اسماعیل عبدی و محسن عمرانی آزاد باید گردند!
• اذیت و آزار و سرکوب معلمان نه تنها متوقف نگردیده است بلکه به یکی از شاخص های برجسته در کارنامه جمهوری اسلامی تبدیل شده است ...
برگرفته از سایت اخبار روز
سه‌شنبه ۱۰ مرداد ۱٣۹۶ - ۱ اوت ۲۰۱۷
سه‌شنبه ۱۰ مرداد ۱٣۹۶ - ۱ اوت ۲۰۱۷
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران: اذیت و آزار و سرکوب معلمان نه تنها متوقف نگردیده است بلکه به یکی از شاخص های برجسته در کارنامه سراسر جنایتکارانه جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
در روز پنجشنبه ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۷، اسماعیل عبدی بار دیگر توسط مامورین حکومتی بدون اطلاع قبلی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. این در حالیست که او همچنان از عوارض ناشی از دو سال حبس ظالمانه و اعتصاب غذای اخیر خود که ۳۸ روز به طول انجامید رنج می برد و نیاز به مداوا دارد.
بازداشت مجدد عبدی در حالیکه وثیقه برای آزادی موقت او گذاشته شده بود، خشم معلمان و کارگران در ایران و در سطح بین المللی را بر انگیخته است. کانونهای صنفی معلمان، سندیکای کارگران شرکت واحد، اتحادیه آزاد کارگران و دیگر تشکل های مستقل در داخل کشور بازداشت مجدد اسماعیل عبدی را شدیدا محکوم کرده اند. در سطح بین المللی نیز فدراسیون جهانی معلمان و کارگران آموزشی، "آموزش بین الملل"، در بیانیه ای به تاریخ ۲۸ ژوئیه اعلام کرده است که دستگیری مجدد عبدی دقیقا دو سال پس از زندانی شدن او به دلیل فعالیتهای صنفی اش در کسب حقوق معلمان و جلوگیری از شرکت او در کنگره جهانی آموزش بین الملل در کانادا صورت می گیرد. آموزش بین الملل ادامه می دهد که دستگیری اخیر عبدی، به دنبال بازداشت کارگران هفت تپه در روزهای اخیر، نشاندهنده دور جدید دیگری از سرکوب فعالین کارگری و صنفی در ایران است.
اسماعیل عبدی، که بدنبال ۲۸ روز اعتصاب غذا بطور موقت به بیمارستان منتقل گردیده بود، پس از دو روز دوباره به زندان اوین بازگردانده شد، و سرانجام در تاریخ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۷ با قید وثیقه بطور موقت آزاد شده بود. آموزش بین الملل در بیانیه خود می نویسد که عبدی توسط مقامات ایران به دلیل فعالیتهای اتحادیه ای و کارزار برای آموزش و پرورش رایگان و همگانی مورد هدف قرار گرفته است. در این بیانیه آموزش بین الملل و اتحادیه های کارگری شریک آن از دولت ایران می خواهند که از اعمال فشار و ایجاد محدودیتها علیه فعالین حقوق معلمان و فعالیتهای مشروع اتحادیه ای، دست بر دارد و به حقوق بنیادین کارگری و انسانی کلیه کارگران و کارکنان خدمات عمومی احترام بگذارد.
آشکار است که جمهوری اسلامی بویی از احترام به حقوق کارگری و انسانی نبرده است و نخواهد برد. اما تداوم و گسترش اعتراضات کارگری و فرهنگی در ایران و حمایت تشکل های کارگری در سطح بین المللی می تواند این رژیم سرکوب گر را به عقب براند و مجبورش کند تا به مطالبات کارگران، معلمان و دیگر زحمتکشان ایران تن دهد. در چنین بستری است که امکان آزادی کارگران و معلمین زندانی نیز تامین می شود. هم اینک کارگران و معلمین بسیاری یا در بازداشت هستند و یا به بهانه های گوناگون و واهی تحت پیگرد قضایی بسر می برند. سرکوب اعتراضات روزهای اخیر کارگران نیشکر هفت تپه و بازداشت حدود ۲۰ نفر از کارگران، تازه ترین گواه از ماهیت سرکوب گرانه این رژیم است. اگر چه کارگران به قید ضمانت آزاد شده اند، اما اذیت و آزار و تعقیب قضایی آنان متوقف نشده است.
همزمان با این وضعیت، کارزار برای آزادی معلم در بند آقای محسن عمرانی، که بدنبال دادگاه های بدوی و تجدیدنظر به تحمل یکسال حبس بابت "فعالیت تبلیغی علیه نظام" و دو سال ممنوعیت از مشاغل آموزشی در آموزش و پرورش محکوم شده است، تداوم دارد و لازم است که مورد حمایت عمومی قرار گیرد. حبس یکساله آقای محسن عمرانی از تاریخ ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ در زندان بوشهر آغاز شد.
افزون بر این ها، کانون صنفی معلمان (تهران) اعلام نموده است که "رضا مسلمی از فعالین صنفی خوشنام و از معلمان استان همدان در سکوت خبری رسانه ای به حبس محکوم شده است. وی که از اعضای فعال کانون معلمان همدان و شورای هماهنگی تشکلهای صنفی سراسر کشور است، بواسطه فعالیت های صنفی و اطلاع رسانی در جهت پیگیری مطالبات صنفی معلمان به یکسال حبس تعلیقی به مدت پنج سال محکوم شده است". کانون صنفی معلمان در ادامه می افزاید دهد که "آقای طاهر قادرزاده، معلم و عضو انجمن صنفی کردستان (سقز) که از فعالان صنفی خوشنام استان کردستان می باشد، با حکم ناعادلانه ۹۱ روز زندان تعلیقی مواجه شده است". کانون صنفی معلمان (تهران) اعلام کرده است که همچنان پیگیر رفع اتهامات امنیتی از فعالیت های صنفی، و دفاع از معلمان در بند در سراسر کشور، خواهد بود.
در همین حال سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه نیز در بیانیه ای به تاریخ ۸ مرداد ۱۳۹۶ تداوم اذیت و آزار معلمان و فعالان کارگری را محکوم کرده و خواهان آزادی کارگران آموزشی (معلمان) از زندان و لغو احکام قضایی صادره علیه آنان شده است.
در چنین شرایطی ضروری است که تلاشهای گسترده در داخل کشور و کارزارهای بین المللی برای آزادی کلیه کارگران و معلمان بازداشتی و زندانی با قدرت هر چه بیشتر ادامه یابد.
0 نظر