دادنامه شماره ۳ سال ۱۴۰۰:
برخورداری از زندگی انسانی و عادلانه، با اتحاد و عمل مشترک ما به دست می آید!
مردم شریف و آزاده ایران!
دادمان را از این بیدادگران، با اتحاد و عمل مشترک می‌توانیم به دست آوریم. سلامتی، آزادی، شادی، رفاه و برخورداری از زندگی انسانی، عادلانه و بدون تبعیض حق همگی ماست و به دست ما حاصل می شود.
۴۲ سال است که این حکومت سرکوب گر، جنایت کار و فاسد که جز به حفظ قدرت و ثروت خود، به هر طریقی، حتی به قیمت فقر و فلاکت بیشتر مردم و نابودی تمام امکانات کشور، نمی‌اندیشد، زندگی را به کام کارگران و فرودستان و حتی طبقات میانی جامعه، چون زهر تلخ کرده است. زندگی ای با محرومیت‌های فراوان که ما مردم برای برخورداری از حداقل های حقوق انسانی و اجتماعی خود، باید هر روزه و به طرق مختلف بجنگیم. با وجود شیوع گسترده بیماری کرونا در ایران و نبود حمایت های دولتی و اجتماعی نیز، گذران یک زندگی حداقل و سالم برای اکثریت مردم جامعه، به رویایی دست‌نیافتنی بدل شده است و هر روز شاهد مرگ و میر و بیمار شدن تعداد زیادی از مردم کشور و اطرافیان مان هستیم و مدام درد می‌کشیم. قصد این جنایت کاران این است که مرگ انسانها ناشی از کرونا را نیز مانند دیگر جنایت هایی که مرتکب می شوند، به مساله ای عادی در زندگی روزمره ما بدل کنند تا صدای اعتراضی بلند نشود، ولی مبتلا شدن و مرگ این همه انسان به کرونا در ایران امری عادی نیست و فاجعه بار است.
با آغاز موج چهارم کرونا و نبود امکانات بهداشتی و حتی مالی، خطر شیوع گسترده کرونا در زندان های ایران نیز بسیار زیاد شده است و جان تعداد زیادی از زندانیان سیاسی و زندانیان عادی در معرض خطر جدی است. برای نجات جان زندانیان از بند این جنایت کاران که قصدشان کشتن تمامی زندانیان، به ویژه زندانیان سیاسی است، نیز باید کاری جدی و فوری انجام داد.
اگر میلیون‌ها نفر از مردم زحمتکش و آزادی خواه ایران بیمار شوند و بمیرند، مردمی که هر روزه برای حداقل های زندگی به دنبال کار و تأمین معیشت و یافتن دارو و درمان خود و خانواده‌های شان هستند و از پس مخارج کمرشکن زندگی بر نمی آیند، این حکومت برایش مهم نیست و بر ماست که برای تغییر این شرایط ظالمانه و ضد انسانی اقدامی سراسری و همگانی انجام دهیم. هم چنان که در بیانیه جمعی ۹ تشکل به درستی آمده است: «انتظار بهبود سلامت عمومی به ویژه مبارزه‌ی واقعی با همه‌گیری کرونا از نظام سیاسی حاکم بیهوده است. واقعیت این است که آنان صلاحیت و اراده ای برای حل اساسی این بحران را ندارند. تنها مبارزه‌ی پیگیر و همگانی می‌تواند مقامات را مجبور به انجام وظایفی کند که اپیدمی ابتلاء و قربانی شدن را متوقف کند. بدون حضور تشکل ها، گروه‌ها و جنبش‌های اجتماعی، و بدون همراه ساختن افکار عمومی جهان و جامعه پزشکی و درمانی شرافتمندِ و کوشا در نجات جان مردم، فجایع هولناک تری رقم خواهد خورد!».
ما مادران پارک لاله ایران به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران، این چرخه ی تبعیض، بی عدالتی، خشونت و جنایت را به شدت محکوم میکنیم و همراه و هم پای شما مردم آزاده و دادخواه ایستاده‌ایم تا به این بی‌عدالتی‌ها پایان دهیم.ما از بیانیه جمعی ۹ تشکل کارگران، معلمان و بازنشستگان که هر روزه صدای اعتراض شان در خیابان‌های سراسر ایران بلند است، حمایت میکنیم و می‌گوییم: تنها با اعتراض و عمل مشترک و همگانی و با مطالبه واکسیناسیون فوری، عمومی، رایگان، استاندارد؛ می‌توانیم شرایط و امکانات لازم را برای مبارزه با بحران کرونا مهیا کنیم و سیاست مرگ بار و سود محور حکومت اسلامی ایران را متوقف سازیم و منابع به غارت رفته را به دست آوریم.
برای دستیابی به این مطالبات با ما همراه شوید:۱) لغو مجازات شلاق و اعدام از جمله؛ اعدام، ترور، کشتار خیابانی، شلاق، شکنجه، سنگسار و قصاص، ۲) آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، ۳) محاکمه و مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه هایی علنی و عادلانه و مردمی هستیم. ما هم چنین اعتقاد عمیق داریم که این خواسته ها با اتحاد و عمل مشترک و همبستگی و مبارزات پیگیر ما دادخواهان به دست خواهد آمد و تردیدی نیست که برای رسیدن به این خواسته ها باید برای؛ ۴) آزادی بیان و اندیشه، ۵) حق داشتن تجمع و اعتصاب و تشکل و احزاب مستقل، ۶) رفع هرگونه تبعیض و ۷) جدایی دین ازحکومت نیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بی عدالتی ها را در ساختار و قوانین آزادی ستیز و تبعیض آمیز حکومت جنایت کار اسلامی ایران می دانیم.
مادران پارک لاله ایران
۲۷ فروردین ۱۴۰۰
۲۹ فروردین ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۴۷
از دیکتاتور انتظار داشتن امریست خلاف عقل و منطق ، دیکتاتو را فقط با زبانی که برایش قابل فهم باشد ، باید حرف زد یعنی بازیان خودش. متاسفم که بعد از یک قرن (قانون مشروطه؟؟؟)کشتار و غارت دل به این حرفها و نصایح بسته و فکر میکنیم که شاید راه گشا باشند .