فراخوان به عمل متحد!

اگر می‌خواهید متحد از مبارزه‌ی تعرضی دختران خیابان انقلاب، علیه حجاب اجباری دفاع کنیم!

اگر می‌خواهید آزادی پوشش و حق کنترل بر بدن زن را در عمل به دست آوریم!
اگر می‌خواهید به فقر، بی‌کاری، تن‌فروشی، کارتن‌خوابی، زنانه شدن فقر، فرودستی و فوق استثمار زنان پایان دهیم!
اگر می‌خواهید کلیه‌ی قوانین نابرابر و مجازات‌های اسلامی علیه زنان را در عمل لغو کنیم!
اگر می‌خواهید روابط پدر/ مردسالانه‌ی سرمایه‌داری را در هر شکل و هر جایی در هم شکنیم!

به راهپیمایی کارزار زنان در سه کشور هلند، بلژیک و آلمان که در ۸ مارس 2019، هم‌زمان با چهلمین سالگرد «خیزش پنج‌روزه‌ی زنان در 8 مارس 1357 ضد حجاب اجباری» برگزار می‌کند، بپیوندید!
چرا؟
چون زنان با ۳۹ سال مبارزه و مقاومت در برابر حجاب اجباری به‌شکل واقعی نشان داده‌اند که مصمم‌اند در صف مقدم مبارزه علیه رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی بایستند.
چون زنان بر بستر شرایط عینی و خیزش پرشور اخیر کارگران، زحمتکشان و سایر اقشار و طبقات محروم، علیه فقر، بی‌حقوقی، گرانی، فساد، بی‌کاری، کارتن‌خوابی، گورخوابی، تن‌فروشی، اعتیاد، بی‌آینده‌گی، ستم جنسیتی، ستم ملی، ستم طبقاتی و … با برداشتن حجاب اجباری مبارزه‌ و چالش مهمی را علیه یکی از دیرک‌های اصلی سیاسی- ایدئولوژیک جمهوری اسلامی کلید زدند.
چون زنان یکی از اصول ساختاری سلسله اعصاب جمهوری اسلامی‌ را آگاهانه به چالش گرفته‌اند و مقاومت 39‌ساله علیه حجاب اجباری را تبدیل به مبارزه‌ای تعرضی و علنی کرده‌اند.
چون زنان در شرایط کنونی حقوق پایه‌ای خود را صرفاً مطالبه نمی‌کنند، صبر نمی‌کنند، مدارا نمی‌کنند، «بدحجابی» نمی‌کنند، تقاضا نمی‌کنند، چانه‌زنی نمی‌کنند، سازش نمی‌کنند و … بلکه در عمل حلقه‌ی تنگ تحمل و اصلاح این نظام تئوکراتیک را شکسته‌اند؛ و آزادی بی‌قیدوشرط پوشش را همین امروز و در عمل متحقق می‌کنند و شکل نوینی از مبارزه علیه حجاب اجباری را رقم‌ زده‌اند.
چون جمهوری اسلامی اولین یورش خود را برای ارعاب و کنترل جامعه سه هفته بعد از قدرت‌یابی، با فرمان «حجاب اجباری» علیه زنان انجام داد. یورش بنیادگرایان اسلامی تازه به قدرت رسیده به زنان اتفاقی نبود. حجاب اجباری پرچم ایدئولوژیک و ابزار کنترل دولتی بر بدن و اراده و سرنوشت زنان است و در پی تحمیل حجاب اجباری بود که کلیه‌ی قوانین نابرابر و مجازات‌های اسلامی علیه زنان به تصویب رسید؛ اما زنان اولین نیرویی بودند که صدای پای بنیادگرایی اسلامی تازه به قدرت رسیده را شنیدند. ده‌ها هزار زن انقلابی، مبارز و آزادی‌خواه هم‌زمان با «8 مارس، روز جهانی مبارزه‌ی زنان» چندین روز متوالی در مخالفت با فرمان حجاب اجباری به خیابان‌ها ریختند و مبارزه‌ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، یورش دولت بر بدن و آزادی زنان و جامعه و در اصل علیه استبداد مذهبی تازه به قدرت رسیده را رقم زدند و این‌چنین نطفه‌های جنبش نوین زنان را پایه‌ریزی کردند. از آن زمان تاکنون زنان به شکل جمعی و فردی، آگاهانه یا خودبه‌خودی و با افت‌وخیز در مقابل جنگ رژیم علیه زنان ایستاده‌گی کرده‌اند. زنان نه‌تنها علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده‌اند، بلکه در سایر عرصه‌های ستم بر زن هم‌چون حق طلاق و حضانت، حق تحصیل و کار، حق انتخاب در ازدواج، حق انتخاب شریک هم‌جنس و… مبارزه‌ی بی‌امانی را پیش برده‌اند.
