اخبار روزپنجشنبه ۱۰ مرداد ۱٣۹٨ - ۱ اوت ۲۰۱۹
درست در زمانی که دانشگاه ها تعطیل شده اند، لیلا حسین زاده، فعال صنفی- دانشجویی را بازداشت کرده اند.
گو اینکه تجاوزگران حریم دانشگاه از تعطیلی و عدم حضور دانشجویان در آن میخواهند برای دست اندازی هایشان با آسودگی خاطر سود جویند اما از این مهم نیک آگاهند که دانشگاه در برابر این دست درازی ها هرگز ساکت نخواهد ماند!
با توجه به گمانه زنی های فضای مجازی که لیلا حسین زاده جهت اجرای حکم بازداشت شده است، لازم به توضیح است که:
۱- روند فراخواندن متهم برای اجرای حکم پروسه قانونی خود را دارد. وقتی کسی را بازداشت کرده اند و پرونده اش موجود است، هیچ دلیل عقلانی و قانونی برای بازداشت مجدد وی به منظور اجرای حکم نیست مگر اینکه متهم(از نظر آنان!) به منظور اجرای حکم فراخوانده شده باشد و وی از این امر سر باز زده باشد.
۲- لیلا حسین زاده در تماسی به منظور ارائه توضیحات فراخوانده می شود و وی قرار بوده است در روزی مشخص در محلی که گفته اند حضور پیدا کند! ( این شکل تماس ها قبلا هم در مورد بسیاری از فعالین دانشجویی تکرار شده است و در مورد حسین زاده هم اسمی از اجرای حکم نبوده است و اساسا فراخواندن به منظور اجرای حکم، پروسه قانونی خود را با ابلاغیه مکتوب رسمی دارد) امیر رئیسیان، وکیل حسین زاده نیز در توییتی سعی کرده است این گمانه زنی ها را پایان دهد!
۳- اساسا طی جلسات متعددی که مسئولین دولت، وزارت علوم و دانشگاه تهران با دانشجویان معترض به «احکام_پیشگیرانه_دیماه_۹۶» بارها و بارها وعده داده شده است که هیچ یک از دانشجویان بازداشت شده تا پایان تحصیلات خود هیچ مشکلی برای ادامه تحصیل خود نخواهند داشت و اگر هم پرونده ای مختوم به حکم تعزیری قضایی شد( که این خود خلاف وعده های پیشین مبنی بر تلاش برای مختومه کردن پرونده ها بوده!) بعد از دوره تحصیل این احکام باید اجرایی شوند.
بنا به دلایلی که ذکر شد، بازداشت دوباره لیلا حسین زاده تنها می تواند دست درازی دوباره نیروهای امنیتی به ساحت دانشگاه، به منظور تلاش برای بازنمایی دوباره قدرت سرکوبگران و نشان از پوچ بودن وعده های مسئولین وزارت علوم و دانشگاه تهران در دفاع از حقوق دانشجویان باشد. لیلا حسین زاده باید به زودی آزاد شود و باید مسئولان ذی ربط در مورد این رفتارهای خلاف قانون توضیح دهند.
بیانیه جمعی از تشکل ها و دانشجویان در رابطه با وضعیت دانشجویان بازداشتی
این بار نیز عیان شد که نهاد دانشگاه و دانشجویان از حمایت هیچ مرجع قانونی‌‌ای برخوردار نیستند و ساز و کار‌های قدرت نیز تحمل شنیدن صدای هیچ منتقدی را ندارند. با اینکه مسئولین به کرات اظهار کرده بودند که پیگیر احکام صادر شده علیه دانشجویان هستند و نسبت به روند پیگیری‌ها خوش‌بین‌اند؛ امروز شاهد آن هستیم که احکام صادره یکی پس از دیگری قطعی می‌شوند. احکامی که براساس مصادیق آنها هر دانشجویی را می‌توان متهم کرد و مجرم خواند(مصادیقی چون اعتراض به پولی‌سازی سرویس‌های دانشگاه). این در حالی است که تعدادی از دانشجویان حتی از فرصت دفاع مجدد در دادگاه تجدید نظر نیز برخوردار نبوده‌اند(پدرام پذیره و پریسا رفیعی) و دادگاه تجدیدنظر بدون حضور آنها برگزار شده است. هرچند اگر این دانشجویان در دادگاه هم حضور پیدا می‌کردند، تغییر بنیادینی ایجاد نمی‌شد و روندی شبیه به دادگاه تجدید نظر لیلا حسین‌زاده و علی مظفری اتفاق می‌افتاد. دادگاهی که در آن متهم وقتی برای دفاع پیدا نمی‌کرد و تا جواب دادن به اتهامات را آغاز می‌کرد، اتهامات جدیدی به سمت او سرازیر می‌شد.
