خبرگزاری هرانا
عوارض ناشی از اعتصاب غذا بر کسی پوشیده نیست. با این حال این اقدام گاهی تبدیل به آخرین راه رسیدن به یک خواسته جمعی و یا فردی برای زندانیان می‌شود. طی سال جاری بسیاری از زندانیان به عنوان آخرین راه برای رسیدن به خواستههایشان دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند. بسیاری از این اعتصاب‌ها در اعتراض به عدم رسیدگی به مشکلات پرونده، رعایت نشدن حقوق زندانی و یا بازداشتی و بلاتکلیفی‌های بلندمدت بوده است. هم‌اکنون نیز تعدادی از زندانیان در زندانهای مختلف کشور کماکان در اعتصاب غذا بوده و نزدیکانشان روزبه‌روز شاهد تحلیل جسم و جان عزیزان در بندشان هستند. هرانا در گزارش پیش رو نگاهی دارد به وضعیت حال حاضر و دلایل اعتصاب غذای ۲۴ تن از این افراد در بازه زمانی یکماه گذشته.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هم‌اکنون چندین زندانی محبوس در زندانهای مختلف کشور به دلایل مختلف در اعتصاب غذا هستند.
این عمل اعتراضی غالبا پس از نامه‌نگاری‌ها و پیگیری‌های مختلف در ارتباط با حقوق نقض شده و بی‌توجهی ادامه دار مسئولان مربوطه به موضوع اعتراضی آغاز شده است. گزارش پیش رو در دو بخش نگاهی دارد به وضعیت زندانیانی که طی یک ماه اخیر دست به اعتصاب غذا زده اند.
بخش نخست – زندانیانی که دست به اعتصاب زده و کماکان در اعتصاب هستند:
سپیده قلیان، فعال مدنی در زندان قرچک ورامین
سپیده قلیان، فعال مدنی و از متهمین پرونده اعتراضات هفت تپه که هم اکنون در زندان قرچک ورامین به سر می برد از روز سه شنبه ۱ مردادماه دست به اعتصاب غذا زده است.
این اقدام خانم قلیان در اعتراض به رفتار مسئولین با وی و پدر و مادر ایشان و همچنین جابجایی های متعدد وی بین زندانهای مختلف و در زمان بازداشت صورت گرفته است. وی در تاریخ ۳۰ دی ماه سال گذشته بازداشت و تاکنون در زندانهای سپیدار اهواز، زندان اوین و زندان قرچک ورامین نگهداری شده است.
سپیده قلیان، فعال مدنی به همراه اسماعیل بخشی، فعال کارگری، در تاریخ ۳۰ دی ماه ۹۷، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.
بازداشت اسماعیل بخشی و سپیده قلیان در حالی صورت گرفته بود که تلویزیون ایران شب ۲۹ دی ماه در فیلمی با عنوان “طراحی سوخته” اعترافاتی از اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و علی نجاتی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه که در جریان بازداشت و بازجویی پیشین آنها ضبط شده بود را نمایش داد که در آن گفته بودند با “گروه‌های مارکسیستی و برانداز در خارج از ایران” ارتباط دارند.
سپیده قلیان در تاریخ ۱۳ اسفندماه ۹۷ به زندان سپیدار، در اردیبهشت ماه ۹۸ به زندان اوین و در تاریخ ۱۳ خردادماه ۹۸ از بند زنان زندان اوین به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
اوایل ماه جاری پرونده وی به همراه شش متهم دیگر پرونده اعتراضات هفت تپه به نامهای “اسماعیل بخشی، امیر امیرقلی، امیرحسین محمدی فرد، ساناز اله یاری، علی نجاتی و عسل محمدی” پس از جلسه دفاع آخر به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران ارسال شده بود.
جلسه رسیدگی به اتهامات مطروحه علیه متهمین پرونده اعتراضات هفت تپه در تاریخ ۱۲ مردادماه سال جاری برگزار خواهد شد.
امیرحسین محمدی فرد، از متهمین پرونده اعتراضات هفت تپه در زندان اوین
امیر حسین محمدی فرد که بیش از ۲۰۰ روز گذشته را در بازداشت به سر برده است از تاریخ ۱۳ تیرماه در اعتصاب غذا به سر می برد.
