روز جهانی کارگر، روز نمایش اتحاد و جشن همبستگی کارگران و زحمتکشان است. متأسفانه چهل سال است که حکومت جمهوری اسلامی هرگونه تجمع و تشکل کارگران و زحمتکشان را برای دست یابی به حقوق اولیه شان، با سرکوب، زندان و شکنجه پاسخ می دهد، زیرا از اتحاد زحمتکشان واهمه دارد.
علیرغم ممنوعیت تجمع کارگران در روز جهانی کارگر و با وجود خطرات زندان، شکنجه و اعدام، زحمتکشان ستمدیده ایران و حامیان آنان در طول چهل سال گذشته، همه ساله روز جهانی کارگر را به صحنه حق طلبی تبدیل کرده اند.
در هفته های گذشته، سیلاب های شدیدی خانه و کاشانه، مدارس، راهها، پل ها و کشتزارهای زیادی را ویران و کم درآمدترین مردمان بخشهای مهم کشور را آواره و بی خانمان کرده است. تعدادی از هم وطنان جان خود را از دست دادهاند. میلیونها نفر در معرض خطر انواع بیماریهای همه گیر قرار دارند.
کارشناسان محیط زیستی، حمهوری اسلامی را مسئول بخش بزرگی از این سیلاب ها میدانند و از سالها پیش در این باره به حکومتگران هشدارهای لازم و رهنمودها را داده بودند. دولت ایران به جای توجه به این هشدارها، هشدار دهندگان و تلاشگران محیط زیستی را به زندان انداخته است و یکی از آنان بنام دکتر سید امامی در زیر شکنجه جان داده است.
بار دیگر حکومت جمهوری اسلامی ایران نشان داد که نه تنها توان مدیریت بحران های کشور را ندارد، بلکه در واقع مساله اش بهبود زندگی و رفاه مردم نیست. در سیل اخیر به خوبی شاهد بودیم در حالی که مردم چشم انتظار کمکهای نهادهای دولتی بودند، حکومت به جای اینکه تمام توان خود را برای حل این بحران بگذارد و از نیروهای داوطلب داخلی و خارجی یاری بجوید، تمام توان خود را میگذارد که جلوی امداد رسانی نیروهای مردمی را بگیرد و حتی امدادگران را دستگیر و به
زندان می اندازد.
مردم زحمتکش ایران به خوبی می دانند که اگر حکومت جمهوری اسلامی صدها میلیارد دلاری را که برای ایجاد گروه های تروریستی در کشورهای خاورمیانه خرج کرده است، صرف عمران و آبادی ایران و رسیدگی به وضع زندگی زحمتکشان شهر و روستا می کرد، امروزه کارگران و اکثریت مردم ایران در فقر و فلاکت زندگی نمی کردند و با هر سیل و زلزله ای هزاران زحمتکش ایرانی خانه خراب نمی شدند.
برخورداری کارگران و خانواده های آنان از رفاه، کار، تأمین مخارج زندگی و آرامش مطابق با استانداردهای بین المللی، حقوق برابر و بدون تبعیض برای زنان و مردان کارگر، استفاده از حقوق بیکاری، تأمین بیمه های اجتماعی، درمانی و بهداشتی، حق اعتصاب، حق تشکیل سندیکا و تشکل های صنفی و غیره، از جمله حقوق اولیه و اساسی کارگران میباشند که در اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن ها تأکید شده است. اما کارگران ایران از تمام این حقوق محروم اند.
در طول چهل سال حکومت فاسد جمهوری اسلامی، بارها اعتصابات، تجمعات و اعتراضات کارگری سرکوب شده اند و صدها فعال کارگری دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفته، به زندان های دراز مدت محکوم گردیده و چه بسا اعدام گردیده اند. هم اکنون تعداد زیادی از فعالان جنبش کارگری و از جمله اسماعیل بخشی نماینده کارگران نیشکر هفت تپه در زندان و زیر شکنجه به سر می برند که دفاع از آنان و تلاش برای آزادیشان وظیفه جنبش مدنی سیاسی و مدافعان حقوق بشر است.
