۲۰۰۰۰ کارگر پیمانی نفت در نزدیک به ۹۰ شرکت پیمانکاری به اعتصاب پیوستند

روز گذشته دوم تیرماه اعتصابات کارگران پروژه ای نفت دامنه ی بیشتری یافت. بنابر گزارش منابع کارگری شمار بسیار بیشتری از کارگران نفت به صف اعتصاب پیوستند. هم اکنون بیش از ۲۰ هزار کارگر پیمانی در نزدیک به ۹۰ شرکت مختلف نفت و گاز برای پیگیری مطالبات خود وارد اعتصاب شده اند.

مطالبات فوری اعتصابیون ۱۴ روز کار ۱۴ روز استراحت، افزایش حقوق ها و در راس همه مطالبات حذف پیمانکاران زالو صفت است.

کارگران همچنین خواهان بهبود شرایط زیستی و کاری خود از جمله بهبود وضع خوابگاه ها، کیفیت غذا، اماکن بهداشتی عمومی خوابگاه ها ( دستشویی و حمام) ، تجهیزات لازم سرمایشی در محیط های کار و زیستی و ایمنی محیط کار که هر روز قربانی میگیرد هستند.

در بیانیه ای که از سوی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت به مناسبت این اعتصاب منتشر شده آمده است:

هم اکنون بیش از ۲۰ هزار همکار ما در نزدیک به ۹۰ شرکت مختلف نفت و گاز برای پیگیری مطالبات خود وارد اعتصاب شده اند. مطالبات فوری مان ۱۴ روز کار ۱۴ روز استراحت، افزایش حقوقها و در راس همه اینها حذف پیمانکاران زالو صفت است.

ما همچنین بر بهبود شرایط زیستی و کاری خود از جمله بهبود وضع خوابگاهها، کیفیقت غذا، اماکن بهداشتی عمومی خوابگاهها ( دستشویی و حمام) ، تجهیزات لازم سرمایشی در محیط های کار و زیستی و ایمنی محیط کار که هر روز قربانی میگیرد تاکید کرده ایم.

ما اعلام میکنم که اگر به کمپین و خواست ما برای ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت پاسخ داده نشود. اگر مزد ما متناسب با درخواستهای اعلام شده مان افزایش نیابد و تبعیض در پرداختها و شرایط کاری از بین نرود وضع از همین قرار خواهد بود و تردیدی نداریم که بخشهای بیشتری از همکاران به اعتصاب خواهند پیوست. شورای سازماندهی همه همکاران را به پیوستن به این اعتصابات و اتحاد و همدلی فرامیخواند.

چند دهه است که حق و حقوق ما کارگران نفت در زیر چنگالهای مافیای پیمانکاران له شده است. در این صنعت مهم اصل بر دزدی هرچه بیشتر از معاش ما و زورگویی بیشتر است. یک جنگ ما با فضای پادگانی شرکت ها بوده است. در هیچ دوره ای در برنامه های هیچ دولت و هیچ طرح بودجه ای ما کارگران نفت جایی نداشته ایم. حتی بصورت وعده و وعید. بی قانونی حاکم هم ویژه مناطق اقتصادی است که نشود حرفی زد. اما همانطور که قبلا هم اعلام کرده ایم دیگر بس است. به این بردگی تن نمی دهیم. ما مطالبه گریم. همانطور که بازنشستگان عزیز در خیابان فریاد زدند. همانطور که مردم صدایشان بلند شده است. حرف ما هم همین است. رای بی رای. از حقمان کوتاه نمی آییم.