برگرفته از سایت اخبار روز
سه‌شنبه ۲٨ اسفند ۱٣۹۷ - ۱۹ مارس ۲۰۱۹
سه‌شنبه ۲٨ اسفند ۱٣۹۷ - ۱۹ مارس ۲۰۱۹
جلسات شورای عالی کار اینبار مضحک تر از هر سال به پایان رسید و بیشتر از هرسال مشخص شد که این جلسات، خیمه شب بازی های تهوع آوری بیش نیست. همین دو روز گذشته بود که روحانی در سخنرانی اش مطرح کرد که دستمزد کارگران بیش از بیست درصدی اضافه میشود و این خود نشاندهنده آن بود که میزان ناچیزی مشخص به حداقل مزد کارگران اضافه خواهد شد و کش و قوس های باصطلاح مذاکراتی در شورای مزد تنها نمایشی برای فریب کارگران بوده است.
امسال درحالیکه تورم واقعی کالاهای اساسی به بیش از دویست درصد رسیده و با سقوط چند برابری ارزش ریال در مقابل دلار، نرخ مایحتاج ضروری خانوار به شکل روزانه درحال صعود است که به اذعان برخی منابع رسمی تامین هزینه سبد خانوار به بیش از شش میلیون تومان رسیده است، تعیین این میزان از دستمزد یعنی تعرض وحشیانه به سفره کارگران و تعمیق هرچه بیشتر سیاستهای ریاضتی بر گرده طبقه کارگر در ایران.
فقر و فلاکت مفرطی که در این چند دهه به کارگران تحمیل کرده اند اکنون بیشتر از هر زمان دیگر منزلت و کرامت انسانی ما کارگران را نشانه رفته و شاهد آنیم که اقشار مختلف جامعه برای تهیه گوشت و مرغ منجمد و سایر اقلام خود باید در صفهای طولانی بایستند و به قیمتی چند برابری نسبت به سال گذشته مایحتاج زندگی خانواده هایشان را تهیه نمایند.
از نظر ما کارگران تمام آن کسانی که در جلسه شورای مزد شرکت دارند از نمایندگان باصطلاح کارگری گرفته تا نمایندگان کارفرمایان و وزیر کار همگی در نقطه مقابل کارگران قرار داشته و هدف آنان پایین نگاه داشتن مفرط میزان دستمزد در مقابل قیمت تمام شده کالا برای استخراج بیشترین میزان سود در جهت پیشبرد سیاستهای سرمایه داری است. این میزان از مزد برای کارگران یعنی گسترش فقر و گرسنگی خانواده های کارگران، یعنی بازماندن فرزندان کارگران از تحصیل و روانه شدنشان به خیابان و کارگاهها برای کار و تکدی گری، یعنی افزایش پدیده تن فروشی زنان و از هم پاشیده شدن زندگی آنان، یعنی حاشیه نشینی و زاغه نشینی و گسترش اعتیاد، یعنی سقوط به ورطه نابودی و فروپاشی واقعی زندگی میلیونها نفر در جامعه.
امروز بر همگان روشن است که دستمزد کارگران نمیتواند عامل تورم و گرانی باشد. حقوقهای نجومی مسئولین و مقامات دولتی و نمایندگان مجلس، اختلاس و دزدی های کلان بانکداران و سرمایه داران فاسد و رانتخوار، تحریم های اقتصادی و ده ها دلیل دیگر که هیچ ارتباطی به کارگران ندارد دلیل این همه تورم و گرانی است.
در چند دهه گذشته که تعرض به کار و زندگی کارگران شدت گرفته است، دم و دستگاه حاکم و نهادهای سرکوب اش درمقابل جنبش مطالباتی کارگران و مردم ایران تنها با سرکوب و زندانی کردن و صدور احکام شلاق برای کارگران درصدد بوده اند که این بردگی مزدی را که به طبقه کارگر ایران تحمیل و تثبیت کنند و به هر شکل ممکن کارگران را از ایجاد تشکل های خود و حق برگزاری اعتصاب و اعتراض منع نموده اند.
