«بپا خیزید ای داغ بردل شدگان
سر از سجده‌های عزا بردارید
اشک را خشم کنید
خشم را فریاد کنید
فریاد را مشت کنید
و بر کاخ ظلم بکوبید.
برخیزید که لاله و سنبل کوچیده‌اند
شقایق‌ها در انتظار دستان مهربان شما
دشت را رنگین کرده‌اند.
برخیزید دست در دست و شانه بر شانه
انقلاب ژینا در راه مانده است
پرچم ژینا را بر دوش کشید
صدای مادران خاوران چراغ راهتان باد.
بپا خیزید ای مادران
ای ستم‌دیدگان تاریخ
بپا خیزید
پیش از آنکه دیوارهای شهر
عکس جان‌‌های عاشق شود!»
سروده‌ی شفق؛ یکی از مادران پارک لاله ایران تقدیم به مادران قیام ژینا - اردیبهشت سال گذشته
ای ستم‌دیدگان تاریخ
بپا خیزید
پیش از آنکه دیوارهای شهر
عکس جان‌‌های عاشق شود!»
سروده‌ی شفق؛ یکی از مادران پارک لاله ایران تقدیم به مادران قیام ژینا - اردیبهشت سال گذشته
زنان مبارز و مقاوم ایران عزم‌شان را جزم کرده‌اند که سنگرهای به تسخیر در آمده توسط حاکمیت ارتجاعی اسلامی ایران پس از انقلاب ۵۷ را یکی پس از دیگری پس بگیرند. زنان مبارز و شجاع ما سال‌هاست که مستمر در خانه‌ها، در جامعه و در خیابان‌ها علیه آپارتاید جنسیتی و هرگونه تبعیض مبارزه می‌کنند و با مبارزات بی امان و هر روزه‌ی خود نشان داده‌اند که علیرغم سرکوب‌های وحشیانه و مداوم این حاکمیت زن*ستیز در طی ۴۵ سال گذشته، به ویژه پس از قیام شجاعانه «زن، زندگی، آزادی»، به‌هیچ عنوان قصد بازگشت به گذشته را ندارند و اجازه نمی‌دهند که آن‌ها را جنس دوم بشمارند و حاکمیت و جامعه‌ی مرد-پدرسالار برای‌شان تصمیم بگیرند.
جمهوری اسلامی ایران هم‌زمان با حمله به اسرائیل جنایت‌کار با هزینه‌ای بسیار گزاف از زوایای مختلف، با دستور علی خامنه‌ای با طرح «عفاف و حجاب به نام نور»، جنگ علیه زنان را با شدتی بیش از پیش دوباره آغاز کرده است تا بتواند شکست خود در قدرقدرتی جهانی را بپوشاند. بدین منظور بسیاری از میدان‌های شهر تهران و شهرستان‌ها را مملو از ون‌های گشت ارشاد و نیروهای انتظامی و لباس شخصی و موتورسواران مزدور خود کرده و با قساوت و خشونت بسیار مشغول حمله به زنان در خیابان‌ها و مکان‌های عمومی و دانشگاه‌ها و مدرسه‌ها و حتی در خانه‌ها هستند و تعداد زیادی را بازداشت کرده‌اند که هنوز تعداد بازداشت شدگان مشخص نیست. هم‌چنین گفته شده تعدادی از مغازه‌ها را پلمب و تعداد زیادی از ماشین‌ها را توقیف کرده‌اند و با برخوردهای خشونت‌آمیز می‌خواهند دستاوردهای قیام شجاعانه‌ی زنان و مردان آزادی‌خواه و برابری طلب و جامعه کوئیر (+LGBTQAI) را پس بگیرند و این جنبش را به شکست بکشانند، ولی ایستادگی و مقاومت بی‌نظیر هر روزه‌ی زنان و همراهی دیگر آزادی‌خواهان و دگراندیشان که به طرق مختلف پیوسته و پیگیر در خیابان‌ها و در زندان‌ها برای رفع هرگونه ستم، تبعیض و بی‌عدالتی می‌جنگند، نشان از آن دارد که حاکمیت موفق نخواهد شد.
- چند نمونه از بازداشت‌های زنان همراه با اذیت و آزار طی روزهای گذشته: ۱) بازداشت دینا قالیباف دانشجوی دانشگاه بهشتی همراه با تعرض جنسی به او که شنبه اول اردیبهشت از بازداشتگاه آگاهی شاپور به زندان اوین منتقل شد. ۲) آیدا شاکرمی خواهر زنده‌یاد نیکا شاکرمی توسط ماموران گشت ارشاد در تهران بازداشت شد. ۳) بازداشت آتنا فرقدانی کارتونیست و فعال مدنی همراه با ضرب و شتم در ۲۵ فروردین و انتقال او به خانه امن سپاه، نمازخانه پایگاه هشتم فاتب و سپس به زندان اوین. ۴) خدیجه مهدی‌پور زندانی سیاسی سابق کورد توسط ماموران گشت ارشاد در تهران با خشونت بازداشت شد.