وی دو روز پیش از آغاز اعتصاب غذای خود طی نامهای خطاب به محمد مقیسه، رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران و باقری، رئیس اندرزگاه ۴ زندان اوین، خواستار رسیدگی پزشکی به وضعیت سلامتی همسرش شده و اعلام کرده بود که در صورت تداوم بی توجهی به مطالباتش مبنی بر آزادی خود، همسرش و سایر بازداشت شدگان پرونده هفت تپه تا دو روز دیگر، دست به اعتصاب غذا خواهد زد.
در پی بی توجهی مسئولین به این موضوع و آغاز اعتصاب غذای امیرحسین محمدی فرد، ساناز اله یاری همسر وی نیز که همزمان با او بازداشت شده است علیرغم وضعیت نامناسب جسمی و بیماری ناشناخته در همراهی با همسرش دست به اعتصاب غذا زده بود.
تداوم اعتصاب غذای آقای محمدی فرد در حالی است که وی در هجدهمین روز اعتصاب غذا در پی افت شدید فشار خون، ضعف جسمی و تاری دید به بهداری زندان اوین منتقل شده با این حال از پذیرش سرم و انجام آزمایشات خودداری کرده است. این در حالی است که نماینده وزارت اطلاعات و نماینده دادستانی طی این مدت بارها با وی دیدار کرده و خواهان پایان یافتن اعتصاب غذای وی شده اند.
گفته می شود وی که هم اکنون بیستمین روز اعتصاب غذای خود را پشت سر می گذارد از چهار روز قبل دچار سرگیجه شدید و در اندام های تحتانی نیز دچار هماتوم و خون مردگی شده است که به گفته پزشک بهداری از اثرات اعتصاب غذا است.
امیرحسین محمدی فرد و ساناز اله یاری در تاریخ ۱۹ دی ماه ۹۷، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و علیرغم گذشت بیش از ۵ ماه کماکان در زندان اوین نگهداری می‌شوند. در اردیبهشت ماه سال جاری امیرحسین محمدی فر از بازداشتگاه اداره اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین به بند ۴ و ساناز اله یاری به بند زنان زندان اوین منتقل شدند.
ناجی سواری، معلم اهوازی
ناجی سواری، معلم اهوازی که بیش از ۹۰ روز گذشته را در بازداشت به سر برده، از هشت روز پیش دست به اعتصاب غذا زده است.
اعتصاب غذای آقای سواری در اعتراض به بدرفتاری ها و فشارهایی که در دوران بازجویی علی الخصوص طی هفته های گذشته جهت اخذ اعترافات اجباری متحمل شده صورت گرفته است.
لازم به یادآوری است روز دوشنبه ۹ اردیبهشت ۹۸، ناجی سواری، ۳۸ ساله، متاهل و دارای ۳ فرزند و معلم مدرسه طالقانی فرهنگ شهر و از اهالی شهرک برق اهواز، توسط نیروهای امنیتی در محل تدریس خود بازداشت شده و کماکان در سلول های انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات به سر می برد.
مهدی کوخیان، زندان مراغه
مهدی کوخیان، فعال مدنی در زندان مراغه در اعتراض به مخالفت دادستانی با اعزام وی به مرخصی استعلاجی و انتقال به مراکز پزشکی تخصصی، از روز چهارشنبه ۹ مردادماه با دوختن لب هایش دست به اعتصاب زده و به قرنطینه این زندان منتقل شده است.
نگهداری آقای کوخیان در سلول‌های انفرادی در زمان بازداشت تحت شرایط نامناسب منجر به بروز عفونت در بخش‌هایی از بدن وی شده است. امری که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی در حال حاضر به یک مشکل حاد تبدیل شده است.
آقای کوخیان در تاریخ ۱۹ فروردین ماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و پیشتر نیز در پرونده ای دیگر به تحمل ۱۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود.
مهدی کوخیان در دیماه سال ۱۳۹۵ با شکایت شهردار و دادستان ملکان در این شهرستان بازداشت شده بود. آقای کوخیان از همان روز بازداشت در بازداشتگاه اطلاعات نیروی انتظامی دست به اعتصاب غذا زد و سپس به زندان شهرستان مراغه منتقل شد.
