در آستانه روز جهانی زن هستیم. دوران نوگرایی و مدرنتیه ایران با نام زنان بزرگی هم چون طاهره قره العین اولین زنی که  حجاب  را نفی کرد ، پروین اعتصامی و فروغ فرخزاد، قمرالملوک وزیری و تعداد بی شماری زنان پیشرو و آزادی خواه، مادران خاوران، مادران دادخواه و مادران پارک لاله درهم آمیخته است.

زنان ایران دوشادوش مردان برابری خواه و همگام با دیگر زنان در جهان برای کسب حقوق اولیه و برابر خود و برای از بین بردن هر گونه نابرابری مبارزه می کنند. در ایران اسلامی با سیاست های ضد زن و ارتجاعی آن، سخن گفتن از برابری زنان و مردان، کار آسانی نیست. اما زنان فعال ما با مبارزات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خود تلاش می کنند تا به خواسته های خود دست یابند!

در دو سال گذشته علاوه بر ویروس های قوانین زن ستیز جمهوری اسلامی و جامعه مرد سالار، ویروس دیگری هم، به نام کرونا، بلای جان زنان شده است. بیشتر آنان یا کارهای خود را از دست داده و فقیر و بدون کسب هیچگونه درآمدی شده و به گوشه های خانه ها خزیده اند، یا در بعضی شغل ها، مانند کادر پزشگی و بهداشتی و پرستاری، با افزایش ساعات کار با حقوق ثابت، استثمار شده و با خطر مرگ ناشی از کرونا قرار گرفته اند.

بنا به آخرین قطعنامه پارلمان اروپا درباره ایران، از هنگام بر سر کار آمدن ابراهیم رئیسی، آمار اعدامیان به ویژه زنان در ایران افزایش یافته است. در سایه قوانین اسلامی، خشونت علیه زنان به ویژه زن کشی، خودکشی و خودسوزی روز به روز بیشتر می شود. امسال آمار زن کشی که نشانه بارزی از شدیدترین نوع خشونت نسبت به زنان می باشد، بیش از پیش بالا رفته است. آخرین  و وحشتتاکترین فاجعه ای که روی داد، بریده شدن سر غزل (منا) حیدری بود. او کودک همسری بود که در سن کودکی به زور پدر به خانه همسر رفت و در ۱۷ سالگی، شوهرش سر او را برید و در خیابان ها به نمایش در آورد. چرخاندن سر غزل در شهر نمایشی عریان از شدت خشونت در جامعه  است که ریشه در پدر سالاری – مردسالای، قوانین و سنت های زن سنیز جامعه دارد که توسط  رژیم اسلامی مهر تائید می خورند و تبلیع می شوند. در یک جامعه  قتل یک آسیب اجتماعی است که باید جرم انگاری شده و در این زمینه عمیقا فرهنگ سازی گردد. رژیم اسلامی و داعشی ایران، پس از حجاب اجباری، به تولید بیشتر فرزند اجباری روی آورده است تا آنان را در میدان های جنگ سوریه، یمن و عراق… قربانی در مقابل توپ و تانک و مناطق مین گذاری کند.

تصویب طرح موسوم به “جوانی جمعیت” که اخیرا به صورت قانون درآمده و برای اجرا ابلاغ شده، فشار دیگری بر زنان است. براساس این قانون، پیشگیری از بارداری و سقط جنین محدود و ممنوع می باشد. ارائه داروهای هورمونی و سایر وسایل پیشگیری، در داروخانه‌ها محدود شده است. هر گونه توزیع رایگان اقلام مرتبط با پیشگیری و تشویق به استفاده از آن‌ها در شبکه بهداشتی کشور ممنوع اعلام گردیده است. به دلیل این قانون، فشار تبعیض جنسیتی بر زنان دو چندان می شود. فقر به دلیل داشتن بچه های بیشتر، تشدید خواهد شد و آمار کودک همسری و خشونت های فاجعه بار خانوادگی،باز هم افزایش خواهند یافت.

آنچه امروزه در ایران نوید بخش است، مبارزات بی امان زنان آگاه و شرکت چشمگیر آنان در جنبش ها و اعتراضات مدنی در تمام عرصه های اجتماعی می باشد. زنان در صف مقدم مبارزه علیه تبعیص هستند و مبارزاتشان را تا پیروزی ادامه خواهند داد. در اینجا جا دارد بر تمام زنانی که در راه آزادی و برابری زنان جان داده اند، درود بفرستیم و به یاد زنان زندانی سیاسی آزادی خواه در زندان ها باشیم و خواهان آزادی همه زنان زندانی و  مبارز از زندان ها باشیم.

ما امصا کنندگان این بیانیه، ضمن شادباش روز جهانی زن به زنان ایران، با آنان پیمان می‌بندیم که همگام و دوشادوش آنان ایستاده ایم و وظیفه خود می دانیم با هرگونه تبعیض مبارزه کنیم.

پیروز باد همبستگی جهانی زنان و مردان برابری خواه

شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران

مارس ۲۰۲۲ برابر با اسفند ۱۴۰۰

امضاء:

۱  – انجمن زنان ایرانی – مونترال

۲  – انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس

۳  – انجمن جمهوری خواهان آلمان و هلند

۴  – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ

۵  – انجمن فرهنگی ایران و سوئیس – ژنو

۶  – بنیاد اسماعیل خویی

۷  – مادران پارک لاله – دورتموند

۸  – حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ

۹  – حامیان مادران پارک لاله – فرزنو

۱۰- شبکه همبستگی ملی فرزنو – کالیفرنیا 

۱۱- فدراسیون اروپرس

۱۲- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان

۱۳- کمیته همبستگی برای حقوق بشر درایران – نروژ 

۱۴- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس

۱۵- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو

۱۶- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – هجا

۱۷- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

۱۸- مادران صلح مونترال

۱۹- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»

۲۰- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) – مونترال

۲۱ – زنان برای آزادی و برابری پایدار

۲۲- هماهنگی ایرانیان جمهوری خواه دموکرات و لایک در اروپا

۲۳- همبستگی برای حقوق بشر در ایران ( کلگری)