کنار خانواده‌ی مهربانش است. یادش همواره گرامی و ماندگار و جایش بسیار خالی است.
میترا ابراهیمی عزیز متولد دوم بهمن ۱۳۳۵ بود و چه ناباورانه در ۲۶ مهر ۱۴۰۳ از میان ما رفت!
به یادش و گرامی‌داشت تمام تلاش‌هایش برای ساختن دنیایی انسانی، این شعر زیبا و پر امید که قبل از آغاز قیام زن، زندگی، آزادی سروده بود را به اشتراک می‌گذارم:
امید را فراموش نکن
چراغ را بزن
پرده‌ها را بیافکن
ما در یک شب طولانی گیر کرده‌ایم
ولی امید را فراموش نکن
دوباره فردا خواهد آمد
خورشید بار دیگر برای ما طلوع خواهد کرد
امید را به یاد داشته باش
اگر شقایق‌ها پرپر شدند
شمعدانی‌ها با ما خواهند بود
یک روزی از همین روزها
سرد یا آفتابی
پرده‌ها را کنار خواهیم زد
قاب پنجره‌ها باز خواهد شد
و ما به آفتاب سلامی دوباره خواهیم داد
امید را فراموش نکن
شفق/ یکی از مادران پارک لاله ایران
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱
برگرفته ازفیس‌بوک منصوره بهکیش
0 نظر