- چند نمونه از محکومیت‌های سنگین برای خانواده‌ها و فعالان زنان و فعالان قیام ژینا طی روزها و ماه گذشته: ۱) یک خانواده از معترضان قیام ژینا (پروین میرآسان، نصرالله فلاحی – مادر و پدر- و فرزندان‌شان ارغوان و اردوان فلاحی)، به ۱۱ سال حبس محکوم شدند. ۲) سوما پورمحمدی مدرس زبان کوردی در سنندج به ۱۱ سال حبس و تبعید محکوم شد. ۳) سامان یاسین خواننده کورد و از بازداشت شدگان قیام ژینا را به پنج سال تبعید به یکی از شهرهای کرمان محکوم کردند. وی یک سال و نیم است که در بازداشت موقت بسر می‌برد. ۴) در هشتم فروردین ۱۴۰۳ نیز، یازده فعال حقوق زنان و فعال سیاسی در گیلان به بیش از شصت سال حبس محکوم شدند.
- چند نمونه از محرومیت از تحصیل و ممانعت برای ورود دانشجویان به دانشگاه: ۱) حراست دانشگاه امیرکبیر (پلی تکنیک) تهران مانع ورود برخی زنان برای پوشش اختیاری به دانشگاه شد. ۲) زهرا جعفری دانشجو و سردبیر نشریه دانشجویی ژینا برای یک سال از تحصیل محروم شد. ۳) تداوم محرومیت از تحصیل سارا عسکری دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه شهری دانشگاه تهران به دلیل عدم رعایت پوشش اجباری.
- نمونه‌ای از محرومیت و اخراج از کار معلمان: سکینه ملکی از فعالان صنفی معلمان گیلان (انزلی) پس از ۲۸ سال خدمت برای آموزش و پرورش، از کار اخراج شد.
- چند نمونه از محرومیت زندانیان سیاسی که جان‌شان در معرض خطر است:۱) راحله راحمی پور ۷۱ ساله از خانواده‌های دادخواه دهه‌ی شصت محبوس در زندان اوین هم‌چنان از رسیدگی پزشکی و مرخصی درمانی محروم است. ۲) ماموران زندان سپیدار اهواز مانع درمان معلم بازنشسته نجات انور حمیدی ۶۸ ساله می‌شوند.
- اعدام طی روزها و ماه و سال گذشته: ۱) شش زندانی بلوچ و یک زندانی کورد با اتهام مرتبط با مواد مخدر، در سحرگاه یک‌شنبه دوم اردیبهشت در زندان کرمان اعدام شدند. ۲) بر اساس گزارش ماهانه خبرگزاری هرانا، در فروردین ۱۴۰۳ دست کم ۲۰ زندانی اعدام شده‌اند. ۳) پیش‌تر بر اساس گزارش عفو بین‌الملل در سال ۲۰۲۳ میلادی، دست کم ۸۵۳ نفر در زندان‌های ایران اعدام شده‌اند که حداقل ۴۸۱ مورد مربوط به جرائم مواد مخدر بوده است.
- در نخستین ماه سال ۱۴۰۳، دستکم ۴۹ کولبر در مناطق مرزی کردستان ایران و اقلیم کردستان عراق در اثر تیراندازی ماموران نظامی ایران، مصدوم و ده نفر از آن‌ها کشته شده‌اند.
جامعه مرد-پدرسالار نیز همدست حاکمیت ارتجاعی ایران اقدام به کشتن و تحقیر و محرومیت زنان می‌کند تا بتواند قدرقدرتی خود را حفظ کند یا زنان برای خلاصی از این رویه‌های به شدت تبعیض آمیز و ناعادلانه اقدام به خودکشی می‌کنند. تنها ذکر یک نمونه نشان از قساوت جامعه مرد-پدرسالار ایران دارد. سه شنبه ۲۸ فروردین یک زن میان‌سال توسط همسرش در اصفهان کشته شد.
در حالی که مردم سیستان و بلوچستان و دیگر مناطق محروم دارند از وضعیت بد اقتصادی و فقر می‌میرند و با سیل نیز تمام هست و نیست‌شان نابود می‌شود و باید با بیل و کلنگ خودشان و خانواده‌های شان را نجات دهند، در حالی‌که بسیاری از کارگران، معلمان و مزدبگیران در سراسر کشور یا از کار اخراج شده یا همان حقوق اندک‌شان به‌موقع پرداخت نمی‌شود، در حالی‌که از فقر و فشارهای عصبی هر روزه وارده به جامعه و سرکوب‌های مداوم حاکمیت و خبرهای هولناک حمله و احتمال شروع جنگ، بسیاری دچار سکته قلبی و مغزی می‌شوند و با هزینه‌های گزاف بیمارستان‌های خصوصی و با ازدحام بیماران در بیمارستان‌های دولتی، امکان معالجه برای زحمتکشان تقریبا ناممکن شده است، در حالی‌که تورم کمرشکن زندگی اکثریت مردم ایران را سیاه کرده و توان گذران حداقل‌های زندگی را ندارند، حاکمیت جنایت‌کار و فاشیست اسلامی ایران میلیاردها دلار صرف صنایع جنگی و تسلیحات می‌کند تا بتواند قدرقدرتی پوشالی خود را در ایران و جهان نشان دهد.
