برگرفته از سایت اخبار روز
چهارشنبه ۹ دی ۱٣۹۴ - ٣۰ دسامبر ۲۰۱۵
چهارشنبه ۹ دی ۱٣۹۴ - ٣۰ دسامبر ۲۰۱۵
آخرین ساعات سال ٢٠١٥ میلادی فرصت مناسبی است که به اختصار کارنامه‍ی یک سال گذشته‍ی بنیاد عبدالرحمن برومند (بنیاد) را با هموطنان خود در داخل و خارج از کشور درمیان بگذاریم و یادآوری کنیم که بدون حمایت شهروندان ایرانی ادامه‍ی کار بنیاد مشکل خواهد بود. هر کمکی، چه مادی وچه معنوی، هرچند کوچک به نظر آید موثر است و ما را به لحاظ مالی و روحی تقویت می‌کند.
در سال ٢٠١٥ میلادی بنیاد با انتشار گزارشی به دو زبان انگلیسی و فارسی توجه افکار عمومی را به سی و شش سال نقض مداوم حقوق بشر توسط دادگاه‌های انقلاب اسلامی در ایران جلب کرد و خواستار برچیده شدن فوری این دادگاه‌ها شد. گزارش‌های دیگر بنیاد توجه افکار عمومی را به سرکوب و اعدام خودسرانه‍ی اقلیت های قومی و مذهبی کشور از جمله در کردستان و خوزستان جلب کرد. نطفه‍ی جدایی طلبی در بستر ظلم و سرکوب بسته میشود و تنها حفظ و احترام به حقوق انسانی شهروندان، فارغ از ویژگیهای فرهنگی، نژادی و دینی آنهاست که تمامیت ارضی و وحدت ملّی را تضمین می‌کند.
بنیاد همچنین اظهارات بهایی ستیز مقامات جمهوری اسلامی و نتایج مرگبار آن و شیوه‍ی انتصاب قضات و بی عدالتی در نظام قضایی ایران را به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر کرد تا جهانیان با نظامی که امسال بیش از هزار حکم اعدام صادر کرده است آشنا شوند و به ابعاد جنایات آن پی ببرند.
بنیاد همچنین به مستند کردن موارد نقض حقوق بشر در ایران از طریق مصاحبه با قربانیان و انتشار شهادتنامه‌های آنها به دو زبان فارسی و انگلیسی ادامه داد. نقض حقوق مهاجران افغان از مسائل مورد توجه بنیاد در این سال بود. این مصاحبه‌ها، در زیر مجموعه‍ی کتابخانه‍ی مجازی بنیاد که به خاطرات قربانیان و ناقضان حقوق بشر اختصاص یافته است در دسترس است. تابستان امسال همچنین بنیاد ضمیمه‍ی گزارش جفری رابرتسون، کارشناس حقوق بین الملل را در مورد کشتار زندانیان سیاسی در سال ٦٧ که شامل روایت بازماندگان و اظهارات مسئولان است به زبان فارسی منتشر کرد.
در رابطه با گسترش و تقویت فرهنگ حقوق بشر و دموکراسی در ایران، در سال ٢٠١٥ میلادی، بنیاد تفسیر کلی شماره ٣ معاهده‍ی منع شکنجه، به قلم حقوقدانان سازمان ملل متحد، پنج مقاله از مقاله‌های فدرالیست‌ها به قلم جیمز مدیسون و الکساندر همیلتون در باب اصول اساسی حکومت دموکراتیک و تفکیک قوا، دلایل لغو مجازات اعدام در آفریقای جنوبی، عناصر ایجاد کمیسیون حقیقت یاب کارآمد، دستورالعمل ایجاد نظام شفاف و شایسته سالار برای انتصاب قضات عالی‌رتبه، تاملی در باب مفهوم حقوق بشر فصل اوّل کتاب جک دانلی "حقوق جهانشمول بشر: تئوری و پراتیک" ، را به فارسی ترجمه و منتشر کرد. انتشار تاریخچه‍ی منشور ٧٧ که به ابتکار دگراندیشان چکسلواکی ایجاد شد و نقطه‍ی عطفی در تاریخ حرکت‌های مدنی مدرن بود، اخرین کار بنیاد در رابطه با انتشار متون مربوط به دموکراسی و حقوق بشر در سال ٢٠١٥ میلادی بود.
در سال ٢٠١٥ آمار اعدامها در ایران فاجعه‌بار بود. بنیاد گزارش بیش از ۱٠۰۰ مورد اعدام قضایی و فراقضایی را جمع‌آوری کرده است. این گزارش‌ها به تدریج به شکل سرگذشت در صفحه‌ای برای هر قربانی به دو زبان فارسی و انگلیسی در امید: یادبودی در دفاع از حقوق بشر منتشر خواهند شد. در سال ٢٠١٥ تعداد سرگذشت‌ها در امید به ۱٨٠٠٠ رسید.