او در زندان نیز در واکنش به بازداشت غیرقانونی خود با دوختن لب‌هایش دست به اعتراض زد. مدت ۲۸ روز را با همین وضعیت در بازداشتگاه اطلاعات سپاه پاسداران تبریز تحت بازجویی دوباره بسر برد. وی نهایتا در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۹۵ با قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت آزاد و در اسفندماه ۱۳۹۶ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب مراغه از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به نفع سازمان ها، گروه ها و شبکه های مخالف نظام” به تحمل ۱۸ ماه حبس تعزیری محکوم شد.
امید خاکی، زندان دیزل آباد کرمانشاه
امید خاکی، زندانی سنی مذهب زندان دیزل آباد کرمانشاه، از روز شنبه ۲۲ تیرماه دست به اعتصاب غذا زده است. اعتصاب غذای این زندانی در اعتراض به بی توجهی مسئولین زندان و رد درخواست آزادی مشروط وی صورت گرفته است.
امید خاکی، فرزند حسن، توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست قاضی مرادی به ۴ سال حبس محکوم شده است. او پیش از انتقال به زندان دیزل آباد، مدتی را در بازداشتگاه اداره اطلاعات واقع در میدان نفت کرمانشاه به سر برده بود. آقای خاکی خود را مبلغ مذهبی معرفی می کند و محکومیت خود را هم در چارچوب همین فعالیت می‌داند.
وی که هم اکنون در حال سپری کردن سومین سال محکومیت خود در این زندان است از حدود دو سال قبل به صورت تنبیهی به همراه تعدادی دیگر از زندانیان عقیدتی به بند ویژه بیماران عفونی و زندانیان جرائم عادی منتقلشده است.
گفتنی است امید خاکی به همراه ۳ تن دیگر از این زندانیان پیشتر نیز در اعتراض تبعید به بند بیماران عفونی در این زندان دست به اعتصاب غذا زده بود، اما مسئولان زندان هیچ توضیحی بابت این انتقال به آنان ندادند و تغییری در وضعیت آنان ایجاد نکردند.
پیمان میرزازاده، زندان ارومیه
روز یکشنبه ۶ مردادماه ۱۳۹۸، پس از اجرای حکم ۱۰۰ ضربه شلاق پیمان میرزازاده، زندانی سیاسی در زندان ارومیه، وی دست به اعتصاب غذا زد.
آقای میرزازاده روز یکشنبه به شعبه ۴ اجرای احکام ارومیه منتقل شده و حکم ۱۰۰ ضربه شلاق وی اجرا شد. وی در اعتراض به صدور و اجرای حکم شلاق و حبس که از بابت اتهام “توهین به مقدسات” و “شرب خمر” توسط شعبه ۱۱۰ دادگاه عمومی ارومیه علیه وی صادر شده بود، دست به اعتصاب غذا زده است.
گفتنی است که در پی اجرای حکم شلاق، بدن پیمان میرزازاده به ویژه پشت و پاهای وی به شدت متورم شده است و در حال حاضر در وضعیت جسمانی نامساعدی به سر می‌برد.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات پیمان میرزازاده در تاریخ ۴ خردادماه ۱۳۹۷ در شعبه ۱۱۰ دادگاه عمومی ارومیه برگزار شد. بر اساس حکم ابلاغ شده، وی به ۲ سال حبس و ۸۰ ضربه شلاق از بابت اتهام “توهین به مقدسات” و ۲۰ ضربه شلاق از بابت اتهام “شرب خمر” محکوم شد.
آقای میرزازاده در تاریخ ۱۳ اسفندماه سال گذشته از بابت اتهام “همکاری با یک از گروه‌های مخالف نظام” توسط شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه به دو سال حبس محکوم شده بود و سایر اتهامات او در پرونده دیگری در دادگاه عمومی به شرح مندرج در این گزارش بررسی شد.
بشیر پیرماوانه، زندان ارومیه
این زندانی سیاسی زندان ارومیه روز دوشنبه ۳۱ تیرماه ۱۳۹۸، دست به اعتصاب غذا زده است.
این اقدام بشیر پیرماوانه در اعتراض به مخالفت مسئولین زندان با درخواست های مکرر وی مبنی بر اعزام به مرخصی و آزادی مشروط صورت گرفته است.
بشیر پیرماوانه، در اسفندماه ۹۴ بازداشت و در بهار سال ۱۳۹۵ توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام عضویت در یکی از گروه‌های مخالف نظام به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم به دلیل تسلیم به رای به ۴ سال کاهش پیدا کرد.
