برگرفته ازصفحه فیسبوک عدالت برای ایران
مبارزه
با حجاب اجباری فقط در خیابان‌های شهر نیست. بودند و هستند زنان زندانی
سیاسی که تن به حجاب اجباری و به طور مشخص سرکردن چادر در زندان ندادند و
نمی‌دهند، نسرین ستوده که بدلیل تن ندادن به سر کردن چادر محرومیت از
ملاقات فرزندانش را تحمل کرد، یکی از این زنان بود.
مینا زرین از
زندانیان دهه شصت از ناهید محمدی، هم‌بندی اعدام شده‌اش نوشته است که وقتی
او را برای اعدام فراخواندند، از سرکردن چادر سرباز زد:
«ناهید، جسورانه چادر مسخره سرمه‌ای را تا آخرین لحظه به سر نکرد و نگهبان
موقع خروج او از بند چادر را به سرش انداخت! ناهید را یک جنگجو، ضد سلطه و
ضد نمادهای ارتجاعی، همچون حجاب اجباری سیاه چادرها دیدمش او را در جلوی
بند زندان اوین بخاطر می‌آورمش. ناهید فقط ۲۲ یا ۲۳ سال داشت.»
بخشی از گزارش «سی و پنج سال در حجاب؛ گزارشی پیرامون نقض گسترده حقوق زنان در ایران» از انتشارات عدالت برای ایران-اسفند ١٣۹٢
0 نظر