادماه ۱۳۹۴، در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج به اتهام واهی محاکمه و در نتیجه در تاریخ ۲۵ شهریورماه ۱۳۹۴، در دادگاه بدوی به ٩ سال زندان تعزیری محکوم شدم. اکنون پرونده محکومیت من در دادگاه تجدید نظر استان کردستان در حال بررسی مجدد است.
دولت ایران به شما اعلام کرده که اتهام ما کارگران “ارتباط با سازمان کومهله که یک سازمان تروریستی است”، میباشد.
آقای گزارشگر ویژه؛
امروز من در زادگاه و محل سکونتم خطاب به شما، همه انسانهای آزادیخواه و سازمانهای جهانی اعلام مینمایم که من آماده هستم تا در یک دادگاه علنی با حضور هیات منصفه و هر مقامی که مسوولان قوه قضاییه ایران تعیین نمایند، در برابر جامعه محاکمه شوم. تا برای جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، سازمانهای جهانی که طرفدار حقوق بشر هستند و مردم کشور من، مشخص شود که ما کارگران هیچگونه جرمی مرتکب نشده و تنها جرم ما تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری است.
با احترامات مجدد
محمود صالحی
۱۴ آبانماه ۱۳۹۴
0 نظر