علاوه بر اینها، همچنان دانشجویانی به اتهاماتی واهی در زندان به سر می‌برند. روح‌الله مردانی از دیماه ۹۶ و مرضیه امیری که بیش از ۹۰ روز از بازداشت بدون محاکمه‌اش می‌گذرد، بیم آن داریم که این بازداشت علی‌رغم وضعیت نامناسب جسمانی وی( که حتی باعث شد برای رسیدگی‌های درمانی بیشتر چند روزی به بیمارستان منتقل شود)، همچنان تا زمان برگزاری دادگاه و اجرای حکم او ادامه داشته باشد. اخیراً نیز لیلا حسین‌زاده دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم اجتماعی که پیشتر، در روند ناعادلانهی مذکورِ دادگاه تجدید نظرش، به ۳۰ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. مجددا در تاریخ ۶/۵/۱٣۹٨ دستگیر شده است و تا این لحظه خبری از علت بازداشت مجددش و مکان نگهداری‌اش در دست نیست.
ما امضاکنندگان این بیانیه با صدایی بلندتر و رساتر از گذشته خواهان توقف برخوردِ امنیتی با دانشجویان،توقف این روندِ ناعادلانهی دادگاه‌ها، لغوِ احکامِ ناعادلانهی منتج و صادره از همین دادگاه‌ها، و آزادی بی‌قید و شرط همکلاسی‌هایمان هستیم. همچنین درخواست می‌کنیم هرچه سریع‌تر مقامات مسئول علت بازداشت و مکان نگهداری لیلا حسین‌زاده را اعلام نمایند.
علاوه بر تمامی مسائل ذکر شده از وزرات علوم و شخص وزیر محترم انتظار می‌رود که از استقلال نهاد دانشگاه دفاع کرده و نگذارد دانشگاه تبدیل به ملک مطلق نهادهای امنیتی شود.
رونوشت به:
۱-دکتر منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
۲-محمدمهدی زاهدی، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی
۳-دکتر محمود نیلی احمدآبادی، رئیس دانشگاه تهران
۴-دکتر حسن به‌نژاد، معاون دانشگاه و رئیس سازمان خدمات دانشجویی دانشگاه تهران
۵-دکتر سید مهدی اعتمادی‌فرد، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
اسامی جمعی از تشکلات دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران که از بیانه‌ی فوق اعلام حمایت کرده‌اند:
شورای صنفی دانشکده علوم اجتماعی
انجمن علمی دانشجویی جامعه شناسی
انجمن علمی دانشجویی ارتباطات
انجمن علمی دانشجویی انسان شناسی
انجمن علمی دانشجویی برنامه ریزی
انجمن علمی دانشجویی توسعه
کانون بررسی مسائل اجتماعی بینش
کانون فیلم و عکس
برای امضای این بیانیه به لینک زیر مراجعه کنید:
docs.google.com
گو اینکه تجاوزگران حریم دانشگاه از تعطیلی و عدم حضور دانشجویان در آن میخواهند برای دست اندازی هایشان با آسودگی خاطر سود جویند اما از این مهم نیک آگاهند که دانشگاه در برابر این دست درازی ها هرگز ساکت نخواهد ماند!
با توجه به گمانه زنی های فضای مجازی که لیلا حسین زاده جهت اجرای حکم بازداشت شده است، لازم به توضیح است که:
۱- روند فراخواندن متهم برای اجرای حکم پروسه قانونی خود را دارد. وقتی کسی را بازداشت کرده اند و پرونده اش موجود است، هیچ دلیل عقلانی و قانونی برای بازداشت مجدد وی به منظور اجرای حکم نیست مگر اینکه متهم(از نظر آنان!) به منظور اجرای حکم فراخوانده شده باشد و وی از این امر سر باز زده باشد.
۲- لیلا حسین زاده در تماسی به منظور ارائه توضیحات فراخوانده می شود و وی قرار بوده است در روزی مشخص در محلی که گفته اند حضور پیدا کند! ( این شکل تماس ها قبلا هم در مورد بسیاری از فعالین دانشجویی تکرار شده است و در مورد حسین زاده هم اسمی از اجرای حکم نبوده است و اساسا فراخواندن به منظور اجرای حکم، پروسه قانونی خود را با ابلاغیه مکتوب رسمی دارد) امیر رئیسیان، وکیل حسین زاده نیز در توییتی سعی کرده است این گمانه زنی ها را پایان دهد!
۳- اساسا طی جلسات متعددی که مسئولین دولت، وزارت علوم و دانشگاه تهران با دانشجویان معترض به «احکام_پیشگیرانه_دیماه_۹۶» بارها و بارها وعده داده شده است که هیچ یک از دانشجویان بازداشت شده تا پایان تحصیلات خود هیچ مشکلی برای ادامه تحصیل خود نخواهند داشت و اگر هم پرونده ای مختوم به حکم تعزیری قضایی شد( که این خود خلاف وعده های پیشین مبنی بر تلاش برای مختومه کردن پرونده ها بوده!) بعد از دوره تحصیل این احکام باید اجرایی شوند.
