یادداشت پروین محمدی در پنجاهمین روز اعتصاب جعفر عظیم زاده
برگرفته از سایت اخبار روز
پنج‌شنبه ۲۷ خرداد ۱٣۹۵ - ۱۶ ژوئن ۲۰۱۶
پنج‌شنبه ۲۷ خرداد ۱٣۹۵ - ۱۶ ژوئن ۲۰۱۶
پنجاه روز از اعتراض و اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده کارگر معترض و زندانی و دبیر اتحادیه آزاد کارگران ایران میگذرد.او بهمراه اسماعیل عبدی دبیر کانون صنفی معلمان از بدیهی ترین حقوق پایه ایی کارگران و معلمان سخن گفتند و خواهان برچیده شدن بساط اتهام امنیتی زدن به اعتراضات صنفی و اجتماعی شدند.
در حالی که در روزهای اخیر بحث افشای فیش های حقوقی چندصدمیلیونی و بریز و بپاشهای مفتخوران به نام مدیران، رسانه ای شده٬ و در مقابل خشم مردم بجان آمده مجبور به عذرخواهی شدند٬ اخبار لفت و لیس ها همراه با خبر به گلوله بستن کارگران خواهان کار در شهررویی بهبهان و شلاق زدن کارگران آق دره و صدور حکم تعلیقی شلاق برای کارگران معدن بافق و خودسوزی کارگر شهرداری به علت فقر و دستمزد معوقه و دستگیری ۲۴ کارگر شهرداری اهواز و پرونده سازی و تعیین وثیقه برای کارگران معدن البرز شرقی و دیگر کارگران، نفرت عمومی و فضای سیاسی اجتماعی جامعه را تحت تاثیر قرار داده٬ با سماجتی هیستریک وار در مقابل خواست بر حق جعفر عظیم زاده مقاومت میکنند تا اثبات کنند در این مملکت نان خواستن جرم است. رفاه خواستن اقدام بر علیه امنیت مفتخوران است، تا اثبات کنند زندگی مرده است.
ولی ما کارگران با مقاومت و دفاع از زندگی و معیشت خود٬ در یک تقابل وسیع اجتماعی مطالبات و سهم خود را از داشتن حق یک زندگی مرفه باز پس خواهیم گرفت. و هر مانعی را برای رسیدن به این حق طبیعی انسانها با اتحاد و همبستگی خود٬ پشت سر خواهیم گذاشت.
پرچم مطالباتی را که جعفر عظیم زاده- اسماعیل عبدی، ۷۰ روز پیش با صدور بیانیه ایی برافراشتند٬ تا برآورده شدنش در یک مقیاس وسیع اجتماعی ادامه خواهیم داد.
منبع: سایت اتحادیه ی آزاد کارگران ایران
0 نظر