برگرفته از سایت اخبار روز
يکشنبه ۲۶ اسفند ۱٣۹۷ - ۱۷ مارس ۲۰۱۹
يکشنبه ۲۶ اسفند ۱٣۹۷ - ۱۷ مارس ۲۰۱۹
جنبش کارگری نه فقط موقعیت‌ها را خلق می‌کند بلکه آماده جایگزین کردن «روایت‌‌خوانی طبقاتی»اش چون سد محکمی در برابر آپاراتوس رسانه‌ای تریبون‌گردانان سرکوبگر است؛ آنهم روبه «جامعه». سرکوب را «فرض» می‌گیرد و خالق تغییر است با همین پیش‌فرض. خصلت رادیکال بودنش، بیگانه نیست با روز مرگیِ کارگرانِ بیگانه از محصول کارِ خویش که روزهای افت شدید نسبت حداقل دستمزد به سبد معیشت خانوار را سپری می‌کنند. این کارگران پیشتر متشکل شده و در سوخت و ساز هر آکسیون و کنش کارگری متشکل‌تر می‌شوند؛ این فرآیند آغاز شده و مستلزم ادامه‌کاری است. از این دست فراخوان‌هایی که سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به تجمع اعتراضی مقابل وزارت کار برای اعلام اعتراض کارگران شرکت واحد نسبت به پایین بودن دستمزد درست در زمانی که بنا بود تا نهادهای متولی سرکوب روزهای آرامش بعد از سرکوب و خلع سلاح طبقه کارگر از لیدرهای اجتماعی‌اش را مزه مزه کنند، تخته پرشی شد برای اعلام مواضع جنبشی کارگری. در عین حال که نباید ابعاد مبارزاتی کارگران را به بیانیه و آکسیون محدود کرد؛ باید برای خلق موقعیت‌های تازه کوشید. آنچه امروز نیاز مبرم است این است که این جنبش و فعالانش علیرغم سرکوب «در صحنه مانده‌اند» و ماندش در میدان در امر اعتراض به پایین بودن حداقل دستمزد آنقدر ملموس و نزدیک به زندگی روزمره مردم است که شهروندان و عابران را نه فقط برای همراهی با شعارها بلکه برای سخنرانی نیز به کنشگری می‌کشد و امثال مستندات سوخته‌ای چون طراحی سوخته بر ضد چهره‌های کارگری چون رضا شهابی ، حسن سعیدی ، اسماعیل بخشی ، علی نجاتی و میثم آل مهدی نمی‌تواند باعث فاصله افتادن بین پیشروان کارگر و توده‌های کارگر شود و نمی‌تواند خواست تغییر و رادیکالیسم با ایجاد ترس و رعب را در کارگران کمرنگ کند. اینکه از فعالان جنبش کارگری تحت عنوان «زندانیان هفت‌تپه» اعلام حمایت می‌کند و فریاد می‌زند «از هفت تپه تا تهران؛ کارگران در زندان». آنان هر چه می‌کوشند تا کارگران پیشرو را از دیدگاه جامعه عنصر «وارداتی»، «فراکارگری» و «تخریبگر» معرفی کنند و برای همین منظور از کثیف‌ترین ابزارها بهره می‌برند، کارگران پیشرو بیشتر در نقش لیدرهای اجتماعی، واقعی و نزدیک به دغدغه‌های روزمره مزدبگیران ظاهر می‌شوند. چنانکه چندین سال حبس و زندان برای رضا شهابی عضو سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد تهران و حومه نتوانست هویت کارگری را از او بگیرد و نقش لیدری‌اش را کمرنگ کند. در عین حال یک اسم رمز و یک تاکتیک مهم در جنبش کارگری تعیین کننده است: ادامه کاری. کارگران چون نگاهی سراسری برای کسب امتیازات طبقاتی خویش دارند و چون فولاد، هفت‌تپه، هپکو و آذراب و شرکت واحد را ادامه جنبشی یکدیگر می‌دانند، گام‌های یکدیگر را تکمیل می‌کنند. این تنها راهکار کارگر است که دستش از تعیین سرنوشت خویش کوتاه شده و برعکس تشکل‌های کارفرمایی با سرکوب پاسخ می‌گیرد؛ با هر ملیت و قومیتی که باشد یک منفعت پیشِ رو دارد. می‌بیند که سرمایه‌داران حق متشکل شدن دارند، سندیکاها و انجمن‌های کارفرمایی (تولیدکنندگان، صادرکنندگان و واردکنندگان) هیچ مانعی برای طرح منافع خویش و کسب آن در تصمیم‌سازی‌ها ندارند. اتاق بازرگانی در نقش پارلمان بورژوازی به طور مرتب جلسات مداوم با نمایندگان مجلس و دولت دارد. وزیر کار به طور مرتب با اعضای کانون عالی انجمن‌های صنفی کارفرمایی دیدار می‌کند. آنان حق داشتن مجامع سراسری و محلی خود را دارند و در تصمیم‌گیری‌ها و تعیین سرنوشت طبقاتی خویش شرکت می‌کنند؛ اما ریاضت‌های گاه و بیگاه را مشکل «مردم» معرفی می‌کنند! درحالیکه کارگران به حکم آمرانه کارفرمایی با وجود فراگیری قراردادهای موقت کار، هر آن ترس از دست دادن شغل خویش را دارند؛ در انواع تشکل‌های دست‌ساز کارگری باید نمایندگان کارفرما را حتی تا سر حد حضور در شوراهای عالی کار سراسری و حضور در جلسات تصمیم گیری و مجامع عمومی خود شرکت دهند. در انواع مذاکرات با نمایندگان مجلس فقط قول پیگیری‌های بی‌سرانجام نصیبشان شده است. این است که این جنبش اتکا به خویش داشته و انبوه مزدبگیران و افراد تحت ستم را پشت سر دارد. این جنبش فعالان چپ را از سر منفعت طبقاتی با خود همراه دارد. نقش و عمل این چهره‌ها همانقدر برای جامعه ملموس و حقیقی است که مشکلات مالی شب عید و کابوس‌هایش برای طبقه کارگر! فعالانی که همواره با جنبش کارگری؛ با فولاد، هفت‌تپه، هپکو و کارگران شرکت واحد و با هر کارگری همراه بوده و خواهند بود. امروز جمعی از آن‌ها در بازداشت هستند. اعضای تحریریه نشریه گام امیرحسین محمدی‌فر، امیرامیرقلی، ساناز الهیاری، در عین حال سپیده قلیان، مازیار سیدنژاد از فعالان چپ و زندانیان هفت‌تپه هستند که امروز در زندانند. همچنین جعفرعظیم‌زاده دیگر فعال کارگری نیز در زندان به سر می‌برد.
این بازداشت‌های ناعادلانه و این سرکوب گسترده محکوم است و خواستار آزادی هرچه زودتر زندانیان هفت‌تپه هستیم
نشریه‌گام.
۱۷ مارس ۲۰۱۹
0 نظر