رحمی تورگوت، زندان ارومیه
زندانی سیاسی تبعه ترکیه زندان ارومیه از تاریخ ۳۱ تیرماه ۹۸ در اعتراض به بی توجهی مسئولین به درخواست آزادی مشروط و عدم تحویل وی به کشور ترکیه دست به اعتصاب غذا زده است.
رحمی تورگوت، در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۶ جهت دیدار با تعدادی از اقوام و آشنایان خود در ارومیه بصورت قانونی وارد خاک ایران شده بود. وی دو روز پس از ورود به ایران توسط نیروهای امنیتی در منزل یکی از اقوامش بازداشت شد.
این شهروند تبعه ترکیه در بهار همان سال از بابت اتهام “همکاری با یکی از گروه های مخالف نظام” توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه به ۵ سال حبس محکوم شد. این حکم نهایتاً در شعبه ۱۳ دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی عیناً تایید شد.
مصطفی سبزی، زندان ارومیه
روز سه شنبه ۱ مردادماه ۹۸، مصطفی سبزی، زندانی زندان ارومیه دست بهاعتصاب غذا زد.
اعتصاب غذای آقای سبزی در اعتراض به مخالفت مسئولین با درخواست انتقال وی به زندان ماکو، محل سکونت خود صورت گرفته است.
مصطفی سبزی در خردادماه سال ۹۳ بازداشت و در شعبه یک دادگاه انقلاب با “عضویت در یکی از گروه های مخالف نظام” بدون داشتن وکیل مدافع به ۱۵ سال حبس محکوم شده و حکم حبس این زندانی در دیوان عالی کشور نیز تائید شده است.
گفته می شود طی ۲ سال گذشته مکررا با درخواست انتقال وی به زندان ماکو مخالفت شده است.
قادر سلیمی، زندان ارومیه
این زندانی در اعتراض به عدم موافقت با درخواست آزادی مشروط و همچنین عدم انتقال به زندان بوکان دست به اعتصاب غذا زده است.
این زندانی اهل بوکان در تیرماه سال ۹۶ بازداشت و توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام “عضویت در گروه های سلفی” به ۵ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم توسط شعبه ۱۳ دادگاه تجدیدنظر نیز عینا تائید شده است.
منصور چوپانی، زندان ارومیه
روز دوشنبه ۷ مردادماه ۱۳۹۸، منصور چوپانی، زندانی سنی‌مذهب در اعتراض به عدم پاسخگویی به درخواست عفو مشروط و انتقال وی به زندان محل سکونتش دست به اعتصاب غذا زده است.
این زندانی از مدتها پیش درخواست خود مبنی بر عفو مشروط و انتقال به زندان محل سکونتش را به مسئولین زندان ارومیه و مقامات قضایی استان آذربایجان غربی ارائه داده است، با این حال تاکنون نسبت به این درخواست بی توجهی شده است.
منصور چوپانی، فرزند محمود، در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۹۴ به اتهام “ارتباط با گروه‌های سلفی” بازداشت و سپس توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم به دلیل عدم اعتراض به رای صادره و تسلیم به رای به ۴ سال و ۶ ماه حبس کاهش یافت.
وی در حال حاضر در زندان ارومیه تحمل حبس می‌کند و حدود ۶ ماه ار مدت محکومیتش باقی مانده است.
محمد پیشین، زندان ارومیه
روز چهارشنبه ۹ مردادماه ۱۳۹۸، محمد پیشبین، زندانی سنی‌مذهب محبوس در زندان ارومیه دست به اعتصاب غذا زد.
این زندانی اهل شهرستان بوکان در اعتراض به مخالفت با انتقال وی به زندان محل سکونتش دست به اعتصاب غذا زده است.
محمد پیشبین در فرودین ماه ۹۷ به اتهام “ارتباط با گروه‌های سلفی” بازداشت و سپس توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب ارومیه به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی مدت ۸ ماه است که در بند سیاسی زندان ارومیه تحمل حبس می‌کند.
امید سلوکی، زندان رجایی شهر کرج
امید سلوکی، زندانی محبوس در زندان رجایی شهر از روز جمعه ۴ مردادماه دست به اعتصاب غذا زده است. اعتصاب این زندانی در اعتراض به افزایش مبلغ قرار وثیقه و محرومیت از مرخصی بوده است.