چون ما به‌خوبی می‌دانیم که مبارزه با ستم جنسیتی و وظایف جنبش زنان به موضوع مبارزه با حجاب اجباری محدود نمی‌شود؛ اما مبارزه‌ی زنان ایران علیه حجاب اجباری راه را برای مبارزه‌ی عمیق‌تر در جهت به دست آوردن آزادی و برابری زنان در همه‌ی حیطه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و … هموار می‌کند؛ و سایر حلقه‌های ستم جنسیتی را به میدان می‌آورد و مبارزه با مناسبات مردسالارانه‌ی سرمایه‌داری را- که در آن بدن زن کالا و ابژه‌ی جنسی محسوب می‌شود- به چالش می‌کشد.
به همین دلیل ما همه‌ی زنان و مردان آزادی‌خواه، تشکلات و سازمان‌ها، احزاب مبارز و انقلابی، همه‌ی نیروهای مبارز، مترقی و ضدراسیسم را که دل در گروی ساخت آینده‌ای فارغ از دهشت‌های امروز در ایران و جهان دارند، فرامی‌خوانیم:
هم‌زمان با چهلمین سالگرد خیزش پنج‌روزه‌ی زنان در سال 1357، به تظاهرات کارزار زنان و به صف مبارزات حق‌طلبانه‌ی زنان ایران بپیوندند تا متحد و قدرتمند علیه حجاب اجباری و کنترل بر بدن زنان، علیه هرگونه دخالت در سرنوشت زنان مبارزه کنیم. تا پیوند گسست‌ناپذیرِ مبارزات زنان انقلابی در 8 مارس 57 علیه حجاب اجباری را با دختران خیابان انقلاب، به جنبش جهانی زنان نشان دهیم.
به ما بپیوندید تا همراه هم با شعار «کنترل بدن من حق من است، نه هیچ مذهب، نه هیچ دولت و نه هیچ فردی» راه را هم برای مبارزه‌ی زنان و هم اقشار و طبقات مردم برای جدایی کامل دین از دولت باز کرده و با صدای بلند فریاد زنیم که رهایی زنان و کلیه‌ی ستمدیدگان در قدم اول با سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی به دست می‌آید.
به صف ما بپیوندید تا بتوانیم راه را برای هرگونه فرصت‌طلبی، جنگ احتمالی و … سرمایه‌داری/امپریالیستی و مصادره‌ی مبارزات زنان و مردم ایران ببندیم. چراکه حلقه‌های مبارزات مردم ازهم‌گسیخته و بی‌ارتباط نیست. ادامه‌ی مبارزات کارگران، مال‌باختگان، معلمان، کولبران، دانشجویان، ملیت‌ها، زنان و… علیه رژیم جمهوری اسلامی می‌باید آن‌چنان به هم بپیوندد که هیچ قدرتی یارای ایستاده‌گی در مقابل آن را نیابد.
به همین دلیل در بحبوحه‌ی سیاست‌های جنگ‌افروزانه‌ی قدرت‌های جهانی ما نه در پی «آشتی ملی» با رژیم مرتجع جمهوری اسلامی هستیم و نه چشم به «مراحم» نیروهای امپریالیستی داریم؛ چون هر دو دروغ می‌گویند. چون تضاد منافع این دو نیروی ارتجاعی هیچ ربطی به منافع زنان و اکثریت توده‌های مردم ندارد.
جنبش زنان، جنبشی است جهانی و به همین دلیل ما از همه‌ی زنان، فعالین و تشکلات زنان در سراسر جهان می‌خواهیم در کنار زنان ایران برای ادامه‌ی مبارزات‌شان علیه حجاب اجباری و سایر اشکال ستم جنسیتی بایستند و پیشبرد موفقیت‌آمیز این مبارزه را در راستای منافع و پیشرفت جنبش جهانی زنان با حضور و سهم گرفتن در آن رقم زنند.
  •  تحمل نمی‌کنیم،
  • تن نمی‌دهیم،
  • تقاضا نمی‌کنیم،
  • قانون اسارت‌آمیز را خود لغو می‌کنیم،
  • قانون آزادی و برابری را خود می‌نویسیم،
  • حجاب از سر برمی‌کشیم،
  • حجاب از ذهنیت جامعه برمی‌کشیم،
  • و تا رهایی از پای نمی‌نشینیم!!!
کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
۱۵ مه ۲۰۱۸


