نامه شيرين عبادي به مادران عزادار
یاد آر ز شمع مرده یاد آر
زنان آزاده جهان
ابعاد فاجعه گسترده تر از ان بود که می پنداشتیم. مردمی معترض به نتیجه انتخابات در تهران و شهرستان ها، به خیابان ها آمده اند تا به طریقی مسالمت آمیز اعتراض خود را بیان کنند ، اما جواب آن ها تنها گلوله بود و چوب و چماق - تعدادی هم که جان به در بردند ، روزهای بعد دستگیر شدند. رادیو و تلویزیون دولتی ایران تعداد کشتگان را در ابتدا هشت نفر و سپس یازده نفر اعلام کرد ، اما با گذشت مدتی بیش از ۲۵ روز هنوز افرادی بودند که نامشان نه در لیست کشته شدگان بود و نه در طومار دستگیر شدگان. مادران سراسیمه به هر جایی که ممکن بود نشانی از گمشدگان خود بیابند مراجعه کردند اما پاسخی نبود .
اکنون که مادران به تدریج اجساد جگرگوشه گان خود را تحویل می گیرند ، مشخص شده که تعداد کشته شدگان بسیار بیشتر از آن ارقامی ست که دولت جمهوری اسلامی رسما اعلام کرده است و طرفه آنکه هنگام تحویل جنازه ، از خانواده ها تعهد می گیرند که در مورد تاریخ و چگونگی فوت ِ عزیزشان با کسی سخن نگویند . اما حقیقت را نمی توان برای همیشه کتمان کرد و ناله را نمی توان تا ابد در سینه نگه داشت و بنابر این ابعاد فاجعه هر روز گسترده تر از روز قبل در برابر چشمان مردم ایران ظاهر می شود .
مادرانی که فرزندان خود را ازدست داده یا جگر گوشه گانشان هنوز جزء مفقودین بوده یا در زندان ها به سر می برند ، کمیته مادران عزادار ایرانی را تشکیل داده اند .
اعضای این کمیته و سایر زنانی که با آنان همدردی می کنند ، هر هفته روزهای شنبه از ساعت هفت الی هشت بعد از ظهر در یکی از پارک های شهر حود با لباسی به رنگ سیاه به نشانه ی عزاداری گرد هم می آیند تا با لب های خاموش غم خود را بیان کنند .
ضمن تسلیت به مادرانی که جگرگوشه گانشان را در راستای آزادی و دموکراسی از دست داده اند و با اعلام همدردی با زنانی که هنوز در جستجوی فرزندان گم شده شان سرگردانند و با ابراز تاسف از این که تعداد کثیری از جوانان ایرانی به خاطر فعالیت های مسالمت آمیز مدنی در زندان هستند ، از زنان آزاده ی جهان دعوت می کنم روزهای شنبه هر هفته از ساعت هفت الی هشت بعد ازظهر با گردهم آیی در یکی از پارک های شهر خود با پوشیدن لباس سیاه با مادران عزادار ایرانی همدردی نمایند و صدای آنان را به گوش جهانیان برسانند .
شیرین عبادی
یاد آر ز شمع مرده یاد آر
زنان آزاده جهان
ابعاد فاجعه گسترده تر از ان بود که می پنداشتیم. مردمی معترض به نتیجه انتخابات در تهران و شهرستان ها، به خیابان ها آمده اند تا به طریقی مسالمت آمیز اعتراض خود را بیان کنند ، اما جواب آن ها تنها گلوله بود و چوب و چماق - تعدادی هم که جان به در بردند ، روزهای بعد دستگیر شدند. رادیو و تلویزیون دولتی ایران تعداد کشتگان را در ابتدا هشت نفر و سپس یازده نفر اعلام کرد ، اما با گذشت مدتی بیش از ۲۵ روز هنوز افرادی بودند که نامشان نه در لیست کشته شدگان بود و نه در طومار دستگیر شدگان. مادران سراسیمه به هر جایی که ممکن بود نشانی از گمشدگان خود بیابند مراجعه کردند اما پاسخی نبود .
اکنون که مادران به تدریج اجساد جگرگوشه گان خود را تحویل می گیرند ، مشخص شده که تعداد کشته شدگان بسیار بیشتر از آن ارقامی ست که دولت جمهوری اسلامی رسما اعلام کرده است و طرفه آنکه هنگام تحویل جنازه ، از خانواده ها تعهد می گیرند که در مورد تاریخ و چگونگی فوت ِ عزیزشان با کسی سخن نگویند . اما حقیقت را نمی توان برای همیشه کتمان کرد و ناله را نمی توان تا ابد در سینه نگه داشت و بنابر این ابعاد فاجعه هر روز گسترده تر از روز قبل در برابر چشمان مردم ایران ظاهر می شود .
مادرانی که فرزندان خود را ازدست داده یا جگر گوشه گانشان هنوز جزء مفقودین بوده یا در زندان ها به سر می برند ، کمیته مادران عزادار ایرانی را تشکیل داده اند .
اعضای این کمیته و سایر زنانی که با آنان همدردی می کنند ، هر هفته روزهای شنبه از ساعت هفت الی هشت بعد از ظهر در یکی از پارک های شهر حود با لباسی به رنگ سیاه به نشانه ی عزاداری گرد هم می آیند تا با لب های خاموش غم خود را بیان کنند .
ضمن تسلیت به مادرانی که جگرگوشه گانشان را در راستای آزادی و دموکراسی از دست داده اند و با اعلام همدردی با زنانی که هنوز در جستجوی فرزندان گم شده شان سرگردانند و با ابراز تاسف از این که تعداد کثیری از جوانان ایرانی به خاطر فعالیت های مسالمت آمیز مدنی در زندان هستند ، از زنان آزاده ی جهان دعوت می کنم روزهای شنبه هر هفته از ساعت هفت الی هشت بعد ازظهر با گردهم آیی در یکی از پارک های شهر خود با پوشیدن لباس سیاه با مادران عزادار ایرانی همدردی نمایند و صدای آنان را به گوش جهانیان برسانند .
شیرین عبادی
0 نظر