قاضی پس از صدور قرار وثیقه یک میلیاد و ۵۰۰ میلیون تومانی جهت مرخصی و علیرغم اینکه آقای سلوکی به سختی موفق به تامین این میزان وثیقه شده بود قرار وثیقه را مجددا به ۵ میلیارد تومان افزایش داده و عملا مانع از اعزام وی به مرخصی شد.
لازم به ذکر است که مهدی سلوکی از بابت اتهام “معاونت در قتل” در اندرزگاه ۱۰ سالن ۳۱ زندان رجایی شهر کرج تحمل حبس می‌کند.
امیر نورزهی، زندان زاهدان
روز جمعه ۱۱ مردادماه ۱۳۹۸، امیر نورزهی، کودک مجرم تبعه افغانستان در زندان زاهدان، از روز جمعه ۱۱ مرداد دست به اعتصاب غذا زد.
گفته می شود اعتراض این زندانی متهم به “سرقت و نگهداری مواد مخدر” نسبت به بی توجهی مسئولان زندان به درخواست های وی مبنی بر رسیدگی به پرونده و معرفی کردن شاکیانش به وی جهت جلب رضایت آنها صورت گرفته است.
وی که از ۱۶ سالگی در زندان به سر می برد پس از اعلام اعتصاب غذا به قرنطینه منتقل شده و در پی درگیری لفظی با ماموران زندان با تیزی (شی برنده) اقدام به بریدن رگ دست و خودکشی کرده است. آقای نورزهی در حال حاضر به مکان نامعلومی منتقل شده است.
وی پیشتر در سال ۹۶، طی نامه ای مدعی شده بود که به همراه حمزه نورزهی، پسرعموی نوجوان خود توسط ماموران نیروی انتظامی بازداشت و به ظن سرقت مورد شکنجه قرار گرفته است و نهایتا بر اساس اعترافات اجباری به تحمل ۱۰ سال حبس و در پرونده دیگری بابت نگهداری مواد مخدر به ۱۲ سال حبس محکوم شده است.
بخش دوم – زندانیانی که اعتصاب آنان اکنون پایان یافته است:
سانار اله یاری، از متهمین پرونده اعتراضات هفت تپه در زندان اوین
در تاریخ ۱۳ تیرماه و همزمان با آغاز اعتصاب غذای امیرحسین محمدی فرد، ساناز اله یاری همسر وی نیز که همزمان با او بازداشت شده است علیرغم وضعیت نامناسب جسمی و بیماری ناشناخته در همراهی با همسرش دست به اعتصاب غذا زده بود.
در تاریخ ۲۳ تیرماه بهداری زندان اوین با وخیم گزارش کردن وضعیت جسمانی ساناز اله یاری اعلام کرده بود که علائم حیاتی وی به حداقل رسیده و در صورت تداوم اعتصاب غذا احتمال اخلال در تنفس او بسیار بالا خواهد بود. وی در دوازدهمین روز اعتصاب غذای خود در پی ضعف شدید جسمی هوشیاری خود را برای دقایقی از دست داده بود.
در پی اجازه تماس تلفنی این زوج، امیرحسین محمدی فرد از همسرش خواست که به اعتصاب غذای خود پایان دهد و ساناز الهیاری پس از ١٢ روز اعتصاب غذایش را شکست. خانم اله یاری کماکان با عوارض ناشی از سه نوبت اعتصاب غذا و عدم رسیدگی مناسب پزشکی دست و پنجه نرم می‌کند و لرزش اندام، ضعف عمومی بدن و سایر بیماری‌های سابق وضعیت وی را نگران کننده کرده است.
امیرحسین محمدی فرد و ساناز اله یاری در تاریخ ۱۹ دی ماه ۹۷، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و علیرغم گذشت بیش از ۵ ماه کماکان در زندان اوین نگهداری می‌شوند. در اردیبهشت ماه سال جاری امیرحسین محمدی فر از بازداشتگاه اداره اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین به بند ۴ و ساناز اله یاری به بند زنان زندان اوین منتقل شدند.