زنان جهان! برای برچيدن خشونت بر زنان متحد شويم

اطلاعیه شماره یک
به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان
ابعاد خشونت بر زن در پهنه‌ی جهان به طرز وحشیانه‌ای گسترش یافته است. از تجارت زنان جوان و دختران خردسال به کشورهای غربی و سایر کشورها برای تن‌فروشی اجباری و پورنوگرافی تا تجاوز، تجاوز گروهی، توهین و تحقیر، قتل ناموسی، از ازدواج اجباری، اذیت و آزار در خیابان و محیط کار، سنگسار زنان به خاطر عشق ورزیدن تا به خطر افتادن جان میلیون‌ها زن به خاطر غیرقانونی بودن سقط‌جنین و ضرب و شتم زنان در خانه‌شان توسط مردان خانواده، همه و همه زنجیر به هم پیوسته‌ای هستند از ستم دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان. این سیستم مردسالار امپریالیستی حاکم بر جهان است که چنین خشونت بی‌رحمانه و خشنی را بر زنان اعمال می‌کند. این سیستم بدون فرودستی زنان، بدون دفاع عملی و ایدئولوژیکی از برتري مرد نسبت به زن و سازمان‌دهی وسیع‌ترین شکل خشونت در عرصه‌هایِ گوناگون اقتصادي، اجتماعی و خانگی قادر به ادامه حیات خود که مبتنی بر ستم و استثماراست، نخواهد بود. انواع خشونت‌های دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان ابزاری برای تداوم و تقویت رابطه‌ی قدرت و فرمان‌برداری از مردان و از عریان‌ترین نمودهای اقتدار نظام طبقاتی مردسالار در جهان امروزاست. هم‌زمان اما همان‌قدر که خشونت علیه زنان جهانی شده است، مقاومت و مبارزه زنان نیز ابعاد جهانی گسترده‌تری به خود گرفته است.
نزدیک به 40 سال پیش دولت تازه به قدرت رسیده‌ی جمهوری اسلامی در ایران با فرمان حجاب اجباری خمینی، به زنان اعلام کرد که این رژیم بر پایه‌ی سرکوب، تبعیض، خشونت گسترده و فرودستی زنان استوار است. اجباری کردن حجاب، اولین قدم این رژیم در تحمیل سایر قوانین ضد زن مبتنی بر شریعت اسلامی بود و از آن زمان تا کنون خشونت لجام‌گسیخته‌ای را برای تعمیق فرودستی زنان پیش برده است. با اعلام جنگ علیه زنان در اجباری کردن حجاب، هزاران هزار زن در ۵ روز خیزش متوالی و با سر دادن شعار «معیار آزادی جامعه، آزادی زن است»، تولد جنبش نوین زنان را پایه‌گذاری کردند. در طی این چهل سال زنان با «بدحجابی»، برای به دست آوردن حق طلاق، حضانت و… به اشکال متفاوت مبارزه و مقاومت خود را به شکل فردی و جمعی، آگاهانه و خود به خودی علیه خشونت سازمان‌یافته دولتی ادامه داده‌اند.
در ماه‌های اخیر بر بستر شرایط عینی که منجر به خیزش و مبارزه‌ی توده‌های فرودست و تحتانی جامعه علیه کلیت رژیم جمهوری اسلامی‌شده است، مبارزه علیه حجاب اجباری نیز که توسط ویدا موحد با سر چوب کردن روسری آغاز و به‌سرعت تکثیر شد؛ ابعاد تعرضی و نوینی به خود گرفته است. زنان پیشرو و شورشگر به دست خود قانون اسارت‌بار حجاب اجباری را لغو می‌کنند. این شکل مبارزه نشان می‌دهد که قانون، قانونی است که به دست خود ستمدیدگان نوشته و اجرا می‌شود. این مبارزه پتانسیل آن را دارد که به شکل متشکل و سازمان‌یافته و با هدف خدمت به انقلابی که بنیان رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی و حامیان امپریالیست‌اش را در هم شکند، پیش رفته و این‌گونه انرژی میلیون‌ها زن را در ساختن جامعه‌ی نوین که بر سرلوحه‌ی آن آزادی و برابری زنان قرار دارد، رها سازد.
کارزار مبارزه با خشونت بر زنان در ایران که از دو سال پیش فعالیت خود را آغاز کرده است، در نظر دارد که در ۴۰-مین سالگرد خیزش زنان علیه حجاب اجباری، در همبستگی با مبارزات اخیر زنان و در انعکاس صدای میلیون‌ها زن علیه حجاب اجباری، راهپیمایی سه‌روزه‌ای را به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن در سال ۲۰۱۹ در سه کشور اروپایی در شهرهای هامبورگ (۶ مارس)، آمستردام (۷ مارس) و بروکسل (۸ مارس) برگزار کند.
ما از همه‌ی فعالین، نیروها و تشکلات انقلابی، مترقی و آزادی‌خواه می‌خواهیم که با سهم گرفتن در پیشبرد موفقیت‌آمیز این مارش انقلابی، حمایت خود را به هر شکل ممکن در همبستگی با مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، این مرکز اعمال خشونت دولتی بر زنان در ایران اعلام کنند.
نوامبر ۲۰۱۸

کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران


اطلاعیه شماره ۲: فراخوانی به همه نیروهای مبارز برای ساخت یک اثر هنری ماندگار در جنبش رادیکال زنان