به مناسبت روز جهانی کارگر، ما نهادهای مدافع حقوق بشر و امضا کنندگان این بیانیه، سرکوب اعتصاب ها و اعتراضات کارگری و دستگیری و شکنجه فعالان جنبش کارگری ایران را محکوم می کنیم.
ما از مردم ایران و فعالان سیاسی و مدافعان حقوق بشر درخواست میکنیم که با اتحاد و همبستگی جلوی این آزادی کشی ها و بیعدالتیها بایستیم و از مبارزات و اعتراض های جنبش های مختلف ایران با تمام قوا حمایت کنیم.
ما از مردم شریف و آزاده ایران درخواست میکنیم که به این حکومت سراپا فساد که موجب فقر و بیکاری و گرسنگی بیشتر اقشار و طبقات زحمتکش شده است و حتی یکی از اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر را هم رعایت نمی کند و به هیچیک از قوانین بین المللی پای بند نیست، اجازه ندهیم تا بیش از این زندگی زحمتکشان ایران را به ورطه نابودی بکشاند!
تمام سران جمهوری اسلامی ایران، از جناح های مختلف نظامی، امنیتی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مسئول هستند که کشور و مردم ایران و به ویژه کارگران و طبقات آسیب پذیر را به فلاکت کشانده اند و باید روزی در دادگاه های مردمی پاسخگوی بیعدالتیهای خود باشند!
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
امضاء:
۱ - انجمن زنان ایرانی - مونترال
۲ - انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ - انجمن همبستگی ایرانیان - تگزاس
۴ - انجمن جمهوریخواهان ایران - پاریس
۵ - انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران - هامبورگ
۶ - انجمن جمهوری خواهان اسکاندیناوی
۷ - انجمن جمهوری خواهان واشنگتن
۸ - بنیاد اسماعیل خویی
۹ - مادران پارک لاله ایران
۱۰- مادران صلح مونترال
۱۱ - حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
۱۲ - حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۳- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۴- شبکه همبستگی ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۵- فدراسیون اروپرس
۱۶- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۷- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۱۸- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۱۹- همبستگی زنان جمهوریخواه ایران
۲۰- همبستگی برای حقوق بشر در ایران - کلگری
۲۱- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) - مونترال
۲۲- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) - نیویورک
۲۳- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) - لوس آنجلس
۲۴- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا)- ونکوور
در هفته های گذشته، سیلاب های شدیدی خانه و کاشانه، مدارس، راهها، پل ها و کشتزارهای زیادی را ویران و کم درآمدترین مردمان بخشهای مهم کشور را آواره و بی خانمان کرده است. تعدادی از هم وطنان جان خود را از دست دادهاند. میلیونها نفر در معرض خطر انواع بیماریهای همه گیر قرار دارند.
کارشناسان محیط زیستی، حمهوری اسلامی را مسئول بخش بزرگی از این سیلاب ها میدانند و از سالها پیش در این باره به حکومتگران هشدارهای لازم و رهنمودها را داده بودند. دولت ایران به جای توجه به این هشدارها، هشدار دهندگان و تلاشگران محیط زیستی را به زندان انداخته است و یکی از آنان بنام دکتر سید امامی در زیر شکنجه جان داده است.
بار دیگر حکومت جمهوری اسلامی ایران نشان داد که نه تنها توان مدیریت بحران های کشور را ندارد، بلکه در واقع مساله اش بهبود زندگی و رفاه مردم نیست. در سیل اخیر به خوبی شاهد بودیم در حالی که مردم چشم انتظار کمکهای نهادهای دولتی بودند، حکومت به جای اینکه تمام توان خود را برای حل این بحران بگذارد و از نیروهای داوطلب داخلی و خارجی یاری بجوید، تمام توان خود را میگذارد که جلوی امداد رسانی نیروهای مردمی را بگیرد و حتی امدادگران را دستگیر و به
زندان می اندازد.