کوته فکری این دارودسته ی ضدکارگری متشکل در شورای مزد آنجاست که در شرایطی که اقتصاد کشور به نحو بیسابقه ای در حال فروپاشی است و تمامی روزنه های امید برای گشایشی اندک در زندگی میلیونها خانواده کارگری با نادیده گرفتن مطالبات کارگران و زحمتکشان از سوی حکومتگران بسته شده است و بر این بستر، کارگران ایران هر گونه گشایشی را در تغییر بنیادین اوضاع کنونی میبینند همچنان درصددند تا به سبک و سیاق ۴۰ سال گذشته و با توسل به مسائل نخ نمایی چون گره زدن خطر افزایش تورم به افزایش حداقل مزد، طبقه کارگر ایران را به کنار آمدن با شرایط جهنمی موجود ترغیب کنند.
کارگران و همکاران در سراسر کشور!
علاوه بر تحمیل فقر و فلاکت و ده ها معضل اجتماعی به خانواده های ما و سلب حق تشکل و اعتراض و اعتصاب و هر نوع مطالبه گری، با نابودی صنایع تولیدی و زیرساختهای اقتصادی کشور و غارت و چپاول صدها هزار میلیارد از دسترنج ما کارگران و ثروتهای جامعه در طول چهل سال گذشته، در طول یکسال گذشته با سقوط چند برابری ارزش پول و چندین برابر شدن هزینه های بقا، هست و نیست ما کارگران و زحمتکشان در معرض نابودی کامل قرار دارد.
درمقابل چنین اوضاعی هیچ راهی غیر از دست بردن ما کارگران به اعتراضات و اعتصابات سراسری در مقابل فقر و گرانی باقی نمانده است و از اینرو تنها راه برون رفت از چنین اوضاعی در دستان توانمند ما کارگران قرار دارد.، مسبب این اوضاع حکومتگران ومجلسیان و تمامی دم و دستگاه دولتی هستند که تمام قد در دفاع از غارتگران و اختلاسگران ایستاده اند و همانطور که دیدیم در هفت تپه، اهواز، اراک و... در دفاع از دزدانی که میلیاردها دلار از دسترنج ما را چپاول کرده اند ما کارگران را سرکوب و نمایندگانمان را به زندان انداختند.
کارگران و مزدبگیران و اقشار کم درآمد ایران در اعتراضات سراسری دی ماه ۹۶ نشان داده اند که در مقابل این همه فقر و گرانی خاموش نمی نشینند و اگر اوضاع بر همین منوال به پیش رود قطعا سال آینده شاهد اعتراضات و تلاطمات گسترده اجتماعی خواهیم بود.
۲۸ اسفند ۹۷
اتحادیه آزاد کارگران ایران
امسال درحالیکه تورم واقعی کالاهای اساسی به بیش از دویست درصد رسیده و با سقوط چند برابری ارزش ریال در مقابل دلار، نرخ مایحتاج ضروری خانوار به شکل روزانه درحال صعود است که به اذعان برخی منابع رسمی تامین هزینه سبد خانوار به بیش از شش میلیون تومان رسیده است، تعیین این میزان از دستمزد یعنی تعرض وحشیانه به سفره کارگران و تعمیق هرچه بیشتر سیاستهای ریاضتی بر گرده طبقه کارگر در ایران.
فقر و فلاکت مفرطی که در این چند دهه به کارگران تحمیل کرده اند اکنون بیشتر از هر زمان دیگر منزلت و کرامت انسانی ما کارگران را نشانه رفته و شاهد آنیم که اقشار مختلف جامعه برای تهیه گوشت و مرغ منجمد و سایر اقلام خود باید در صفهای طولانی بایستند و به قیمتی چند برابری نسبت به سال گذشته مایحتاج زندگی خانواده هایشان را تهیه نمایند.
از نظر ما کارگران تمام آن کسانی که در جلسه شورای مزد شرکت دارند از نمایندگان باصطلاح کارگری گرفته تا نمایندگان کارفرمایان و وزیر کار همگی در نقطه مقابل کارگران قرار داشته و هدف آنان پایین نگاه داشتن مفرط میزان دستمزد در مقابل قیمت تمام شده کالا برای استخراج بیشترین میزان سود در جهت پیشبرد سیاستهای سرمایه داری است. این میزان از مزد برای کارگران یعنی گسترش فقر و گرسنگی خانواده های کارگران، یعنی بازماندن فرزندان کارگران از تحصیل و روانه شدنشان به خیابان و کارگاهها برای کار و تکدی گری، یعنی افزایش پدیده تن فروشی زنان و از هم پاشیده شدن زندگی آنان، یعنی حاشیه نشینی و زاغه نشینی و گسترش اعتیاد، یعنی سقوط به ورطه نابودی و فروپاشی واقعی زندگی میلیونها نفر در جامعه.