کارزار مبارزه با خشونت بر زنان در ایران که از ۲ سال پیش فعالیت خود را آغاز کرده است، در نظر دارد که در چهلمین سالگرد خیزش زنان علیه حجاب اجباری، در همبستگی با مبارزات اخیر زنان  و در انعکاس صدای میلیون‌ها زن علیه حجاب اجباری، راهپیمایی سه‌روزه‌ای را به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زن در سال ۲۰۱۹ در سه کشور اروپایی در شهرهای هامبورگ (۶ مارس)، دن‌هاگ/لاهه (۷ مارس) و بروکسل (۸ مارس) برگزار کند.
فعالین کارزار مبارزه با خشونت در پی ساخت ترانه-سرودی هستند که بازتاب‌دهنده‌ی ۴۰ سال مبارزه‌ی زنان علیه حجاب اجباری و سایر عرصه‌های ستم باشد. برخی از هنرمندان متعهد آمادگی خود را برای خلق چنین اثر ارزشمندی اعلام کرده‌اند. به همین جهت برای تولید اثری ماندگار در جنبش مبارزاتی، خصوصاً در جنبش زنان ایران، ما نیاز به کمک مالی داریم.
روی سخن ما با همه‌ی زنان، مبارزین، نیروهای مترقی و انقلابی و همه‌ی کسانی است که دل در گروی رهایی زنان دارند تا در این زمینه با فرستادن کمک مالی همیاری نمایند؛ اما علاوه بر این انتظارمان به‌طور مشخص این است که فرد و یا افرادی که از زاویه‌ی مالی توان بیشتری دارند و درعین‌حال حامی مبارزات زنان در جهت سرنگونی رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی ـ که اولین قدم در جهت رهایی‌شان است ـ هستند، پا پیش گذارده و با تقبل کلیه‌ی مخارج خلق یک اثر هنریِ تأثیرگذار در شرایط حساس کنونی به جنبش رادیکال و انقلابی زنان یاری رسانند.
در این زمینه هر پیشنهاد، تماس، امکانات یا ایده‌ای دارید با ما ما تماس بگیرید!
حساب بانکی:
BE20 0004 4362 5456
دارنده حساب:
Anne Mortiaux

کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
۱۹ ژانویه ۲۰۱۹
www.kaarzaar.com

اطلاعیه شماره ۳: شمارش معکوس! انفجاری در پیش است!

