وقتی كه پروانه ها میرسند


ای یار
ای گمشده من
در كنج كدامین
      زندان مخوف
     ترا بیابم
آن زمان كه
همچون پروانه
گذر كردی
ونقش بستی
  در هر غروب
در میعادگاه مان
با كدامین نشان
فریادت كنم
سیه چرده
  سیه پوش
    باریك وبلند
كاش از بالهایت
   اندكی مانده باشد
وقتی كه پروانه ها میرسند
كاش دیر نشده باشد
فردا را میگویم.......
                            ژیل   دی 88
Tags:

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

0 نظر

دیدگاه تان را وارد کنید