در این سال صدها تن از خویشان و نزدیکان قربانیان با ارسال فرم‌های الکترونیکی، ایمیل یا از طریق مصاحبه با بنیاد به تدقیق و تکمیل اطلاعات در مورد عزیزانشان در امید کمک کرده‌اند، و با انتشار حقیقت، نه تنها بر روح آزرده و زجر کشیده‍ی خود مرهمی گذاشته‌اند، بلکه انحصار حکومت را در بازگویی وقایع و تدوین خودسرانه تاریخ در هم شکسته‌اند. اگر در مقابل روایت حکومت از خشونت دولتی روایت ستمدیدگان به ثبت نرسد، تاریخی که برای نسل‌های آینده تدوین می شود جعلی خواهد بود.
تحقیق درباره حقوق بشر در ایران و ثبت موارد نقض آن در کشور، به نیروی مالی و انسانی متناسبی نیاز دارد. نقض مستمر و فراگیر حقوق بشر در ایران و نبودن شفافیت در نظام قضایی کار سازمانهای حقوق بشری را بسیار دشوارتر می‌کند. اعدامهای قضایی و فراقضایی در ایران تقریبا از هرجای دیگری بیشتر است. بسیاری از این اعدامها را نه مقامات مسئول اعلام می‌کنند و نه رسانه‌ها گزارش می‌دهند. چالشی که در برابر ماست، جمع‌آوری اسناد و مدارک و اطمینان یافتن از صحت سرگذشت هر یک از قربانیان مجازات اعدام و خشونت دولتی و سپس، در دسترس همگان گذاشتن این مدارک است. فهرست افرادی که به بنیاد اطلاعات فرستاده‌اند و در انتظار تکمیل یا تدوین سرگذشت عزیزانشان مانده‌اند بس طولانی است، و کار بنیاد به علّت کمبود نیرو به کندی پیش می‌رود، و چه بسا باعث دلسردی این عزیزان میشود. ثبت حقایق، و زنده نگهداشتن یاد قربانیان وظیفه‌ای بس سنگین است و نیاز به کمک شما دارد. بدون حمایت جامعه‍ی مدنی و ایرانیان علاقمند، انجام این وظیفه آن طور که باید، میسر نیست.
با کمکهای شما، یاد و خاطره هزاران قربانی نقض حقوق بشر زنده می‌ماند و تاریخ خشونت دولتی در کشورمان برای همیشه مستند میشود. این اسناد برای تدوین تاریخ، اصلاح نهادهای قضایی کشور و دادخواهی بازماندگان و در نهایت گذاری مسالمت آمیز به جامعه ای آزاد و دموکراتیک، لازم و سودمند است. کمکهای مالی شما، حتا اگر اندک باشد، به پیشرفت این کار کمک می‌کند و به ما نیرو می‌بخشد.
سپاسگزاریم.
بنیاد عبدالرحمن برومند
www.iranrights.org
در سال ٢٠١٥ میلادی بنیاد با انتشار گزارشی به دو زبان انگلیسی و فارسی توجه افکار عمومی را به سی و شش سال نقض مداوم حقوق بشر توسط دادگاه‌های انقلاب اسلامی در ایران جلب کرد و خواستار برچیده شدن فوری این دادگاه‌ها شد. گزارش‌های دیگر بنیاد توجه افکار عمومی را به سرکوب و اعدام خودسرانه‍ی اقلیت های قومی و مذهبی کشور از جمله در کردستان و خوزستان جلب کرد. نطفه‍ی جدایی طلبی در بستر ظلم و سرکوب بسته میشود و تنها حفظ و احترام به حقوق انسانی شهروندان، فارغ از ویژگیهای فرهنگی، نژادی و دینی آنهاست که تمامیت ارضی و وحدت ملّی را تضمین می‌کند.
بنیاد همچنین اظهارات بهایی ستیز مقامات جمهوری اسلامی و نتایج مرگبار آن و شیوه‍ی انتصاب قضات و بی عدالتی در نظام قضایی ایران را به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر کرد تا جهانیان با نظامی که امسال بیش از هزار حکم اعدام صادر کرده است آشنا شوند و به ابعاد جنایات آن پی ببرند.
بنیاد همچنین به مستند کردن موارد نقض حقوق بشر در ایران از طریق مصاحبه با قربانیان و انتشار شهادتنامه‌های آنها به دو زبان فارسی و انگلیسی ادامه داد. نقض حقوق مهاجران افغان از مسائل مورد توجه بنیاد در این سال بود. این مصاحبه‌ها، در زیر مجموعه‍ی کتابخانه‍ی مجازی بنیاد که به خاطرات قربانیان و ناقضان حقوق بشر اختصاص یافته است در دسترس است. تابستان امسال همچنین بنیاد ضمیمه‍ی گزارش جفری رابرتسون، کارشناس حقوق بین الملل را در مورد کشتار زندانیان سیاسی در سال ٦٧ که شامل روایت بازماندگان و اظهارات مسئولان است به زبان فارسی منتشر کرد.
