از دیگر سایت ها
»
۸ مارس: مبارزه بهخاطر حقوق زنان در رویارویی با حملهها و پسرویها!
۸ مارس: مبارزه بهخاطر حقوق زنان در رویارویی با حملهها و پسرویها!
منتشر شده توسط مادران پارک لاله ایراندر ۰۶:۴۵in
از دیگر سایت ها|
0
نظر
برگرفته از سایت جنبش جهانی حقوق بشر
08/03/2017
به مناسبت روز جهانی زن، فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر ویدیویی را به چند زبان تهیه کرده تا گستره و گوناگونی فعالیتهای جاری را نشان دهد. آهنگ «ایستادم» از جانهایِت را آنجِلیک کیجو با تفسیر خود خوانده است. تهدیدها و حملههای علیه حقوق زنان در سراسر جهان با ابتکارهای تازه و بیسابقه روبرو میشوند. پذیرش در کار نیست؛ زمان عمل است.
راهپیمایی روز ۲۱ ژانویه ۲۰۱۷ زنان که میلیونها تن در ایالات متحد آمریکا و سراسر جهان به آن پیوستند، اعتراضی علیه رئیس جمهور تازه بود که ایدیولوژی و اظهارات سکسیستیاش تأثیر شدیدی بر مبارزه انتخاباتی ریاست جمهوری گذاشت. با وجود این، این راهپیمایی بیسابقه ـ هیچگاه این شمار زیاد مردم به همراه یکدیگر در ایالات متحد آمریکا تظاهرات نکرده بودند ـ از صدور دستور اجراییِ دو روز پس از آن در مورد قطع کمک مالی به سازمانهای غیردولتی که خدمات مشاورهی تنظیم خانواده بخشی از برنامهشان را تشکیل میدهد، جلوگیری نکرد.
شعر آهنگ: نخستین بار زمانی ایستادم که ۱۱ ماهه بودم و به گفتهی مادرم از آن روز بهبعد هیچگاه به حرف گوش نکردهام در تمام دوران مدرسه هیچگاه بهخاطر چیزی زیادی ایستادگی نکردم اما تا جایی که میتوانستم بایستم ایستادم بهگمانم به همین دلیل است که هنوز ایستادهام.
من ایستادم زمانی که عشق صدایم کرد من ایستادم حتا زمانی که مبارزه سراسر بیهوده بود امید مرا روی پا ایستانید و در زیر شرشر باران بر جا گذاشت. اما من ایستادم و باز هم خواهم ایستاد
طی چند سال گذشته، جریانهای پوپولیستی، ارتجاعی و مذهبی در کشورهای زیادی به حقوق زنان حمله کردهاند. در روسیه، خشونتِ همسر دیگر جرم کیفری به حساب نمیآید. در ترکیه، حزب اسلامی حاکم لایحهای را پیشنهاد کرده که مردان متهم به خشونت جنسی علیه اشخاص کمسنوسال میتوانند با ازدواج با قربانی از پیگرد فرار کنند. در ایرلند، زنی ۱۹ ساله بهخاطر استفاده از از قرصِ «صبح روز بعد» به سه ماه زندان محکوم شد. در شیلی، سقط جنین حتا در مورد تجاوز یا وجود خطر برای زندگی زن یا جنین، هنوز غیرقانونی است.
در سال ۲۰۱۶، در تمام قارههای جهان واکنش به حملهها، تبعیضها و پسرویها افزایش فعالیت بود که گاهی شکلهای غیرمنتظره به خود گرفت: در ایسلند به شکل ترکِ پُست؛ در هلند، به شکل ایجاد صندوقی برای جبران کسری بودجهی پیشنهادی سازمانهای غیردولتی در مورد سقط جنین در پی صدور دستور اجرایی در ایالات متحد آمریکا؛ در پاکستان، به شکل قانونی علیه خشونت خانگی در پی فشار جامعهی مدنی؛ در هند، به شکل کمپینهایی که همهگیر شد و راهپیمایی اعتراضی برای مبارزه بهخاطر جایگاه زنان هندی در محلهای عمومی؛ در لهستان، به شکل شکست پیشنویس قانونی ممنوع کردن سقط جنین؛ و الی آخر. در لاهه، دادگاه بینالمللی جزایی نخستین حکم خود را در مورد خشونت جنسی علیه ژان پییر بِمبا صادر کرد. این جنگسالار و نیروهای او بهطورِ نظاممند از خشونت جنسی در جمهوری دمکراتیک کنگو و جمهوری آفریقای مرکزی استفاده کرده بودند. و بالاخره، گسترهی بیسابقهی تظاهرات مختلف علیه زنکُشی در آمریکای لاتین همگان را حیرتزده کرد. در پی تجاوز به دختر دبیرستانی ۱۶ ساله و قتل او، در آرژانتین، شیلی، مکزیک، پرو و اروگوئه هزاران زن فریاد برآوردند: «دیگر هیچ کس».
