کانون نویسندگان ایران
برگرفته از سایت عصرنو
و اما امنیت. این چگونه امنیتی است که با پاک کردن صورت مسئلهها برقرارمیشود؟ که با زیر پا گذاشتن حقوق اولیه و مسلّم مردم تامین میشود؟ امنیت یک جامعه با میزان امنیت مردم در بهرهمندی از آزادیهایشان سنجیده میشود نه با سرکوب عریان آزادی¬ها و ایجاد فضای "آرامش" گورستانی. امنیت در درجهی نخست باید امنیت مردم باشد؛ مردمی که حق دارند برای هر امر خود آزادانه دور هم جمع شوند؛ بینیاز به هیچ "مجوز". جایی که مردم باید از حق خود دست بدارند تا "امنیت" تامین شود، آنجا امنیت حاکمیت و فرمانروایی قدرت و ثروت بی¬حساب و کتاب بر قراراست.
نام این برخوردها نه "اقتدار" است و نه "امنیت" بلکه هراس است؛ هراسیدن و هراس افکندن!
کانون نویسندگان ایران در طول نیم قرن فعالیت خود، به ویژه در سه دههی اخیر، بارها با اینگونه "لغو"ها و جلوگیریها و سرکوب¬ها مواجه بوده است، همچنانکه بسیاری از مردم ما. این شیوه مستقیماً آزادیهای اساسی مردم را هدف قرار میدهد و از نظر کانون نویسندگان ایران به شدت محکوم است.
بی¬گمان مخالفت با بزرگداشت علیاشرف درویشیان از محبوبیت و تاثیر اجتماعی او ذره¬ای نمیکاهد؛ اما بر سرکوبگرانی که در سایه ایستادهاند پرتوی روشن میافکند.
یاد علی اشرف درویشیان گرامی باد!
کانون نویسندگان ایران
۱۲ آذر ۱۳۹۶
0 نظر