به آن دسته اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
که به تمدید ماموریت احمد شهید رای مثبت ندادند
فروردین ۱۳۹۵- آوریل۲۰۱۶
عضو محترم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد،
"شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران" از آرای منفی و یا ممتنع اخیر شما در باره ادامه ماموریت آقای احمد
شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، بسیار متاسف است. البته جای بسیار خوشبختی است که اکثریت همتایان شما، با
آگاهی از وضعیت ناهنجار و نقض آشکار حقوق بشر در ایران و با وجدان های بیدار خود،
در کمال بی طرفی، با رای های مثبت خود، ماموریت ایشان را لازم دانسته و بار دیگر
تمدید کردند.
شما به عنوان اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، فارغ از هر گونه
چشمداشت سیاسی و اقتصادی، مسئول پیگیری وضعیت حقوق بشر در همه کشور‌های جهان هستید. شما هم چون داوران، نظاره‌گر عملکردهای دولت‌ها با شهروندان
خود می باشید. اما به نظر همه مبارزان و مدافعان نهادهای حقوق بشری در
ایران، شناخت و رای شما در مورد نقض آشکار پیمان جهانی حقوق بشر در ایران نادرست و
غیرقابل قبول بود.
فعالیت‌های خستگی ناپذیر دکتر احمد شهید برای احقاق حقوق شهروندی
ایرانیان، از زمان انتخاب در این مسند در سال ۲۰۱۱،
پیوسته با مخالفت جمهوری اسلامی مواجه شده است و تا کنون، کوشش‌های ایشان برای سفر
به ایران بی نتیجه مانده است. ای کاش، شما از خود می
پرسیدید که اگر جمهوری اسلامی ایران واقعا حقوق شهروندی آحاد ملت ایران را رعایت
می‌کند، چرا از سفر دکتر شهید واهمه دارد و به او روادید نمی دهد؟
همانطوریکه اطلاع دارید حقوق بشر در حوزه های زیر در اسفناکترین
شرایط قرار دارد.
اعدام ها
بنا بر آخرین گزارش کارزار لغو گام به گام اعدام (لگام) در سال ۲۰۱۵،
جمهوری اسلامی ایران به طور متوسط در هر روز ۲ تا ٣
نفر را به دار آویخته است. ۹۶۹ نفر در سال ۲۰۱۵، در
ایران اعدام شده اند که این تعداد نسبت به سال ۲۰۱۴ افزایشی ۴۹ در صدی داشته است.
آزادی بیان و اندیشه
آزادی بیان و اندیشه و دسترسی به اطلاعات به شدت محدود است. « گزارشگران بدون مرز »، ایران را دشمن شماره یک مطبوعات نامیده است. ایران کشوریست که یک یادداشت در فیسبوک، می تواند افراد را راهی سال ها زندان کند یا به مرگ شان
منجر شود.
انتخابات در ایران
با وجودی که انتخابات در ایران برگزار میگردد، اما هیچ وقت آزاد و
عادلانه نبوده است. هر کسی نمی‌تواند کاندیدا شود، آنان از طرف یک نهاد غیر
منتخب تائید و یا سلب صلاحیت میشوند. دو تن
از کسانی که در سال ۱۳۸۹برای ریاست جمهوری در ایران شرکت کرده بودند، پس از ۵ سال، همچنان در حصر خانگی هستند.
اقلیت های مذهبی
بهائیان در ایران هیچ گونه حقوقی ندارند و بسیاری از رهبران آنها در
زندان میباشند. مسلمانان اهل تسنن اجازه داشتن یک مسجد در تهران را ندارند. هزاران مسیحی و یهودی، به خاطر فشار مجبور به ترک وطن شده
اند. طبق قانون شرع جمهورى اسلامى شهروندان مسلمان
ايران در صورت تغيير دين با مجازات مرگ مواجه خواهند شد.
حقوق زنان
در قوانین جمهوری اسلامی ایران، زنان و مردان از حقوق مساوی
برخوردار نیستند و نقض گسترده و روزمره حقوق زنان به اشکال مختلف دیده می شود و
تناقص آن با استانداردهای بین المللی کاملا مشهود است.
زنان در ایران مجبور به پوشیدن حجاب، در ملاء عام میباشند. در ایران زنان حتی از تماشای ورزش مردانه در ورزشگاه محروم
اند و علاوه بر این، زنان متاهل نمی توانند بدون اجازه همسر خود سفر کنند.
زندانیان سیاسی و عقیدتی
جمهوری اسلامی زمانی که به زندانی کردن افراد می‌رسد هیچ گونه تبعیض
را قبول ندارد. از فعالان حقوق بشر گرفته تا فعالان حقوق زنان، از فعالان
حقوق حیوانات گرفته تا وکلا، از روز نامه نگاران تا فعالان
کارگری از اقلیت‌های مذهبی و قومی تا هنرمندان.
خواهشمندیم به
لینک های زیر رجوع کرده و آن را ببینید.
اتحادیه های کارگری، معلمان و حقوق آنان
طبق گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، کارگران و
معلمان ایرانی از بسیاری از حقوق اساسی خود چه تحت
قانون کار ایران و چه در عمل محروم هستند.
عضو محترم،
همچنان که در گزارش بالا ملاحظه می‌کنید، جمهوری
اسلامی ایران کارنامه خوبی در زمینه رعایت حقوق بشر ندارد و شما به
عنوان یکی از اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، امکان دادن رای مثبت
را سال آینده خواهید داشت. امید ما این است که اشتباه
گذشته خود را تکرار نکنید.
با احترام و به امید آن روز
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
امضا کنندگان:
۱ - انجمن همبستگی ایرانیان - دالاس
۲ - انجمن جمهوریخواهان ایران - پاریس
۳ - انجمن جمهوریخواهان ایران - واشنگتن
دی سی
۴ - انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/ هامبورگ
۵ - بنیاد اسماعیل خویی
۶ - پیوندسرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران
۷ - جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد
۸ - کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۹ - حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
۱۰- حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۱- حامیان مادران پارک لاله - لندن
۱۲- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۳- شبکه همبستگی ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۴- فدراسیون اروپرس
۱۵- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۱۶- كمپين دفاع از زندانيان سياسي و مدني
۱۷- مادران صلح مونترال
۱۸- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - مونترال
۱۹- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - نیویورک
۲۰- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - لوس آنجلس
0 نظر