صحبت های ایزابل دوران در تظاهرات ایرانیان در بروکسل مقابل پارلمان اروپا و فیلمهای مربوط به برنامه
یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
پیش
از هر چیز، به خانم‌ها و آقایانی که با
وجود هوای بد، از راه دور به بروکسل
آمده‌اند سلام می‌گویم .
به
پارلمان اتحادیهی اروپا خوش آمدید. من
بر روی تابلوهایی که به دست گرفته‌اید
تصاویر مردان، زنان،جوانان و سالمندا نی
را می‌بینم که یا کشته شده‌اند و یا در
زندان اند.
در
ابتدا می‌خواهم همدردی و پشتیبانی خودم
را به بازماندگان آنان:
خانواده
ها، نزدیکان، پدران، مادران، برادران،
خواهران و دوستان اعلام کنم. می
خواهم بگویم که این حوادث نه تنها برای
شما، برای همه ما وحشتناک است
و
لذا ما در اینجا، در پارلمان اروپا، کاری
می‌کنیم که این افراد فراموش نشوند که
همگی آنها در خاطرات و یاد مردم بمانند.
باید
به وضعیت سلامت زندانیان سیاسی رسیدگی
شود، با آنها برخورد انسانی شود و
محاکمات‌شان عادلانه برگزار گردد. کمترین
چیزی که می‌توانیم بگوییم این است که این
موارد در ایران رعایت نمی‌شوند. پس
اولین سئوال ما از حکومت ایران، در مورد
مسأله زندانیان بوده است.
دومین
مساله‌ای که در پارلمان اروپا کار زیادی
روی آن شده است، گفتگو در مورد مساله حقوق
بشر است.
بر
خلاف آن‌چیزی که تصور می‌شود مساله‌ی
هسته‌ای تنها مورد گفتگو نیست و ما تاکید
زیادی روی مساله‌ی حقوق بشر داریم.
موارد
دیگری هم هستند از جمله مساله آزادی بیان،
مسأله زندانیان، مجازات اعدام به ویژه
درمورد قاچاقچیان مواد مخدر و مخالفان
سیاسی. در
رابطه با این موارد، من در ماه دسامبر که
در ایران بودم، با مسئولین ایرانی رو در
رو صحبت کردم. مشخص
است که پیرامون این مشکلات با رژیم ایران
توافقی نداریم ولی اقلا باید در مورد آنها
گفتگوکنیم.
وظیفه‌ی
ما به عنوان نمایندگان پارلمان، گفتگو
به نمایندگی از شما از همه این زنان و
مردانی است که یا دیگر درمیان ما نیستند
یا زندگی‌شان در خطر است. همچنین
ما با جامعه‌ی ایرانیان بلژیک و اروپا
از نزدیک همکاری داریم.
در
همین جا می‌خواهم شخصا از انور میرستاری
که در اینجا حضور دارد تشکر کنم. برای
کار مهمی که ما و شما را در اینجا گرد
آورده و این شبکه را به هم پیوند داده است و
ارتباط میان ایرانیان پراکنده در اروپا
و پارلمان اروپا را حفظ کرده است تا
بتوانیم به راه گفتگو ادامه بدهیم.
دوم،
آری، به شما اطمینان می‌دهم ما به گفتگوی
خودمان با جمهوری اسلامی بدون آنکه در
دام آنها بیافتیم ادامه خواهیم داد. می‌بینیم
که بعضی چیزها دگرگون شده اما فقط بعضی
از چیزها.
بنابراین
ما خوش خیال نیستیم و وقتی با مقامات
ایرانی صحبت می کنیم می‌دانیم با که حرف
می‌زنیم.
می
دانیم که سیستم پیچیده است و می‌دانیم
که مقاومت زیادی وجود دارد و فکر نمی‌کنیم
که چون رئیس جمهور جدیدی آمده همه چیز رو
براه شده،
نه
چنین نیست. به
عکس، ما نمایندگان اتحادیهی اروپا
می خواهیم در کنار مردمی باشیم که خواستار
دگرگونی اوضاع هستیم و به آنها نیرو بدهیم
بدون آنکه حتی یک لحظه، از نقض روزانه
حقوق بشر در ایران غافل بمانیم.
با
توجه به اینکه این روزها به انتخابات
پارلمان اروپا نزدیک می‌شویم آنها که حق
رای دارند خوب است در همه احزاب سیاسی به
کسانیکه مدافع حقوق بشر اند رای دهند تا
مجلس آینده به رویه‌ای که در مورد ایران
شروع شده ادامه بدهد، یعنی هشیاری پایدار
و مداوم، نظارت همیشگی وضعیت حقوق بشر و
دیالوگ پیگیر.
تا
مطمئن شویم آنها که رفته اند بیهوده نرفته
اند و آنها که جانشان در خطر است حد اقل
از حمایت ما برخوردار هستند.
نه
تنها باید از زندانیان حمایت کرد، بلکه
مادران و خواهران آنان (که
با آنها در ایران ملاقات کردم)
هم
باید مورد حمایت قرار بگیرند.
پشتیبانی
از آرمان کافی نیست، مبارزان و بازماندگان
آنان نیز باید حمایت شوند.
آنها
به حمایت همه پارلمان اروپا نیاز دارند
و اطمینان داشته باشیدکه این مسائل در
تمام سطوح جزو کارهای اتحادیهی اروپا
خواهد بود.
ما
به حقوق بشر در ایران توجه خواهیم کرد و
از به کارگیری انرژی لازم در این زمینه
دریغ نخواهیم کرد.
ممنون
که به رغم این هوای بسیار بد به اینجا
آمدید.
ممنون
از تلاش‌ها و فعالیت‌های متعهدانه‌ی
شما
ما
هم کوشش می‌کنیم تا در خور تعهد شما باشیم.
گزارش تصویری حامیان مادران پارک لاله ایران - دورتموند
https://www.facebook.com/
فیلم های مختلف از تظاهرات در مقابل پارلمان اروپا
https://www.youtube.com/watch?
https://www.youtube.com/watch?
https://www.youtube.com/watch?
0 نظر