سیامک میرزایی، فعال ترک (آذربایجانی) تبعیدی در قائن
روز دوشنبه ۱۰ تیرماه ۹۸، سیامک میرزایی، در اعتراض به ممانعت از آزادی وی و انتقال او به بند ۲۰۹ زندان اوین در ارتباط با پرونده جدید دست به اعتصاب غذا زده بود. وی روز چهارشنبه ۲۶ تیرماه در پی موافقت بازپرس شعبه ۶ دادسرای اوین با تودیع قرار وثیقه و انتقال وی به بند ۸ زندان اوین پس از ۱۷ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد.
سیامک میرزایی روز یکشنبه ۶ مردادماه ۹۸، با تودیع قرار وثیقه از بابت پرونده جدید آزاد و جهت اجرای حکم تبعید یک ساله خود به قائن منتقل شد.
آقای میرزایی در سال ۹۶ در اعتراض به کارشکنی‌های مکرر صورت گرفته در روند رسیدگی به پرونده خود دست بهاعتصاب غذا زده بود و پس از ۱۸ روز در تاریخ ۱۳ تیرماه ۱۳۹۶، با تحقق خواسته‌هایش به اعتصاب غذای خود پایان داده بود. وی همچنین در بهمن ماه سال گذشته نیز به مناسبت روز جهانی زبان مادری به همراه چهار زندانی دیگر دست به اعتصاب غذای ۵ روزه زده بود.
سیامک میرزایی دانشجوی محروم از تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد است که پیشتر در سال ۱۳۹۰ در خصوص پرونده دیگری به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
حسن رشیدی، زندانی سنی مذهب زندان رجایی شهر کرج
این زندانی از روز سه شنبه ۲۵ تیرماه ۹۸، در اعتراض به عدم رسیدگی به درخواست آزادی مشروط دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده و روز سه شبه ۱ مردادماه با وعده مساعد مسئولین و انتقال وی به محل نگهداری تعدادی از زندانیان سنی مذهب دیگر به اعتصاب غذای خود پایان داد.
حسن رشیدی جوان ۲۲ ساله اهل نخلتقی واقع در استان بوشهر، به اتهام “همکاری با جمعیت های معارض نظام” به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده است. وی هم اکنون چهارمین سال دوران محکومیت خود را در زندان رجایی شهر کرج سپری می‌کند.
اعتصاب غذا به عنوان یک روش بیان خواسته‌ی بدون خشونت به حالتی گفته می‌شود که فرد برای به دست آوردن خواسته‌ی خود یا رسیدگی به حقی که پایمال شده از خوردن و گاه آشامیدن پرهیز می‌کند. اعتصاب غذا می‌تواند به مرگ فرد منجر شود و بنابراین غالباً آخرین راهی است که فرد برای بیان نظرش یا به دست آوردن چیزی از آن استفاده می‌کند.
شش زندانی در زندان اوین
حسین سرلک، مرتضی نظری سدهی، محسن امین پور، علی بازآزاده، بهروز زارع و رضا محمدحسینی از روز دوشنبه ۲۴ تیرماه ۹۸، در اعتراض به روند دادرسی های ناعادلانه و شرایط زندان ها دست به اعتصاب غذا زدند.
این زندانیان با انتشار بیانیه ای ضمن اعلام اعتصاب غذای خود، خواسته های خود را، رعایت اصل تفکیک جرائم، دادرسی عادلانه، حق برخورداری از وکیل، پذیرش آزادی مشروط زندانیان سیاسی و رسیدگی به مشکلات تغذیه و جیره غذایی زندانیان عنوان کرده اند.
این شش زندانی که یک روز پس از اعتصاب غذای خود، از تاریخ ۲۵ تیرماه به صورت ایزوله و به دور از زندانیان دیگر در اندرزگاه ۱ این زندان به سر برده بودند در تاریخ ۳ مردادماه با انتشار بیانیه ای دیگر اعلام کردند که با وعده مساعد مسئولین نسبت به رسیدگی به خواسته هایشان به اعتصاب غذای خود پایان داده اند.
لازم به یادآوری است حسین سرلک در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۹۶ به ظن “تشکیل جمعیت غیرقانونی” در تهران توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و پس از مدتها بلاتکلیفی، در پاییز سال گذشته توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب از بابت اتهامات اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به ۵ سال، توهین به مقدسات به ۵ سال، تبلیغ علیه نظام به ۱ سال و ۲ سال بابت توهین به رهبری، جمعا ۱۳ سال حبس تعزیری محکوم شد.