بنا به دلایلی که ذکر شد، بازداشت دوباره لیلا حسین زاده تنها می تواند دست درازی دوباره نیروهای امنیتی به ساحت دانشگاه، به منظور تلاش برای بازنمایی دوباره قدرت سرکوبگران و نشان از پوچ بودن وعده های مسئولین وزارت علوم و دانشگاه تهران در دفاع از حقوق دانشجویان باشد. لیلا حسین زاده باید به زودی آزاد شود و باید مسئولان ذی ربط در مورد این رفتارهای خلاف قانون توضیح دهند.
بیانیه جمعی از تشکل ها و دانشجویان در رابطه با وضعیت دانشجویان بازداشتی
این بار نیز عیان شد که نهاد دانشگاه و دانشجویان از حمایت هیچ مرجع قانونی‌‌ای برخوردار نیستند و ساز و کار‌های قدرت نیز تحمل شنیدن صدای هیچ منتقدی را ندارند. با اینکه مسئولین به کرات اظهار کرده بودند که پیگیر احکام صادر شده علیه دانشجویان هستند و نسبت به روند پیگیری‌ها خوش‌بین‌اند؛ امروز شاهد آن هستیم که احکام صادره یکی پس از دیگری قطعی می‌شوند. احکامی که براساس مصادیق آنها هر دانشجویی را می‌توان متهم کرد و مجرم خواند(مصادیقی چون اعتراض به پولی‌سازی سرویس‌های دانشگاه). این در حالی است که تعدادی از دانشجویان حتی از فرصت دفاع مجدد در دادگاه تجدید نظر نیز برخوردار نبوده‌اند(پدرام پذیره و پریسا رفیعی) و دادگاه تجدیدنظر بدون حضور آنها برگزار شده است. هرچند اگر این دانشجویان در دادگاه هم حضور پیدا می‌کردند، تغییر بنیادینی ایجاد نمی‌شد و روندی شبیه به دادگاه تجدید نظر لیلا حسین‌زاده و علی مظفری اتفاق می‌افتاد. دادگاهی که در آن متهم وقتی برای دفاع پیدا نمی‌کرد و تا جواب دادن به اتهامات را آغاز می‌کرد، اتهامات جدیدی به سمت او سرازیر می‌شد.
علاوه بر اینها، همچنان دانشجویانی به اتهاماتی واهی در زندان به سر می‌برند. روح‌الله مردانی از دیماه ۹۶ و مرضیه امیری که بیش از ۹۰ روز از بازداشت بدون محاکمه‌اش می‌گذرد، بیم آن داریم که این بازداشت علی‌رغم وضعیت نامناسب جسمانی وی( که حتی باعث شد برای رسیدگی‌های درمانی بیشتر چند روزی به بیمارستان منتقل شود)، همچنان تا زمان برگزاری دادگاه و اجرای حکم او ادامه داشته باشد. اخیراً نیز لیلا حسین‌زاده دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم اجتماعی که پیشتر، در روند ناعادلانهی مذکورِ دادگاه تجدید نظرش، به ۳۰ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. مجددا در تاریخ ۶/۵/۱٣۹٨ دستگیر شده است و تا این لحظه خبری از علت بازداشت مجددش و مکان نگهداری‌اش در دست نیست.
ما امضاکنندگان این بیانیه با صدایی بلندتر و رساتر از گذشته خواهان توقف برخوردِ امنیتی با دانشجویان،توقف این روندِ ناعادلانهی دادگاه‌ها، لغوِ احکامِ ناعادلانهی منتج و صادره از همین دادگاه‌ها، و آزادی بی‌قید و شرط همکلاسی‌هایمان هستیم. همچنین درخواست می‌کنیم هرچه سریع‌تر مقامات مسئول علت بازداشت و مکان نگهداری لیلا حسین‌زاده را اعلام نمایند.
علاوه بر تمامی مسائل ذکر شده از وزرات علوم و شخص وزیر محترم انتظار می‌رود که از استقلال نهاد دانشگاه دفاع کرده و نگذارد دانشگاه تبدیل به ملک مطلق نهادهای امنیتی شود.
رونوشت به:
۱-دکتر منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
۲-محمدمهدی زاهدی، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی
۳-دکتر محمود نیلی احمدآبادی، رئیس دانشگاه تهران
۴-دکتر حسن به‌نژاد، معاون دانشگاه و رئیس سازمان خدمات دانشجویی دانشگاه تهران
۵-دکتر سید مهدی اعتمادی‌فرد، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
اسامی جمعی از تشکلات دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران که از بیانه‌ی فوق اعلام حمایت کرده‌اند:
شورای صنفی دانشکده علوم اجتماعی
انجمن علمی دانشجویی جامعه شناسی
انجمن علمی دانشجویی ارتباطات
انجمن علمی دانشجویی انسان شناسی
انجمن علمی دانشجویی برنامه ریزی
انجمن علمی دانشجویی توسعه
کانون بررسی مسائل اجتماعی بینش
کانون فیلم و عکس
برای امضای این بیانیه به لینک زیر مراجعه کنید:
docs.google.com
0 نظر