امروز بر همگان روشن است که دستمزد کارگران نمیتواند عامل تورم و گرانی باشد. حقوقهای نجومی مسئولین و مقامات دولتی و نمایندگان مجلس، اختلاس و دزدی های کلان بانکداران و سرمایه داران فاسد و رانتخوار، تحریم های اقتصادی و ده ها دلیل دیگر که هیچ ارتباطی به کارگران ندارد دلیل این همه تورم و گرانی است.
در چند دهه گذشته که تعرض به کار و زندگی کارگران شدت گرفته است، دم و دستگاه حاکم و نهادهای سرکوب اش درمقابل جنبش مطالباتی کارگران و مردم ایران تنها با سرکوب و زندانی کردن و صدور احکام شلاق برای کارگران درصدد بوده اند که این بردگی مزدی را که به طبقه کارگر ایران تحمیل و تثبیت کنند و به هر شکل ممکن کارگران را از ایجاد تشکل های خود و حق برگزاری اعتصاب و اعتراض منع نموده اند.
کوته فکری این دارودسته ی ضدکارگری متشکل در شورای مزد آنجاست که در شرایطی که اقتصاد کشور به نحو بیسابقه ای در حال فروپاشی است و تمامی روزنه های امید برای گشایشی اندک در زندگی میلیونها خانواده کارگری با نادیده گرفتن مطالبات کارگران و زحمتکشان از سوی حکومتگران بسته شده است و بر این بستر، کارگران ایران هر گونه گشایشی را در تغییر بنیادین اوضاع کنونی میبینند همچنان درصددند تا به سبک و سیاق ۴۰ سال گذشته و با توسل به مسائل نخ نمایی چون گره زدن خطر افزایش تورم به افزایش حداقل مزد، طبقه کارگر ایران را به کنار آمدن با شرایط جهنمی موجود ترغیب کنند.
کارگران و همکاران در سراسر کشور!
علاوه بر تحمیل فقر و فلاکت و ده ها معضل اجتماعی به خانواده های ما و سلب حق تشکل و اعتراض و اعتصاب و هر نوع مطالبه گری، با نابودی صنایع تولیدی و زیرساختهای اقتصادی کشور و غارت و چپاول صدها هزار میلیارد از دسترنج ما کارگران و ثروتهای جامعه در طول چهل سال گذشته، در طول یکسال گذشته با سقوط چند برابری ارزش پول و چندین برابر شدن هزینه های بقا، هست و نیست ما کارگران و زحمتکشان در معرض نابودی کامل قرار دارد.
درمقابل چنین اوضاعی هیچ راهی غیر از دست بردن ما کارگران به اعتراضات و اعتصابات سراسری در مقابل فقر و گرانی باقی نمانده است و از اینرو تنها راه برون رفت از چنین اوضاعی در دستان توانمند ما کارگران قرار دارد.، مسبب این اوضاع حکومتگران ومجلسیان و تمامی دم و دستگاه دولتی هستند که تمام قد در دفاع از غارتگران و اختلاسگران ایستاده اند و همانطور که دیدیم در هفت تپه، اهواز، اراک و... در دفاع از دزدانی که میلیاردها دلار از دسترنج ما را چپاول کرده اند ما کارگران را سرکوب و نمایندگانمان را به زندان انداختند.
کارگران و مزدبگیران و اقشار کم درآمد ایران در اعتراضات سراسری دی ماه ۹۶ نشان داده اند که در مقابل این همه فقر و گرانی خاموش نمی نشینند و اگر اوضاع بر همین منوال به پیش رود قطعا سال آینده شاهد اعتراضات و تلاطمات گسترده اجتماعی خواهیم بود.
۲۸ اسفند ۹۷
اتحادیه آزاد کارگران ایران
0 نظر