طوفانی در راه است و روزشمار مبارزاتی وعده‌ی دیدار می‌دهد. آماده می‌شویم تا همبسته و همراه یک‌بار دیگر خیابان‌ها را تسخیر کنیم؛ و هم‌زمان با ۸ مارس روز مبارزاتی زنان جهان، صدای مقاومت و مبارزات جسورانه‌ی زنان ایران را رساتر کنیم.
در چهلمین سالگرد خیزش پنج‌روزه‌ی زنان سال ۵۷ علیه «فرمان حجاب اجباری» می‌رویم تا سه روز در خیابان‌های آلمان (هامبورگ)، هلند (دن‌هاگ) و بلژیک (بروکسل) در روزهای ۶، ۷ و ۸ ماه مارس ۲۰۱۹، طنین مبارزات «زنان انقلابی سال ۵۷» علیه حجاب اجباری باشیم تا ریشه‌های «زنان خیابان انقلاب» را بازیابیم تا نهالی که بی‌مهابا رستن آغاز کرده بر ریشه‌های پرصلابت تاریخی‌اش تکیه کند. می‌رویم تا متحدین‌مان را بازیابیم و جویبار مبارزات زنان ایران را به مبارزات جهانی زنان پیوند بزنیم.
گام‌های‌مان لحظه‌به‌لحظه شتاب می‌گیرد تا ضرب‌آهنگ مبارزات مردم ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی را دریابیم و شتاب بخشیم. می‌رویم تا بازتاب چهل سال مقاومت و مبارزه‌ی زنان ایران برای اولیه‌ترین حقوق‌شان علیه یکی از ضد زن‌‌ترین رژیم‌های معاصر باشیم. آماده‌ می‌شویم تا صلابت مبارزات کارگران، جسارت مبارزات دانشجویان، استمرار مبارزات معلمان، حقانیت کولبران، نارضایتی مال‌باختگان، همبستگی کامیون‌داران، دادخواهی زندانیان، خشم فرودستان … و عصیان و شورش‌گری زنان را بیش‌ازپیش در صفوف‌مان جذب و بازنمایی کنیم.
چرا چهلمین سالگرد مبارزات زنان سال ۵۷؟
چون خیزش زنان ۵۷ برگ زرینی از تاریخ مبارزات صدساله‌ی زنان ایران و نمودی از جهش واقعی جنبش زنان ایران علیه ستم جنسیتی است. چون زنان یعنی نیمی از جامعه اولین هدف سرکوب بنیادگرایان تازه به قدرت رسیده بودند که باید برای تثبیت حاکمیت اسلامی مجدداً به پستوها رانده می‌شدند؛ اما زنان نیز اولین گروه اجتماعی بودند که ماهیت واپس‌گرای رژیم تازه به قدرت رسیده را دریافتند و علیه این تهاجم دست به مبارزه زدند و با مبارزات‌شان نه‌تنها موضوع کنترل دولتی بر بدن زنان را افشا کردند بلکه با شعار «ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم!» مانیفستی فشرده و کوبنده به نیابت از طرف تمام جامعه علیه بنیادگرایان اسلامی صادر کردند.
مبارزات زنان علیه حجاب اجباری هرچند در انحراف، تردید و سکوت سایر نیروهای انقلابی تنها ماند و درنهایت سرکوب شد، اما جنبش نوین زنان با خیزش زنان در سال ۵۷ در مخالفت علیه حجاب اجباری متولد شد. برای اولین بار در تاریخ جنبش ایران، زنان که همواره در مبارزات حضور فعال داشتند، از زیر چتر سایر نیروهای سیاسی – اجتماعی بیرون آمدند و موضوع ستم جنسیتی را به شکل مشخص طرح و برای آن مبارزه کردند.
در چهلمین سالگردِ این‌همه جسارت و مقاومت، می‌رویم تا صدای ایستادگی و پیشروی زنان بوده و فارغ از تحریفات رسانه‌های جریان اصلی فریاد آزادی‌خواهی و رهایی‌طلبی انقلابی چهل‌ساله‌ی زنان ایران علیه رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی باشیم.
چرا پیشروی امروز جنبش زنان محدود به زنان و جنبش زنان نیست؟
چون رژیم جمهوری اسلامی در اثر بحران عمیق سیاسی – اجتماعی – اقتصادی و افزایش انشقاق درونی حاکمیت و فشارهای بین‌المللی و مبارزات کارگران، زحمتکشان و همه اقشار و طبقات ستمدیده‌ی جامعه، به پایین‌ترین سطح مشروعیت خود رسیده است. زنان به شکل کمی و کیفی در تمام این مبارزات حضوری جسورانه دارند؛ اما مبارزات پراکنده‌ی زنان بر سر ستم جنسیتی کماکان شکل مستقل، متشکل و توده‌ای نیافته است. هم زنان و هم سایر جنبش‌های اجتماعی و طبقاتی باید بتوانند درس‌های تاریخی خیزش ۵۷ را همین امروز به کاربندند. مبارزه‌ی زنان بر سر ستم جنسیتی نه‌تنها نافی مبارزه‌ با سایر اشکال ستم و استثمار نیست، بلکه با طرح خواسته‌های زنان در جنبش زنان و سایر جنبش‌های اجتماعی است که می‌توان پیش‌روی جنبش را تضمین کرد. تقویت و سازمان‌دهی جنبش انقلابی زنان امروز حلقه‌ی کلیدی آزاد کردن خشم و نارضایتی زنان در تمام جنبش‌های اجتماعی و طرح خواسته‌های زنان در این‌ جنبش‌ها عامل پیش‌رویِ آن‌ها در پیوند درونی و هم‌افزایی متقابل مابین جنبش زنان و سایر جنبش‌های اجتماعی و یافتن ریشه‌های مشترک مبارزاتی علیه تمام اشکال ستم و استثمار است.