با وجود تمام این مصایب و محرومیت‌ها و تبعیض‌ها و با وجود تمام سرکوب‌ها، بازداشت‌ها، شکنجه‌ها و جنایت‌های بی‌شمار حاکمیت، هر روزه تصاویر و ویدئوهایی از مقاومت بی‌نظیر زنان مبارز با تن ندادن به حجاب اجباری در نقاط مختلف شهر در تهران و شهرستان‌ها و در تجمع‌ها و حتی در زندان‌ها یا پس از آزادی از زندان‌ها می‌بینیم که به ما انرژی فراوان می‌دهند و به تک تک‌شان افتخار می‌کنیم. اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در سه شنبه‌های اعتراضی علیه احکام اعدام که از نهم بهمن سال گذشته در زندان قزل حصار کرج آغاز شد و تا کنون ادامه دارد نیز بسیار تحسین برانگیز است. هم‌چنین هر هفته نیز شاهد تجمع‌ها و تظاهرات کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران و دیگر زحمتکشان در سراسر ایران هستیم. هم‌اکنون نیز شاهد اعتصاب دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک در اعتراض به سرکوب پوششی و همبستگی با دانشجویانی که مورد بی‌حرمتی قرار گرفته‌اند، هستیم و اطمینان داریم که تمام انسان‌های مبارز همراه با جنبش «زن، زندگی، آزادی» هم‌چنان پویا و استوار مشغول مبارزه‌اند و تا رهایی از شر این ستمکاران، دست از مبارزه نخواهند کشید.
ما مادران پارک لاله ایران، به عنوان زنانی مبارز و صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران، فریاد اعتراض‌مان را علیه تمام این تبعیض‌ها، بی‌عدالتی‌ها و سرکوب‌ها بلند می‌کنیم و اطمینان داریم که دستاوردهای قیام زن، زندگی، آزادی» بازگشت ناپذیر است. ما نیز می‌گوییم که بدون رهایی زنان، رهایی جامعه ممکن نیست و حکومت اسلامی خوب می‌داند و به همین دلیل جنگ علیه زنان را از اولین روزهای استقرارش با قساوت تمام آغاز کرد و هم‌چنان ادامه می‌دهد. زنان مبارز و شجاع بی تردید با همبستگی و پیوستگی ما زنان و تمام دادخواهان و آزادی‌خواهان به همدیگر و تلاش برای هرچه قدرتمندتر شدن جنبش‌های مستقل و مردمی و با تکیه به نیروی خودمان، روزی را شاهد خواهیم بود که تبعیض جنسی – جنسیتی و هر گونه تبعیض و نابرابری و ستم و سرکوب از ایران برچیده شود و بتوانیم شاد و رها در آزادی و برابری دوش به دوش همدیگر عادلانه و انسانی زندگی کنیم.
از شما دادخواهان می‌خواهیم که برای دستیابی به مطالبات زیر با ما همراه شوید:
۱) آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، ۲) لغو مجازات شلاق و اعدام از جمله؛ اعدام، ترور، کشتار خیابانی، شلاق، شکنجه، سنگسار و قصاص، ۳) محاکمه و مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه‌هایی علنی، عادلانه و مردمی (مجازاتی به جز اعدام)، ۴) برخورداری از آزادی بیان، اندیشه، قلم بدون قید و شرط، ۵) برخورداری از آزادی پوشش و حق کنترل بر بدن بدون قید و شرط، ۶) برخورداری از حق اعتراض، اعتصاب، تجمع، تشکل، سازمان و احزاب مستقل، ۷) برخورداری از برابری حقوق شهروندی و رفع هرگونه تبعیض و ۸) جدایی دین از حکومت. ما اعتقاد عمیق داریم که ساختار سراپا فاسد، تمامیت‌خواه و دیکتاتوری مذهبی – ارتجاعی و غیر دموکراتیک حکومت اسلامی ایران باید در هم شکسته شود و طرحی نو در اندازیم.
پیروز باد قیام «زن*، زندگی، آزادی – ژن*، ژیان، ئازادی»
مادران پارک لاله ایران
سوم اردیبهشت ۱۴۰۳
0 نظر