برگرفته از سایت خبرگزاری هرانا
سهیل عربی زندانی عقیدتی محبوس در زندان تهران بزرگ، طی نامه‌ای تحت عنوان “در حاشیه” چشم اندازی از آنچه در تیپ یک زندان تهران بزرگ می‌گذرد ارایه می دهد. در حاشیه اشاره به شماری از زندانیان دارد که به علت طبقه اجتماعی ضعیف شان مورد بی توجهی جامعه قرار می گیرند و حقوق اجتماعی شان نادیده گرفته می‌شود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سهیل عربی زندانی عقیدتی با نگارش نامه ای وضعیت نامناسب خود و زندانیان محبوس در تیپ ۱ زندان تهران بزرگ (فشافویه) را یادآوری کرده است.
تیپ ۱ زندان تهران بزرگ معروف به بند ۱۶ است که معمولا زندانیان مربوط به سرقت در آن نگهداری می شوند که متعلق به قشر ضعیف و محروم جامعه هستند. هم اکنون بسیاری از آنان به خاطر رد مال کمتر از ۵ میلیون تومان در این بند نگهداری می‌شوند.
گزارش ها حاکی از آن است که در این بند نزدیک به ۳۰ زندانی عقیدتی، سیاسی نیز نگهداری می شوند که اکثرا از دراویش گنابادی مربوط به درگیری های موسوم به گلستان هفتم یا بازداشت های اعتراضات سراسری مرداد ماه سال گذشته هستند.
بر اساس گزارشهای دریافتی، زندانیان محبوس در این بند با مشکلاتی همچون شیوع بیماری گال، کمبود جای خواب و کوچک بودن بند نسبت به تعداد زندانیان، نبود امکانات بهداشتی و کمبود حمام مناسب و همچنین رفتار تحقیرآمیز ماموران زندان مواجه هستند.
سهیل عربی زندانی محبوس در این بند، در نامه‌ی خود فقر را عامل اصلی این پدیده ارزیابی می کند. وی معتقد است مسئولین و دستگاه قضا، قشر فقیر را همچنان که در حاشیه ها و پایین شهرها زندگی می کنند به حاشیه رانده و حقوق انسانی آنها را نادیده می گیرند و با همین رویه هم عدالت، تدبیر و شادی از سرزمین ما رخت بربسته است.
متن کامل نامه سهیل عربی را در ادامه به نقل از هرانا بخوانید:
“در حاشیه
آزادی مشروط به سکوت و انفعال است و شرافت تشنه فریاد، پس بهتر که فریاد سر دهیم. همه چیز بستگی به خودت دارد. هر چه کمتر به حاشیه‌ها بپردازی، بیشتر به آزادی نزدیک می‌شوی. دو سال حبس و سه سال تبعید، هدیه‌ای از جانب قاضی احمدزاده، می‌نویسند فعالیت تبلیغی علیه نظام؛ بخوانید به جرم پرداختن به حاشیه‌ها؛ و علاوه بر آن ضرباتی چند با نازگل. ضرباتی آغشته به رافت اسلامی که ماموران معتقد و معذور با نازگل به جمجمه می‌کوبند که دیگر حاشیه ها را نبینیم و از آنها ننویسیم و خاموش شوم.
در حاشیه ها، جوان‌های اسلام شهر، رباط کریم، افسریه، پایین خطی ها و کوهدشتی ها که هشتاد درصد از جمعیت زندان را تشکیل داده اند. در آگاهی برای یک جرم جوجه می شوند تا صد جرم دیگر را تحت اکراه و شکنجه به عهده بگیرند. تا زندان ها پر شوند و اشتغال زایی شود برای بستگان آن آقا. آن آقا که همیشه ته ریش دارد، تبسم و سه جای سوختگی، ببخشید! جای مهر در پیشانی‌اش. نماز زیاد دوست دارد. مخصوصا در ساعت اداری. بگذریم فعلا از این آقا.
نباید بپردازیم به حاشیه ها، آنها که هیچ جای تاریخ، اصل مطلب دولت و یا مجلسی نبوده اند. پشت نیمکت های چهار نفره و در برابر آموزگارانی که مسئول قرن ها جزم گرایی بوده اند از تحصیل بیزار شدند، کار کردند، عرقشان خشکید و خبری از حقوق مکفی نشد و در آخر خلاف کار شدند. که اگر خلاف کار هستند خلاف کاران کوچک اند، آنقدر کوچک که مثل دردانه ی رییس جمهور سابق توان پرداخت سکه های طلا به آقایان پاک دست را ندارند؛ تا ۲۵ روز از ۳۰ روز ماه را در مرخصی سر کنند و ۵ روز باقی مانده را در اتاقی که به هتل می ماند گذران حبس کنند.
در حاشیه ها باید اینجا در دل کویر محبوس در بندهایی باشند که ۱۶۰ تخت دارد و بیش از ۴۰۰ زندانی. گال دار و سالم، معتاد و سارق، عقیدتی و سیاسی، پیر و جوان، آرام و شرارتی، در هم و برهم و روی هم رفته، بله! مانند عدالت، تدبیر و شادی که مدتهاست از سرزمین ما رفته.
سهیل عربی/زندان تهران بزرگ (فشافویه)/فروردین ۱۳۹۸″.
سهیل عربی از ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۲ در بازداشت و زندان به سر میبرد و تمام این مدت از مرخصی محروم بوده است.
این زندانی علاوه بر حکمی که شعبه ۷۶ دادگاه کیفری تهران برای او به اتهام سب النبی صادر کرده است، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ به اتهام توهین به رییس وقت دانشگاه علامه طباطبایی، آیت‌الله احمد جنتی و غلامعلی حدادعادل از طریق نوشته‌هایش در فیسبوک در شعبه ۱۰ دادگاه ویژۀ کارکنان دولت به ۵۰۰ هزار تومان جریمه نقدی و ۳۰ ضربه شلاق محکوم شد. او همچنین در شهریورماه ۱۳۹۳ به اتهام “توهین به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی” و “تبلیغ علیه نظام” در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۳ سال حبس محکوم شد که این حکم نیز به فاصله کوتاهی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
پس از اعتراض وکیل سهیل عربی به حکم اعدام صادر شده توسط شعبه ۷۶ دادگاه کیفری تهران و ارجاع آن به شعبۀ ۳۶ دیوان عالی کشور، این شعبه اتهام «افساد فی الارض» را نیز به پرونده اضافه و حکم اعدام این زندانی راتایید کرد. طبق آنچه در متن حکم آمده، سهیل عربی به دلیل «تعدد صفحات فیسبوک» به “افساد فی الارض” نیز محکوم شد، اما در نهایت درخواست اعاده دادرسی از سوی دیوان عالی کشور پذیرفته شد و این بار شعبه ۳۴ دیوان عالی کشور حکم اعدام را لغو و پرونده را برای رسیدگی مجدد به یکی از دادگاه‌های بدوی فرستاد. دادگاه در رسیدگی مجدد اتهام “سب النبی” را حذف کرد و سهیل عربی را به هفت سال و نیم زندان و دو سال تحقیقات مذهبی (برای اثبات پشیمانی) و دو سال ممنوع الخروجی پس از آزادی محکوم کرد.
وی در زندان تهران بزرگ از بابت پرونده جدیدی که در زندان علیه وی مفتوح شده، در تاریخ ۳۱ شهریورماه ۹۷ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و “تشویش اذهان عمومی” به سه سال حبس، سه سال تبعید و جزای نقدی محکوم شد.
0 نظر