امسال‌ روز جهانی کارگر در شرایطی برگزار می شود که مردم ایران، به ویژه زنان و جوانان، برای به دست آوردن ابتدائی ترین حقوق انسانی خود، با شعار زن، زندگی، آزادی به خیزش بزرگ مهسا پیوسته اند و شجاعانه در مقابل حکومت جهل و جنایت اسلامی ایستاده اند.

امروزه، بار دیگر، زنان ایرانی حجاب اجباری و تحمیلی را که دستاویز همه سرکوب ها، پایمال کردن آزادی های فردی و اجتماعی و هویت داعشی ـ طالبانی حکومت است، به چالش کشیده اند و آن را بر نمی تابند.

امسال زندگی کارگران در ایران به مراتب ناگوارتر از سال‌های گذشته شده است. بین افزایش روزافزون هزینه های زندگی و سطح پایین حقوق و دستمزد آنان هیچگونه تناسبی وجود ندارد. اکثریت جامعه حتی به استناد آمار و ارقام دولتی در زیر خط فقر زندگی می‌کنند. کارگران و مزدبگیران ایران در تجمع های اعتراضی خود شعار: «حقوق ما ریالیه هزینه ها دلاریه» سر می دهند.

باندهای فاسد دزدان و غارتگران حکومت اسلامی، به سرکردگی خامنه ای، با سیاست های ضد ملی، کشور را در فساد، فقر، بیکاری و تباهی غوطه ور ساخته اند. آنان مثل همیشه با زبان گلوله و سرکوب به مردمان معترض به وضعیت ناهنجار کنونی پاسخ می دهند. به فرمان ولی امر و فرماندهان سپاه، پاسداران و بسیجی ها، چشمان جوانان ما را کور می کنند، در مدارس به دختران دانش آموز گاز شیمیایی می زنند و در خیابان ها به روی زنان اسید می پاشند. رژیم اسلامی با بحران سازی های جدید تلاش می کند بر مساله اصلی که نفی موجودیت کل ساختار جمهوری اسلامی است، سرپوش بگذارد. حکومت کودک کش با فرافکنی، وانمود می کند که منشا و مسئول کمبودها، گرانی ها و بحران های اقتصادی، کشورهای خارجی هستند. اما کارگران، کشاورزان، معلمان، بازنشستگان، پرستاران و پزشکان، زنان، دانشجویان، رانندگان، خوانندگان،  هنرمندان،خبرنگاران، جوانان… دیگر گول سردمداران دروغین را نمی خورند و به مبارزه خود برای سرنگونی رژیم ادامه می دهند. پایداری و استقامت سپیده قلیان ها، توماج ها، نرگس محمدی ها و همه زندانیان، زیر اعدامی ها و اعدام شدگان انقلاب مهسا، همچون مشتی نمونه از خروارها مبارزه است.

بدون شک پیروزی انقلاب زن، زندگی، آزادی در گرو مبارزه مشترک کارگران، زنان، جوانان و اتحاد همه ایرانیان است.

در آستانه اول ماه مه ۱۴۰۲، کارگران و دیگر زحمتکشان ما هیچ درخواستی از حکومت ۴۴ ساله ندارند. زیرا آنان به ماهیت ضد بشری همه سران حکومتی پی برده اند و کوچکترین اعتماد و امیدی بر این دزدان ندارند. مردمان ایران با شعار «… هدف کل نظام است»، در راه نابودی حکومت کنونی هستند.

ما نهادهای حقوق بشری و امضا کننده گان این بیانیه، با گرامیداشت روز جهانی کارگر، از مبارزات و اعتراضات کارگران و تمام مزد بگیران و بیکاران ایران پشتیبانی می کنیم.

ما “هم صدا” با دختران دانش آموز، خانواده های آنان و معلمان، عمل پخش گازهای سمی در مدارس سراسر کشور به دست عوامل اطلاعاتی و وابسته به رژیم را به شدت محکوم می کنیم. هم چنین درخواست سازمان عفو بین الملل از سازمان ملل مبنی بر تحقیق و بررسی جهانی در این باره، مورد پشتیبانی ما است.

شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران

آپریل ۲۰۲۳

امضاکنندگان:

۱ – انجمن زنان مونترال

۲ – انجمن جمهوری خواهان آلمان و هلند

۳ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ

۴ – انجمن فرهنگی ایران و سوئیس – ژنو

۵ – بنیاد اسماعیل خویی

۶ – جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران

۷ – جمعیت ایرانى حقوق بشر شمال کالیفرنیا

۸ – حزب آزادی و رفاه ایرانیان (آرا)

۹ – حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران – همسازی ملی جمهوریخواهان

۱۰ – حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ

۱۱- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو

۱۲- زنان برای آزادی و برابری پایدار

۱۳- فدراسیون اروپرس

۱۴- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان

۱۵- کارزار حقوق بشر برای ایران

۱۶- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس

۱۷- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – هجا

۱۸- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو

۱۹- کمیته نه به جمهوری اسلامی – اورنج کانتی کالیفرنیا

۲۰- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

۲۱- مادران پارک لاله – دورتموند

۲۲- مادران صلح مونترال

۲۳- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»

۲۴- همبستگی ملی ایرانیان فرزنو – کالیفرنیا

۲۵- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) – مونترال

۲۶- همبستگی برای حقوق بشر در ایران – کلگری