چرا و چگونه در پیوند با جنبش‌‌های بین‌المللی زنان؟
چون سکسیسم و حجاب اجباری دو روی یک سکه هستند و هر دو تمامیت بدن زن را تبدیل به ابژه‌ی جنسی می‌کنند. چون در اثر رشد مناسبات کالایی همگام با تشدید ستم جنسیتی در تمام جهان، بدن زنان تبدیل به کالای جنسی سرمایه‌داری شده که روابط مردسالارانه یک‌جا فرمان به پوشاندن‌اش به‌اجبار می‌دهد و یک‌جا در صنعت پورنوگرافی و تجارت سکس و … به حراج‌اش می‌گذارد. درنتیجه‌ مبارزه‌ی زنان در ایران علیه حجاب اجباری و سایر اشکال خشونت بر زنان جدا از مبارزه‌ی جهانی زنان علیه سیستم سرمایه‌داری مردسالار نیست. به همین دلیل ما مبارزه یا عدم مبارزه‌ی خود را بخشی از پیش‌روی و یا خطر عقب‌گرد موقعیت زنان در جهان و مشخصاً در خاورمیانه می‌دانیم.
چرا همبستگی جهانی؟
چون در اثر تشدید بحران اقتصادی – اجتماعی و سیاسی جمهوری اسلامی و تشدید تضاد با آمریکا، تحریم و رقابت‌های نئولیبرالیستی کشورهای امپریالیستی، مردم و خصوصاً تحتانی‌ترین اقشار و مشخصاً زنان قربانیان اصلی را تشکیل می‌دهند. از طرف دیگر هر دو طرف می‌خواهند به مردم بقبولانند که راهی جز انتخاب بین بردگی نئولیبرالی (تحریم، جنگ، دخالت امپریالیستی) و بنیادگرایی اسلامی ندارند. درحالی‌که ما می‌دانیم این دونیرو ضمن تخاصم عمیقاً با یکدیگر اشتراک منافع و امکان همزیستی دارند و سرنوشت مردم هیچ تأثیری بر تصمیمات سیاسی‌شان ندارد، همان‌طور که در عراق و افغانستان نداشت. به همین دلیل مردم ایران، خصوصاً زنان نه نیاز به ناجیان بین‌المللی دارند و نه واپس‌گرایان اسلامی؛ بلکه نیاز به همبستگی با مردم جهان دارند. نیاز دارند که صدای مبارزات‌شان توسط نیروهای مترقی و مبارز، خصوصاً زنان جهان طنین‌انداز شود تا مردم جهان در کنار مبارزات مردم ایران بایستند.
چرا مبارزه علیه حجاب اجباری؟
چون ما بسیار خوب می‌دانیم که رفع ستم جنسیتی فقط به مبارزه با خشونت علیه زنان محدود نمی‌شود و مبارزه با خشونت علیه زنان فقط به مبارزه با حجاب اجباری محدود نمی‌شود؛ اما در ایران حجاب اجباری مرکز خشونت دولتی علیه زنان و نماد و ستون ایدئولوژیک یک حکومت تئوکراتیک و ابزار اصلی کنترل بدن و سکسوالیته‌ی زن و تثبیت فرودستی او در یک دولت سرمایه‌‌داری است. به همین دلیل با تقویت و تعمیق مبارزه‌ی تعرضی زنان علیه حجاب اجباری برای هر ‌چه توده‌ای و متشکل‌تر شدن آن، می‌توان سایر حلقه‌های خشونت علیه زنان هم چون کلیه‌ی قوانین و مجازات‌های ضد زن مبتنی بر شریعت اسلامی را هم هدف قرار داد و با استمرار این مبارزات صفوف جنبش زنان را حول منشأ این خشونت‌های آشکار دولتی، قانونی و شرعی علیه زنان آگاه و متحد کرده و با پیوند آن با سایر اشکال کنترل و مالکیت بر بدن زنان می‌توان به جهش جنبش زنان یاری رساند. به همین دلیل می‌رویم تا جویبارهای مبارزه‌ی زنان علیه حجاب اجباری و سایر اشکال خشونت بر زنان را علیه رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی به‌عنوان عامل اصلی فرودستی زنان در ایران به هم پیوندزنیم.
معنا و مفهوم عملی این همبستگی این است که امروز به هر شکل ممکن به برگزاری پرشکوه راهپیمایی سه‌روزه کارزار زنان یاری‌رسانیم.
در کنار زنانی که با اتکا به نیروی خودشان و به اعتماد به حقانیت مبارزات‌شان چهل سال بی‌وقفه در مقابل یکی از ضد زن‌ترین رژیم‌های جهان ایستاده‌اند.
در کنار زنانی که می‌خواهند صدای رسای سایر ستم‌دید‌ه‌گان باشند ولی می‌دانند این مبارزه بدون مبارزه‌ی تمام‌قد علیه ستم جنسیتی از همین امروز و در همه‌جا به سرانجام نخواهد رسید.
در کنار زنانی که می‌خواهند با ادامه‌ی مبارزات‌شان علیه حجاب اجباری و سایر اشکال ستم جنسیتی، به سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی و کلیه‌ی حامیان امپریالیستش، خدمت نمایند. این آغازی است برای رهایی زنان و همه‌ی ستم‌دیده‌گان از سیستم ستم و استثمار حاکم.
به صفوف کارزار بپیوندید و فراخوان ما را به گوش هر انسان مترقی با هر جنسیت، سن، زبان، ملیت و… برسانید.
در راهپیمایی سه‌روزه در کنار ما بایستید و صدای زنان ایران را بلندتر کنید.
کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
۲۹ ژانویه ۲۰۱۹