علی بازآرزده به اتهام “تشکیل گروه غیرقانونی”، “نشر اکاذیب در فضای مجازی” و “تبلیغ علیه نظام” به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است. دیگر هم پرونده وی مرتضی نظری سدهی نیز از بابت همین اتهامات به ۲ سال حبس تعزیری و پیش از این نیز از بابت پرونده ای دیگر به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور” و “تبلیغ علیه نظام” به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
بهروز زارع، از بازداشت‌شدگان اعتراضات مردادماه سال گذشته در تهران است که در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۹۸، دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم دو سال حبس تعزیری وی را عیناً تایید کرد. وی در تاریخ ۱۱ مردادماه ۹۷ بازداشت و پس از تحمل حدود ۲ ماه بازداشت در بازداشتگاه اطلاعات به زندان اوین منتقل شده بود.
رضا محمدحسینی، از حدود دو ماه قبل به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق شعارنویسی” بازداشت شده و تاکنون حکمی علیه وی صادر نشده است.
اتهامات و احکام احتمالی صادره علیه محسن امین پور، دیگر زندان معترض تا زمان تنظیم این گزارش کماکان توسط هرانا در دست بررسی است.
امیرمهدی طبسی، زندان اوین
امیرمهدی طبسی از روز چهارشنبه ۲۶ تیرماه دست به اعتصاب غذا زده و پس از دو روز به اعتصاب خود پایان داد؛ با این حال توسط مامورین زندان علیرغم میل وی با اجبار و تهدید به بیمارستان روانپزشکی رازی منتقل و بستری شده است.
آقای طبسی که از بیماری افسردگی رنج می برد داروهای اعصاب و روان مصرف میکرده و بیماری وی در چنین محیطی و علی‌الخصوص اکنون که ممنوع الملاقات نیز هست حادتر شده است.
امیر مهدی طبسی در تاریخ ۸ شهریور ۹۰ به همراه همسر سابقش معصومه (مینو) قاسم زاده ملک شاه به ادعای خود «به سفارت کشور اسرائیل در کشور ترکیه برای اخذ پناهندگی» مراجعه کرده بودند، ولی درخواست آنها توسط مسئولین سفارت رد شده و در تاریخ ۱۲ شهریور همان سال به ایران برگشته بودند.
آنها در تاریخ ۲۰ شهریورماه همان سال در منزل شخصی خود واقع در بلوار ابوذر خیابان وحدت تهران توسط ماموران وزارت اطلاعات به اتهام جاسوسی برای اسرائیل دستگیر شدند. این زوج نهایتا در سال ۹۰ پس از ۲۹ روز بازداشت در سلول انفرادی وزارت اطلاعات با تودیع وثیقه یکصد میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی به صورت موقت از زندان آزاد شده و در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی بدون اخذ دفاعیه به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شدند.
این حکم نهایتا در آبان‌ماه ۹۶ در دادگاه تجدیدنظر تایید شد و پس از آن جهت تحمل دوران محکومیت خود بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند.
مسئولین زندان اوین علیرغم صدور گواهی عدم تحمل حبس توسط پزشکی قانونی تاکنون این گواهی را پیگیری و اجرا نکرده اند.
زندانیانی که در دوران بازداشت و یا حبس خود در کنار مشکلات هر روزه زندان دست به اعتصاب غذا نیز می‌زنند در واقع هزینه بسیار سنگینی از بابت مطالبات خود می‌پردازند؛ چرا که حتی اگر این اعتصاب منجر به مرگ آنها نشود، گرسنگی طولانی مدت و کمبود مواد حیاتی در بدن، عوارض و نشانه‌های بسیاری را تا سال‌های سال بلکه تا آخر حیاتشان به همراه خواهد داشت.
مرگ زندانیان سیاسی در ایران بر اثر شرایط محیطی، بدرفتاری و عدم رسیدگی پزشکی تعمدی سابقه‌ای طولانی دارد. وقایعی که کمتر تاکنون به مجازات عوامل آن منتهی شده است.
این در حالی است بر اساس “قوانین استاندارد حداقل برای رفتار با زندانیان” سازمان ملل متحد زندانیانی که نیاز به معالجات پزشکی در بیرون از زندان دارند باید به مراکز تخصصی و یا بیمارستان های غیرنظامی منتقل شوند.
0 نظر