امروز با ارایهی این ویدیو، فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر که ۱۸۴ سازمان آن در سراسر جهان بهخاطر حقوق زنان مبارزه میکنند، مایل است از این فعالیتها تجلیل کند. این ویدیو را آژانس بابِل با موسیقی مسحورکنندهی «ایستادم» از جانهایِت با تفسیر آنجِلیک کیجو به رایگان ساخته است. این ویدیو با نشان دادن فعالانی از افغانستان، کلمبیا، نیجریه یا فیلیپین ثابت میکند که زمانی همچون امروز که حقوق زنان مورد حمله و تهدید قرار میگیرد، وقت کوتاه آمدن نیست. زمان عمل است! مقاومت و مبارزه بهخاطر حقوق زنان!
خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم.
خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.
مادران پارک لاله ایران، حرکتی جوان و نوپاست و تلاش میکند در ادامه روند خود «صدایی» همراه با «جنبش دادخواهی مادران و خانوادههای آسیبدیدهی ایرانی» باشد. این حرکت مستقل و دادخواهانه که از تلاشگَران عرصه دادخواهی و فعالان اجتماعی تشکیل شده است، از تیرماه 1388، با فراخوان تعدادی از زنانِ دادخواه در اعتراض به کشتن و مجروح و زندانی کردن مردمی که برای حداقل خواست انسانی خود به خیابان آمده بودند، در پارک لاله تهران شکل گرفت.
این حرکتِ دادخواهانه، در مسیر حرکت خود، سه خواست حداقلی و مشخص زیر را تعریف کرد:
- آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی،
- لغو مجازات اعدام،
- محاکمه و مجازات آمران و عاملان همه جنایتهای صورت گرفته در جمهوری اسلامی در دادگاهی علنی و عادلانه.
در طی این مدت نیز همواره در کنار و در پیوند با خانوادهها، در راستای تحقق این سه خواسته حرکت کرده است. این حرکت خودجوش و دادخواهانه به هیچ فرد، گروه و سازمان سیاسی داخلی و خارجی وابستگی ندارد و همچنین با افراد و گروههای وابسته به حکومت مرزبندی دارد.
ما همچنین اعتقاد داریم برای رسیدن به سه خواست حداقلی خود، باید در جهت رسیدن به آزادی بیان و اندیشه، رفع هر گونه تبعیض و جدایی دین از حکومتنیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بیعدالتیها را در ساختار حکومت و قوانین آزادی ستیز و تبعیضآمیز جمهوری اسلامی میدانیم.
اخبار منتخب دیگر رسانه ها
div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
در زندان: از راحله راحمیپور و ۴۰ سال دادخواهی او چه میدانیم؟
اعتصاب غذا؛ محرومیت زندانیان سیاسی زن در بند ۶ زندان وکیلآباد مشهد
گزارشی از آخرین وضعیت ماشالله کرمی و پروندههای قضایی وی
فرهنگیان بازنشسته مقابل مجلس تجمع کردند
فقط دو گام به پیش! بیانیه تحلیلی جمعی از دانشجویان دانشگاههای تهران به مناسبت روز دانشجوی ۱۴۰۳
تعهد به «زن، زندگی، آزادی»: انتقادها به مرخصی درمانی نرگس محمدی به ما چه در موضوع چهره زن مبارز میگوید؟
«بچههای اکباتان» زیر سایه اعدام: روایت زن، زندگی، آزادی از دل یک شهرک
نامه حمزه درویش، زندانی سیاسی ـ عقیدتی به گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران: «امنیت جانی ندارم»
بيانيه اعتراضي بيش از ۳۰۰ تن از كنشگران زن و فعالان مدني
در مورد مصوبه اخير مجلس درباره حجاب و عفاف
اساتید اخراجی دانشگاهها در واکنش به ادعای مسعود پزشکیان نامهٔ سرگشاده نوشتند
۱۶ آذر؛ دانشجویان از ادامه سرکوب در دولت جدید میگویند
در همبستگی با کارزار "سه شنبه های نه به اعدام" توسط کارزار "قفس را بسوزان" برگزار شد.
0 نظر