برگرفته از سایت اخبار روز
پنج‌شنبه ۲۷ مهر ۱٣۹۶ - ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷
پنج‌شنبه ۲۷ مهر ۱٣۹۶ - ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷
طبق روال معمول امروز ۲۶ مهر خانواده رضا شهابی با این کارگر زندانی ملاقات کردند. بنا بر اظهار رضا شهابی، علاوه بر بیماری‌های پیشین (درد شدید گردن وکتف، سوزش معده، ورم و خون دماغ شدن و...) عارضه‌های جدیدی نیز در او بروز کرده است: دچار بیماری پوستی شده و تمام بدنش را دانه‌های ریز فراگرفته، سردردهای بسیار شدید امانش را بریده و از درد پا رنج می برد، به نحوی که در اثر راه رفتن کوتاه نیز درد بسیار آزاردهنده می‌شود.
اینها همه در حالی است که رضا در تاریخ ۵ مهر بنابر قول مسئولان قضایی و امنیتی مبنی بر برآوردن خواسته هایش، به طور مشروط به اعتصاب غذا پایان داد و اکنون پس از گذشت ٣ هفته از آن، نه تنها هنوز خبری از عملی شدن خواسته های رضا نیست بلکه حتا ابتدایی ترین امکانات پزشکی نیز از او دریغ شده است! همانطور که در بیانیه پیشین نیز ذکر شد در تاریخ ۱٨ مهر قصد داشتند رضا را با دستبند و پابند، همچون جانیان و جنایتکاران، به بیمارستان منتقل کنند اما او علیرغم احتیاج شدید به امکانات درمانی حاضر نشد کرامت خود را که در واقع شأن و کرامت تمام هم طبقه هایش بود زیر پا بگذارد؛ در این رابطه رضا شهابی در نامه ای به دادستان تهران ماوقع را شرح داده و عنوان کرده است که به عنوان عضوی از طبقه کارگر و جنبش کارگری حاضر نیست با دستبند و پابند به بیمارستان منتقل شود.
کمیته دفاع از رضا شهابی اعلام می دارد که به شدت نگران وضعیت این کارگر زندانی است زیرا با گذشت هر روز، عارضه های جدیدی از اعتصاب و شرایط بد زندان در او بروز میکند و معلوم نیست که چه سرنوشتی در انتظار این عضو هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی است؛ اما اینطور که از شواهد و قرائن پیدا است، اینها همه هیچ اهمیتی برای مسئولان ندارد، مسئولانی که در مجامع بین المللی ژست گرفته و عنوان میکنند که رضا شهابی آزاد است و اساساً هیچکس را به دلیل فعالیت های کارگری و صنفی محبوس نکرده اند! مداوا و فراهم کردن امکانات پزشکی از حقوق ابتدایی هر زندانی است و مسئولان زندان این کمترین حق را نیز از رضا شهابی دریغ کرده اند و تنها نظاره گر وخامت فزاینده ی وضعیت جسمی او هستند! رضا شهابی در پیامی که در کانال تلگرامی سندیکای کارگران شرکت واحد درج شده است (و ذیل این بیانیه عیناً درج خواهد شد) ضمن تشکر از تمام انسانها و تشکل‌هایی که از او حمایت کرده اند، می‌گوید: « حمایت همبندان محترمم، خانواده عزیزم، همسر بزرگوارم و همکاران زحمتکش سندیکای کارگران شرکت واحد و نیز حمایت کارگران و مدافعین حقوق کارگری و انسانی در ایران و در سطح بین المللی تنها ضامن آزادی من و دیگر همقطاران در بند خواهد بود.» پس تا آزادی کامل رضا شهابی از پای نخواهیم نشست و تمام توانمان را در این راه خواهیم گذاشت.
رضا شهابی باید فوری و بدون قید و شرط آزاد گردد و سریعاً برای مداوا به بیمارستان منتقل شود!
کمیته دفاع از رضا شهابی
۲۶ مهرماه ۱٣۹۶
اینها همه در حالی است که رضا در تاریخ ۵ مهر بنابر قول مسئولان قضایی و امنیتی مبنی بر برآوردن خواسته هایش، به طور مشروط به اعتصاب غذا پایان داد و اکنون پس از گذشت ٣ هفته از آن، نه تنها هنوز خبری از عملی شدن خواسته های رضا نیست بلکه حتا ابتدایی ترین امکانات پزشکی نیز از او دریغ شده است! همانطور که در بیانیه پیشین نیز ذکر شد در تاریخ ۱٨ مهر قصد داشتند رضا را با دستبند و پابند، همچون جانیان و جنایتکاران، به بیمارستان منتقل کنند اما او علیرغم احتیاج شدید به امکانات درمانی حاضر نشد کرامت خود را که در واقع شأن و کرامت تمام هم طبقه هایش بود زیر پا بگذارد؛ در این رابطه رضا شهابی در نامه ای به دادستان تهران ماوقع را شرح داده و عنوان کرده است که به عنوان عضوی از طبقه کارگر و جنبش کارگری حاضر نیست با دستبند و پابند به بیمارستان منتقل شود.
کمیته دفاع از رضا شهابی اعلام می دارد که به شدت نگران وضعیت این کارگر زندانی است زیرا با گذشت هر روز، عارضه های جدیدی از اعتصاب و شرایط بد زندان در او بروز میکند و معلوم نیست که چه سرنوشتی در انتظار این عضو هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی است؛ اما اینطور که از شواهد و قرائن پیدا است، اینها همه هیچ اهمیتی برای مسئولان ندارد، مسئولانی که در مجامع بین المللی ژست گرفته و عنوان میکنند که رضا شهابی آزاد است و اساساً هیچکس را به دلیل فعالیت های کارگری و صنفی محبوس نکرده اند! مداوا و فراهم کردن امکانات پزشکی از حقوق ابتدایی هر زندانی است و مسئولان زندان این کمترین حق را نیز از رضا شهابی دریغ کرده اند و تنها نظاره گر وخامت فزاینده ی وضعیت جسمی او هستند! رضا شهابی در پیامی که در کانال تلگرامی سندیکای کارگران شرکت واحد درج شده است (و ذیل این بیانیه عیناً درج خواهد شد) ضمن تشکر از تمام انسانها و تشکل‌هایی که از او حمایت کرده اند، می‌گوید: « حمایت همبندان محترمم، خانواده عزیزم، همسر بزرگوارم و همکاران زحمتکش سندیکای کارگران شرکت واحد و نیز حمایت کارگران و مدافعین حقوق کارگری و انسانی در ایران و در سطح بین المللی تنها ضامن آزادی من و دیگر همقطاران در بند خواهد بود.» پس تا آزادی کامل رضا شهابی از پای نخواهیم نشست و تمام توانمان را در این راه خواهیم گذاشت.
رضا شهابی باید فوری و بدون قید و شرط آزاد گردد و سریعاً برای مداوا به بیمارستان منتقل شود!
کمیته دفاع از رضا شهابی
۲۶ مهرماه ۱٣۹۶
0 نظر