صفحه فیسبوک کانون نویسندگان ایران
سوم مرداد 98
در گورستان امامزاده طاهر کرج، گرد هم می‌آییم تا مزارش را گلباران کنیم.» اما چند ساعت پیش از آن‌که اعضای کانون و دوست‌داران شاملو بر مزار او گرد آیند ماموران امنیتی و انتظامی، زن و مرد، مجهز و پرشمار درهای گورستان را بستند و بر درگاه‌ها ایستادند تا از حضور افراد بر مزار شاملو جلوگیری کنند. به همین نیز بسنده نکردند و جمعیت را که کم‌کم بر تعداد آن افزوده و پشت در انبوه می‌شد وادار کردند تا از گورستان دور شود کمی دورتر اما باز جمعیت گرد آمد، پوسترهایی که کانون نویسندگان ایران به مناسبت این روز منتشر کرده بود زیر صدای تهدیدآمیز ماموران و کنار توقیف گوشی‌هایی که گمان می‌کردند با آنها عکس و فیلم گرفته شده، توزیع شد؛ عکس گرفتن و فیلمبرداری برای شرکت‌کنندگان ممنوع بود اما چندین مامور لحظه به لحظه از اتفاق‌ها و حاضران عکس و فیلم می‌گرفتند که هم ابزار ایجاد هراس بود و هم امکانی برای شناسایی. فشار ماموران برای پراکنده کردن جمعیت ساعتی طول کشید و در این مدت صدای آهسته‌ی خواهش‌شان به فریاد بلند تهدیدآمیز انجامید. در چهارسال اخیر که بستن درها و ممنوعیت ورود اعضای کانون و دوست‌داران شاملو را بر فشارها و ممنوعیت‌های سابق افزوده‌اند نخستین بار بود که در این مراسم کسی بازداشت نشد. دقیق‌تر این‌که تا تنظیم این متن گزارشی از بازداشت کسی نرسیده است. بار دیگر حاکمیت موفق شد برنامه‌ی بزرگداشت شاعری محبوب و روشنفکری پیشرو را به‌هم بزند. اما "موفق" کیست؟ "موفقیت" چیست؟ برای پاسخی روشن خوب است کمی – فقط کمی- تاریخ واقعی را ورق بزنیم.
0 نظر