مردم زحمتکش ایران به خوبی می دانند که اگر حکومت جمهوری اسلامی صدها میلیارد دلاری را که برای ایجاد گروه های تروریستی در کشورهای خاورمیانه خرج کرده است، صرف عمران و آبادی ایران و رسیدگی به وضع زندگی زحمتکشان شهر و روستا می کرد، امروزه کارگران و اکثریت مردم ایران در فقر و فلاکت زندگی نمی کردند و با هر سیل و زلزله ای هزاران زحمتکش ایرانی خانه خراب نمی شدند.
برخورداری کارگران و خانواده های آنان از رفاه، کار، تأمین مخارج زندگی و آرامش مطابق با استانداردهای بین المللی، حقوق برابر و بدون تبعیض برای زنان و مردان کارگر، استفاده از حقوق بیکاری، تأمین بیمه های اجتماعی، درمانی و بهداشتی، حق اعتصاب، حق تشکیل سندیکا و تشکل های صنفی و غیره، از جمله حقوق اولیه و اساسی کارگران میباشند که در اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن ها تأکید شده است. اما کارگران ایران از تمام این حقوق محروم اند.
در طول چهل سال حکومت فاسد جمهوری اسلامی، بارها اعتصابات، تجمعات و اعتراضات کارگری سرکوب شده اند و صدها فعال کارگری دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفته، به زندان های دراز مدت محکوم گردیده و چه بسا اعدام گردیده اند. هم اکنون تعداد زیادی از فعالان جنبش کارگری و از جمله اسماعیل بخشی نماینده کارگران نیشکر هفت تپه در زندان و زیر شکنجه به سر می برند که دفاع از آنان و تلاش برای آزادیشان وظیفه جنبش مدنی سیاسی و مدافعان حقوق بشر است.
به مناسبت روز جهانی کارگر، ما نهادهای مدافع حقوق بشر و امضا کنندگان این بیانیه، سرکوب اعتصاب ها و اعتراضات کارگری و دستگیری و شکنجه فعالان جنبش کارگری ایران را محکوم می کنیم.
ما از مردم ایران و فعالان سیاسی و مدافعان حقوق بشر درخواست میکنیم که با اتحاد و همبستگی جلوی این آزادی کشی ها و بیعدالتیها بایستیم و از مبارزات و اعتراض های جنبش های مختلف ایران با تمام قوا حمایت کنیم.
ما از مردم شریف و آزاده ایران درخواست میکنیم که به این حکومت سراپا فساد که موجب فقر و بیکاری و گرسنگی بیشتر اقشار و طبقات زحمتکش شده است و حتی یکی از اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر را هم رعایت نمی کند و به هیچیک از قوانین بین المللی پای بند نیست، اجازه ندهیم تا بیش از این زندگی زحمتکشان ایران را به ورطه نابودی بکشاند!
تمام سران جمهوری اسلامی ایران، از جناح های مختلف نظامی، امنیتی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مسئول هستند که کشور و مردم ایران و به ویژه کارگران و طبقات آسیب پذیر را به فلاکت کشانده اند و باید روزی در دادگاه های مردمی پاسخگوی بیعدالتیهای خود باشند!
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
امضاء:
۱ - انجمن زنان ایرانی - مونترال
۲ - انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ - انجمن همبستگی ایرانیان - تگزاس
۴ - انجمن جمهوریخواهان ایران - پاریس
۵ - انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران - هامبورگ
۶ - انجمن جمهوری خواهان اسکاندیناوی
۷ - انجمن جمهوری خواهان واشنگتن
۸ - بنیاد اسماعیل خویی
۹ - مادران پارک لاله ایران
۱۰- مادران صلح مونترال
۱۱ - حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
۱۲ - حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۳- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۴- شبکه همبستگی ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۵- فدراسیون اروپرس
۱۶- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۷- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۱۸- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۱۹- همبستگی زنان جمهوریخواه ایران
۲۰- همبستگی برای حقوق بشر در ایران - کلگری
۲۱- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) - مونترال
۲۲- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) - نیویورک
۲۳- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) - لوس آنجلس
۲۴- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا)- ونکوور
0 نظر