اطلاعیه شماره ۴: به راهپیمایی سه روزه کارزار زنان بپیوندید!

هم‌زمان با چهلمین سالگرد خیزش پنج‌روزه‌ی زنان علیه حجاب اجباری در سال 1357، به تظاهرات سه‌روزه‌ی کارزار زنان بپیوندید تا متحد و قدرتمندتر علیه حجاب اجباری و کنترل بر بدن زنان و علیه هرگونه دخالت در سرنوشت زنان مبارزه کنیم. تا پیوند گسست‌ناپذیرِ خیزش زنان علیه حجاب اجباری در 8 مارس 57 را با زنان خیابان انقلاب، به جنبش جهانی، به فعالین و تشکلات رادیکال زنان و سایر احزاب و سازمان‌های مترقی و مبارز، نشان دهیم.
به ما بپیوندید تا همراه هم و با صدای بلند فریاد زنیم که رهایی زنان و کلیه‌ی ستمدیدگان در قدم اول با سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی به دست می‌آید.
به ما بپیوندید تا بتوانیم همراه با سایر جنبش‌های انقلابی راه را برای هرگونه فرصت‌طلبی، جنگ احتمالی و… امپریالیستی و به کج‌راه کشاندن مبارزات زنان و اکثریت مردم ستمدیده ببندیم. چراکه حلقه‌های مبارزات مردم ازهم‌گسیخته و بی‌ارتباط نیست. ادامه‌ی مبارزات کارگران، مال‌باختگان، معلمان، کولبران، دانشجویان، ملیت‌ها، زنان و… علیه رژیم جمهوری اسلامی باید آن‌چنان به هم بپیوندد که هیچ قدرتی یارای ایستادگی در مقابل آن را نیابد.
اولین روز راهپیمایی سه‌روزه‌ی کارزار زنان ، چهارشنبه ۶ مارس۲۰۱۹: آلمان / هامبورگ
◾تظاهرات در مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی: ساعت 14 تا 16 مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی در هامبورگ
Hamburg, Bebelallee 18, U2, Haltstelle Lattenkamp

◾شب همبستگی با جنبش زنان ایراناز ساعت 18 تا 21 موسیقی زنده، تئاتر، شعرخوانی
Edmund-Siemers-Allee, Hamburg 1, Haltstelle S. Dammtor
 برای تماس با ما در هامبورگ:
0049(0)40.49.29.22.45  / 0049(0)15.15.2573393
دومین روز راهپیمایی سه‌روزه‌ی کارزار زنان ،پنج‌شنبه ۷ مارس۲۰۱۹: هلند / دن‌هاگ
◾ تظاهرات اعتراضی:  پنج‌شنبه هفتم مارس از ساعت 15 تا 17.30
محل تجمع ایستگاه مرکزی قطار دن‌هاگ koekamp
برای تماس با ما در هلند:
0031(0)6.28.22.81.85  /  0031(0)6.15.94.76.84
سومین روز راهپیمایی سه‌روزه‌ی کارزار زنان ، جمعه ۸ مارس۲۰۱۹: بلژیک / بروکسل
8 مارس روز مبارزاتی زنان در سراسر جهان:
◾شروع تظاهرات مقابل سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل: ساعت 14.30 تا 16:00
Avenue Franklin Roosevelt 15, 1050 Ixelles, Belgium

◾ادامه تظاهرات: ساعت 17 از ایستگاه مرکزی با دیگر زنان و عبور از مقابل سفارت آمریکا در همبستگی با زنان ایران
Central Station Brussels

◾شب همبستگی انترناسیونالیستی:
از ساعت 20 تا 22 موسیقی زنده از ترکیه، مکزیک و ایران … پیام‌های همبستگی، شعرخوانی و جشن پایانی
برای تماس با ما در بلژیک:
0032(0)486.59.56.17
 کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
12 فوریه 2019
https://facebook.com/kaarzaar
https://instagram.com/kaarzaar

فراخوان گزارشگران: با تمام توان از راه‌پیمایی سه روزه ی کارزار مبارزه با خشونت به مناسبت روز جهانی زن حمایت کنیم


 ده‌ها هزار زن انقلابی، مبارز و آزادیخواه هم‌زمان با «8 مارس، روز جهانی مبارزه‌ی زنان» چندین روز متوالی در مخالفت با فرمان حجاب اجباری به خیابان‌ها ریختند و مبارزه‌ای ماندگار در تاریخ مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، را رقم زدند و این‌چنین نطفه‌های جنبش نوین زنان را پایه‌ریزی کردند. از آن زمان تاکنون زنان به شکل جمعی و فردی، آگاهانه یا خودبه‌خودی و با افت‌وخیز در مقابل جنگ رژیم علیه زنان ایستاده‌گی کرده‌اند. زنان نه‌ تنها علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده‌اند، بلکه در سایر عرصه‌های ستم بر زن هم‌چون حق طلاق و حضانت، حق تحصیل و کار، حق انتخاب در ازدواج، حق انتخاب شریک هم‌جنس و… مبارزه‌ی بی‌امانی را پیش برده‌اند.
برای خواندن ادامه فراخوان، درج حمایت‌ها و امضای آن لینک زیر را کلیک کنید:

فراخوان گزارشگران:  با تمام توان از راهپیمایی سه روزه ی کارزار مبارزه با خشونت به مناسبت روز جهانی زن حمایت کنیم

اطلاعیه شماره ۵: با پیوستن به راه‌پیمایی کارزار زنان، پژواک صدای ۴۰ سال مبارزات زنان ایران باشیم