در رابطه با گسترش و تقویت فرهنگ حقوق بشر و دموکراسی در ایران، در سال ٢٠١٥ میلادی، بنیاد تفسیر کلی شماره ٣ معاهده‍ی منع شکنجه، به قلم حقوقدانان سازمان ملل متحد، پنج مقاله از مقاله‌های فدرالیست‌ها به قلم جیمز مدیسون و الکساندر همیلتون در باب اصول اساسی حکومت دموکراتیک و تفکیک قوا، دلایل لغو مجازات اعدام در آفریقای جنوبی، عناصر ایجاد کمیسیون حقیقت یاب کارآمد، دستورالعمل ایجاد نظام شفاف و شایسته سالار برای انتصاب قضات عالی‌رتبه، تاملی در باب مفهوم حقوق بشر فصل اوّل کتاب جک دانلی "حقوق جهانشمول بشر: تئوری و پراتیک" ، را به فارسی ترجمه و منتشر کرد. انتشار تاریخچه‍ی منشور ٧٧ که به ابتکار دگراندیشان چکسلواکی ایجاد شد و نقطه‍ی عطفی در تاریخ حرکت‌های مدنی مدرن بود، اخرین کار بنیاد در رابطه با انتشار متون مربوط به دموکراسی و حقوق بشر در سال ٢٠١٥ میلادی بود.
در سال ٢٠١٥ آمار اعدامها در ایران فاجعه‌بار بود. بنیاد گزارش بیش از ۱٠۰۰ مورد اعدام قضایی و فراقضایی را جمع‌آوری کرده است. این گزارش‌ها به تدریج به شکل سرگذشت در صفحه‌ای برای هر قربانی به دو زبان فارسی و انگلیسی در امید: یادبودی در دفاع از حقوق بشر منتشر خواهند شد. در سال ٢٠١٥ تعداد سرگذشت‌ها در امید به ۱٨٠٠٠ رسید.
در این سال صدها تن از خویشان و نزدیکان قربانیان با ارسال فرم‌های الکترونیکی، ایمیل یا از طریق مصاحبه با بنیاد به تدقیق و تکمیل اطلاعات در مورد عزیزانشان در امید کمک کرده‌اند، و با انتشار حقیقت، نه تنها بر روح آزرده و زجر کشیده‍ی خود مرهمی گذاشته‌اند، بلکه انحصار حکومت را در بازگویی وقایع و تدوین خودسرانه تاریخ در هم شکسته‌اند. اگر در مقابل روایت حکومت از خشونت دولتی روایت ستمدیدگان به ثبت نرسد، تاریخی که برای نسل‌های آینده تدوین می شود جعلی خواهد بود.
تحقیق درباره حقوق بشر در ایران و ثبت موارد نقض آن در کشور، به نیروی مالی و انسانی متناسبی نیاز دارد. نقض مستمر و فراگیر حقوق بشر در ایران و نبودن شفافیت در نظام قضایی کار سازمانهای حقوق بشری را بسیار دشوارتر می‌کند. اعدامهای قضایی و فراقضایی در ایران تقریبا از هرجای دیگری بیشتر است. بسیاری از این اعدامها را نه مقامات مسئول اعلام می‌کنند و نه رسانه‌ها گزارش می‌دهند. چالشی که در برابر ماست، جمع‌آوری اسناد و مدارک و اطمینان یافتن از صحت سرگذشت هر یک از قربانیان مجازات اعدام و خشونت دولتی و سپس، در دسترس همگان گذاشتن این مدارک است. فهرست افرادی که به بنیاد اطلاعات فرستاده‌اند و در انتظار تکمیل یا تدوین سرگذشت عزیزانشان مانده‌اند بس طولانی است، و کار بنیاد به علّت کمبود نیرو به کندی پیش می‌رود، و چه بسا باعث دلسردی این عزیزان میشود. ثبت حقایق، و زنده نگهداشتن یاد قربانیان وظیفه‌ای بس سنگین است و نیاز به کمک شما دارد. بدون حمایت جامعه‍ی مدنی و ایرانیان علاقمند، انجام این وظیفه آن طور که باید، میسر نیست.
با کمکهای شما، یاد و خاطره هزاران قربانی نقض حقوق بشر زنده می‌ماند و تاریخ خشونت دولتی در کشورمان برای همیشه مستند میشود. این اسناد برای تدوین تاریخ، اصلاح نهادهای قضایی کشور و دادخواهی بازماندگان و در نهایت گذاری مسالمت آمیز به جامعه ای آزاد و دموکراتیک، لازم و سودمند است. کمکهای مالی شما، حتا اگر اندک باشد، به پیشرفت این کار کمک می‌کند و به ما نیرو می‌بخشد.
سپاسگزاریم.
بنیاد عبدالرحمن برومند
www.iranrights.org
0 نظر