منابع مطلع به کمپین گفتند مسئولان قضایی بر خلاف توصیه پزشکان، از فراهم کردن مراقبت‌های درمانی مناسب و یا اعزام رضا شهابی به بیمارستان امتناع می‌کنند. این منابع وضعیت سه زندانی سیاسی دیگر زندان رجایی شهر کرج را نیز به دلیل نیاز به مراقبت درمانی و بی‌توجهی مسوولین زندان برای درمان آنها، نگران‌کننده توصیف کردند.

همسر رضا شهابی که پس از ملاقات با این فعال کارگری زندانی در روز بیست و دوم شهریور، هیچ تماسی از او دریافت نکرده است، به کمپین گفت رضا شهابی، طبق نظریه پزشکی قانونی باید در بیرون زندان تحت مراقبت درمانی قرار گیرد. ربابه رضایی گفت: «روز چهارشنبه به ما ملاقات حضوری دادند حالش اصلا خوب نیست و سیزده کیلو هم وزن کم کرده و یک طرف بدنش بی‌حس شده، پزشکی قانونی گفته حتما باید تحت نظر پزشک باشد که اگر بعد از ۴۰ روز اعتصاب غذا حالش بد شد فورا با سرم و دارو ازش مراقبت کنند.»

رضا شهابی، کارگر اخراجی و عضو هیئت مدیره «سندیکای اتوبوسرانی کارگران شرکت واحد» است که از روز نوزدهم مرداد و پس از زندانی شدن دوباره‌اش، در اعتراض به «پرونده‌سازی وزارت اطلاعات و قوه قضائیه» در زندان رجایی شهر کرج دست به اعتصاب غذا زده است. وزارت اطلاعات ایران و قوه قضائیه، ایام مرخصی پزشکی رضا شهابی را بر خلاف قانون به عنوان دوران محکومیتش محسوب نکرده و علاوه بر آن در پرونده‌ای جدید، او را اتهام «تبلیغ علیه نظام از درون زندان» به یک سال زندان محکوم کرده‌اند. نمایندگان جمهوری اسلامی ایران همچنین به دروغ گزارش آزادی مشروط و بازگشت به کار رضا شهابی را به «سازمان بین‌المللی کار» اعلام کرده‌اند.

منابع کمپین همچنین از وضعیت سه زندانی سیاسی، محمد نظری، سعید شیرزاد و سعید پورحیدر در زندان رجایی‌شهر ابراز نگرانی کردند. یک منبع آگاه روز دوشنبه بیست و هفت شهریور به کمپین گفت: «محمد نظری و سعید شیرزاد هنوز پایان اعتصاب غذایشان را اعلام نکرده‌اند، هیچ تلفنی هم نزده‌اند. محمد نظری با حال جسمی خراب به انفرادی رفته ولی حتی ملاقات هم ندارد که بفهمیم از انفرادی در آمده یا هنوز اعتصاب است، سعید پورحیدر هم گفته‌اند به دلیل اعتراض به رئیس زندان به انفرادی رفته ولی او هم تلفن نزده و ما نمی‌دانیم اعتصاب غذا هست یا نه. هیچ کدام این‌ها نتوانسته‌اند با خانواده یا دوستان یا وکیلشان تماس بگیرند.»

سعید پورحیدر، روزنامه‌نگار، پس از بازگشت از آمریکا به ایران در زمستان ۱۳۹۳ بازداشت و زندانی شده و سعید شیرزاد نیز فعال سیاسی است که به اتهام فعالیت‌های مسالمت‌آمیزش به پنج سال زندان محکوم شده است.

محمد نظری نیز زندانی سیاسی است که از نه خرداد ماه ۱۳۷۳ به اتهام عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران و «محاربه» بازداشت و به حبس ابد محکوم شده است. به دلیل تغییرات و طبق قوانین جزایی جدید، پرونده این فعال سیاسی کرد باید دوباره مورد بررسی قرار گیرد ولی مقامات قضایی توجهی به این خواسته قانونی او نشان نداده‌اند.

منبع اگاه کمپین درباره وضعیت محمد نظری و دلایل اعتصاب غذایش به کمپین گفت: «محمد فکر می‌کند فراموش شده‌ است و باید برای همیشه غیرقانونی آن‌جا بماند و هیچ کس اهمیتی به وضعیتش نمی‌دهد، محمد چند سال است ملاقات نداشته چون خانواده‌‌اش در کردستان است. نه می‌توانند به ملاقاتش بیایند و نه می‌تواند به خانواده، یک وکیل یا یک دوست زنگ بزند.»

قانون سابق محاربه در ایران هر گونه عضویت، همکاری و ارتباط با یک حزب مخالف جمهوری اسلامی و معتقد به جنگ مسلحانه را محاربه می‌نامید ولی در قانون جدید، صرف عضویت یا همکاری مصداق محاربه نیست و باید متهم شخصا در یک عملیات مسلحانه حضور داشته و یا کسی را به قتل رسانده باشد تا چنین اتهامی بتواند شامل حال او شود. منبع آگاه به کمپین گفت محمد نظری به صرف عضویت محکوم شده و با تصریح قانون جدید مجازات اسلامی، پرونده‌اش باید مجددا بررسی شود و با توجه به گذراندن ۲۳ سال زندان، رسیدگی مجدد پرونده به آزادی‌اش منجر خواهد شد.

بیش از پنجاه زندانی سیاسی-عقیدتی رجایی شهر کرج (گوهردشت) که در اعتراض به نقض حقوق قانونی شان به صورت دسته جمعی در اواخر مرداد ماه اعتصاب غذا کرده بودند، پس از چهل روز و بنا به درخواست خانواده‌ها، همبندیان، فعالان سیاسی و نهادهای بین المللی، اعتصاب غذای خود را به روزه سیاسی تبدیل کردند ولی اعتصاب غذای مستقل تعدادی از آنان همچنان ادامه دارد. درباره وضعیت زندانیان عقیدتی-سیاسی رجایی‌شهر کرج بیشتر بخوانید.