هشت مارس، روز مبارزاتی زنان در سراسر جهان فرامی‌رسد. فعالین «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران» در تدارک سه روز راه‌پیمایی به مناسبت چهلمین سالگرد خیزش زنان علیه حجاب اجباری در هامبورگ (آلمان)، دن‌هاگ (هلند) و بروکسل (بلژیک) در روزهای ۶، ۷ و ۸ مارس ۲۰۱۹، هستند.
این راه‌پیمایی بیان اتحاد همه‌ی کسانی است که می‌خواهند صدای معترض میلیون‌ها زنی باشند که در چهل سال گذشته با مبارزه و مقاومت خود علیه حجاب اجباری و سایر عرصه‌های خشونت بر زن، در برابر یکی از زن‌ستیزترین رژیم‌های جهان ایستادگی کرده‌اند.
این راه‌پیمایی متعلق به همه‌ی کسانی است که می‌خواهند با بلند کردن پرچم مبارزاتی زنان به نیروهای مترقی و آزادی‌خواه و به مردم جهان این پیام را بدهند که در کنار زنان و مردم ایران برای مبارزه در جهت سرنگونی انقلابی رژیم سرکوبگر و زن‌ستیز جمهوری اسلامی قرار گیرند و این‌گونه با صفی متحد و گسترده به وسعت مرزهای جهان، در برابر هر نوع دخالت و یا جنگ احتمالی از جانب رژیم فاشیستی ترامپ و سایر قدرت‌های بزرگ ایستادگی کنند.
این راه‌پیمایی جای هر زن و مردی است که اسارت زنان را در حجاب اجباری این مرکز خشونت دولتی علیه زنان، در قوانین ضد زن مبتنی بر شریعت اسلامی و در فرهنگ پدر/مردسالارانه را برنمی‌تابند و معیارشان برای ایجاد آزادی و برابری در جامعه، آزادی و برابری زنان است.
به راه­‌پیمایی بپیوندید، با حضور شما نیرو می­­‌گیریم!
♦ طرح راه‌پیمایی:
روز اول: 2019/03/06 – هامبورگ (آلمان)
روز دوم: 2019/03/07 – دن‌هاگ (هلند)
روز سوم:  2019/03/08 – بروکسل (بلژیک)
 دوستانی که مایل هستند از امکانات اتوبوس، محل خواب و… استفاده کنند می‌توانند از طریق ایمیل و یا شماره‌های زیر با ما تماس بگیرند.
تماس با ما در هامبورگ:
0049(0)40.49.29.22.45 / 0049(0)15.15.2573393
تماس با ما در هلند:
0031(0)6.28.22.81.85 / 0031(0)6.15.94.76.84
تماس با ما در بلژیک:
0032(0)486.59.56.17  
از طریق ایمیل:
karzar.zanan.2016@gmail.com
  نمایش پرچم و پلاکاردها در راه‌پیمایی:
این راه‌پیمایی نمایش وحدت نیروها و گرایشات گوناگون مترقی و آزادیخواه بر سر ۴۰-مین سالگرد خیزش زنان علیه حجاب اجباری است که با حفظ اعلام هویت شرکت‌کنندگان، در بلند کردن صدای زنان منزجر از حجاب اجباری و سایر عرصه‌های ستم، متحد شده‌اند؛ بنابراین ما می‌خواهیم که در این راه‌پیمایی همه‌ی نیروها با هویت خود شرکت کنند تا سمبل اتحاد و تنوع باشند، ضمن این‌که انتظار می‌رود همگی بر خواسته‌ها و مبارزات زنان در شعارها و بنرها و … خود به اشکال متنوع و خلاقانه تأکید کنند. این راه‌پیمایی به شعارها و پرچم کارزار زنان آراسته است. (لطفاً از آوردن پرچم سه رنگ و عکس شخصیت‌ها خودداری کنید.)
 با ارسال کمک مالی ما را یاری رسانید:
برای تدارک راه‌پیمایی، کارزار زنان تاکنون مخارج زیادی را متقبل شده است. برای این‌که بتوانیم ادامه تدارکات‌مان را تضمین کنیم، نیاز به کمک مالی شما داریم. نیاز به کمک مالی از شما عزیزانی داریم که خواست شرکت در راه‌پیمایی را دارید اما به دلایلی نمی‌توانید شرکت کنید. شما می‌توانید با ارسال کمک مالی بخشی از مخارج این راه‌پیمایی سه‌روزه را بر عهده گیرید. به کمک مالی شما فعالین، نیروها، سازمان‌ها، احزاب و تشکلاتی داریم که این راه‌پیمایی را متعلق به خود می‌دانید و به این امر معتقدید که: اگر زنان آزاد و رها نباشند، هیچ‌کس نیست.
  • حساب بانکی: BE20 0004 4362 5456
  • دارنده حساب: Anne Mortiaux
 به امید دیدار شما در راه‌پیمایی
کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
۱۷ فوریه ۲۰۱۹
www.kaarzaar.org


https://facebook.com/kaarzaar
https://instagram.com/kaarzaar
















































Tags:

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

0 نظر

دیدگاه تان را وارد کنید