رادیوزمانه - ۲ مرداد ۱۴۰۳
زندانیان زندان‌های مختلف بیش از شش ماه است در اعتراض به اعدام‌ها در ایران، کارزاری علیه اعدام راه انداخته‌اند. با پیوستن زندان‌های ارومیه، مریوان، کامیاران، بانه و سلماس، آن ها در سه‌شنبه‌‌ای دیگر دست به اعتصاب غذا زدند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» با پیوستن زندان ارومیه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان بانه و زندان سلماس وارد بیستوششمین هفته خود شد.
بدین ترتیب سه‌شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳ زندانیان «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» در ۱۶ زندان از جمله زندان اوین (بند زنان، بند ۴، بند۶ ، بند ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳، واحد ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم‌آباد، زندان تبریز (بند زنان)، زندان اردبیل، زندان قائم‌شهر، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان مشهد، زندان ارومیه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان بانه و زندان سلماس، دست به اعتصاب غذا زدند و خواهان لغو کامل اعدام و شکنجه در ایران شدند.
کارزار سهشنبههای نه به اعدام در حالی وارد بیستوششمین هفته خود شد که در آستانه روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان، در یک هفته گذشته بیش از ۱۰ نفر از زندانیان اعدام شده‌اند که دو نفر آن‌ها از زندانیان سیاسی بودند.
ادریس جمشیدزهی، زندانی بلوچ در زندان مرکزی زاهدان به اتهام قتل یک بسیجی در روز ۲۸ تیر اعدام شد و ۳۱ تیرماه در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، دانیال کاظمی‌نژاد را به اتهام قتل یک عضو سپاه پاسداران اعدام کردند. این دو بارها اتهام‌ها مطرح‌شده علیه‌شان را رد کرده بودند.
زندانیان پیوسته به کارزار نه به اعدام پیش از این در آستانه بیست‌وچهارمین هفته اعتصاب غذای خود نیز حکم اعدام صادر‌شده برای شریفه محمدی، فعال کارگری را «بی‌شرمانه و ننگین» خوانده بودند. دستگاه قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی هفت ماه پس از بازداشت شریفه محمدی، او را به «بغی» متهم کرد؛ اتهامی که در دادگاه بدوی به صدور حکم اعدام منجر شد.
در بیانیه تازه «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» آمده است:
حکومت در حالی که توانایی پاسخ‌گویی به خواسته‌های به‌حق مردم را ندارد، با کشتار و اعدام زندانیان با اتهام‌های مختلف قصد ایجاد رعب و وحشت در جامعه را دارد تا راهبندی در برابر اعتراضات و قیام آتی مردم تحت ستم ایجاد نماید.
زندانیان پیوسته به کارزار نه به اعدام پیش از این ابراز امیدواری کرده بودند که با انتخاب مای ساتو به‌عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در مورد ایران به جای جاوید رحمان، دفاع از «حق زندگی» شهروندان ایرانی و «مقابله با استفاده مقام‌های جمهوری اسلامی از مجازات غیرانسانی اعدام» توجه بیشتری جلب کند و «صدای زندانیان دربند زیر حکم اعدام، همبندی‌هایشان و خانواده‌های دادخواه آن‌ها از سوی مقام‌های سازمان ملل و دیگر نهادهای بین‌المللی شنیده شده و اقدامات مؤثری برای مقابله با نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی در دستور کار قرار گیرد».
متن کامل بیانیه کارزار سهشنبههای نه به اعدام را در ادامه بخوانید:
0 نظر